راضیه حسینی
بسیار خوشحالیم واز مسئولان عزیز که در رسیدن به این آمار تلاش شبانهروزی کردند سپاسگزاریم. رساندن خانوارهای ایرانی به طبقات نزدیکبه هیچ وجه کار راحتی نیست.
بسیاری از کشورهای دنیا در حسرت این هستند که روزی بتوانند مردم کشورشانرا به این درجه از نزدیکی طبقاتی برسانند، ولی هنوز هم نتوانستهاند.
مشکلات زیادی با اینکم شدن فاصله از بین خواهد رفت. مثلاً دیگر مشکلی به نام «فاصلهی طبقاتی» در امر ازدواج وجود نخواهد داشت. دختر وپسر، بدون نگرانی از اختلافات فرهنگی و اجتماعی میتوانند با هم ازدواج کنند. البته از آنجایی که همهی طبقات، یک دست بهزیر زمین، و جایی خیلی پایینتر از خط فقر، نقل مکان کردهاند، با درک متقابل یکدیگر، متوجه میشوند که در کمال تفاهم طبقاتی، امکان ازدواج وجود ندارد و دختر و پسر بایدکمی دیگر، تقریباً تا وقتی کل جمعیت کشور به زیر زمین برسند، صبر کنند. آن وقت میتوانند با خیال راحت باقی جوانان را ببینند که نمیتوانند، و دیگر نگران نتوانستن نباشند.
از دیگر مزایای کاهش اختلاف طبقاتی نداشتن همه چیز به یک اندازه است. یعنی وقتی خانوارهای مختلف به فروشگاههای زنجیرهای میروند، همگییکدست سمت قصابی نمیروند. پشت سر هم و در صف صندوق هم هیچ خجالتی بابت سبد خالی و چها رقلم کالای کوچک نمیکشند، چونه همهی سبدها مثل هم هستند.
کم شدن فاصلهی طبقاتی باعث میشود فرزندان خانوادهها دیگر بابت آرزوهایشان غمگین نشوند. وقتی میبینند آروزهای همکلاسیهایشان هم روی هواست، به دنیای بدون آرزو عادت میکنند و کمکم یادشان میرود آرزو چیست.
ما باید ازمسئولان تشکر کنیم که باعث شدند آدمها در نداشتن به هم شبیهتر شوند. در نرسیدن، نتوانستن و نخریدن. شباهت مردم به هم باعث دلگرمی بیشتر و امید به زندگی میشود.
فقط میماند یک مشکل. البته اهمیت چندانی ندارد، ولی با افتادن مردم به طبقات پایینتر، فاصلهی طبقاتی با مسئولان مدام افزایش مییابد. میترسیم از زمانی که دیگر ما را نبینند. یادشان برود روزگاری مردمی بودند و مسئولیتی در قبالشان داشتند. فراموش کنند برای چه پشت میز نشستهاند.
یک روز صبح که از خواب بیدار میشوند ببینند همه چیز مثل روز قبل است. هیچ اتفاق متفاوتی نیفتاده و هیچ مردمی وجود ندارند که وضعشانبدتر از قبل شود. آن روز متوجه میشوند در یک اتفاق تکراری گیر افتادهاند و راه گریزی ندارند.
آن روز دیگر هر چه بگردند مردم راپید نخواهد کرد.