مستر تیستر، این مرد استاپ نشدنی (طنز)
راضیه حسینی
مستر تیستر باز هم به سوژه تبدیل شده. مثل این‌که یک سری پرستار به ایشان بی‌حرمتی کردند. این پرستارها که اصلاً نمی‌دانستند آقای مستر، دومیلیون فالوور دارد خیلی راحت بهش گفتند «برید یه جای دیگه سی‌تی اسکن رو انجام بدید.» آن هم به علتی واهی و بی‌خود. گفتند «وزنت بالای صد کیلو است و دستگاه ما قادر به انجام کار شما نیست.»
بعد هم بدون توجه به شأن و منزلت آقای تیستر، آدرس جایی که دستگاه مخصوص داشت را دادند. حتی در همین حد هم متوجه نبودند که باید دستگاه را بیاورند به بیمارستان، نه مستر را بفرستند آن‌جا!
شما پرستارها کل فالوورهای‌تان را روی هم بگذارید باز هم دو میلیون نمی‌شود. اصلاً بود و نبودتان برای چه کسی مهم است؟ سر همین کرونا، در خطرناک‌ترین موقعیت قرار داشتید؛ ولی بعدش چه شد؟ خیلی راحت بعضی‌های‌تان را اخراج کردند. آب هم از آب تکان نخورد.
اما مستر تیستر فرق دارد. دو میلیون آدم، مشتاق دیدن صحنه تکان خوردن آرواره‌های او هستند. دو میلیون آدم منتظرند ببینند کِی و کجا مستر مجبوب‌شان می‌خورد و زبان چرب را دور دهان چرب‌تر می‌چرخاند؟
آقای تیستر در جواب پرستارهای حسود و عشق دیده شدن نوشت:«خیلی از این افراد دنبال موج‌سواری از یک انسان مریض‌احوال هستن. خواستم به این افراد بگم که فرد اشتباهی رو برای این کار انتخاب کردید و تا زنده‌ام هدفم که نشان دادن غذای ایرانی بود و هست رو دنبال می‌کنم. چه با دهن کج. چه با پلک خراب.» سرآخر هم گفت: «هیچ وقت استاپ نمی‌شم»
دمت گرم مرد. هیچ‌وقت استاپ نشو. همین‌طوری به راهت ادامه بده. حتی اگر آن یکی چشمت هم خراب شد. تا آخرین تکه چربی، ادامه بده. همه این پرستارها حسودند. تو حرف نداری که با وجود کجی دهان باز هم با سیخ‌های کباب عکس می‌گیری. با وجود این‌که نگران سکته بودی و به بیمارستان رفتی، ولی از پای ننشستی و بعد از بیمارستان به سرعت سراغ رستوران رفتی. تو نظیر نداری. کجای دنیا آدم‌ها این‌قدر برای کارشان ارزش قائلند؟
پرستارها متوجه نیستد اگر روزی نباشی و غذای ایرانی را در پیجت به صورت عملی معرفی نکنی، چه بلایی سر ایران می‌آید. از فردای آن روز کذایی، مردم سرگردان در کوچه و خیابان راه می‌روند و نمی‌دانند چطور غذا بخورند. خارجی‌ها دیگر پای‌شان را به ایران نمی‌گذارند و رشت به عنوان شهر کودن خوراک شناسی انتخاب می‌شود.
ولی پرستار نباشد چه می‌شود؟ هیچ اتفاقی نمی‌افتد. اینستاگرام با قدرت به کارش ادامه می‌دهد. بلاگرها می‌خورند، می‌پوشند و فیلم می‌گیرند. فالوورها هم قربان‌صدقه می‌روند و لایک می‌کوبند.
