ریحانه خوشحال
وزیر جهاد کشاورزی در پی افزایش قیمت آرد طی روزهای گذشته گفت: «در کشور ما به این دلیل اینکه به گندم یارانه تعلق می‌گیرد، طبیعتا با افزایش قیمت جهانی و چالش بحران امنیت غذایی، این فاصله زیادتر شده و به دنبال آن، قاچاق فزاینده‌ای را نیز در کشور شاهد هستیم. پس لازم بود تا با گران کردن ارد جلوی این قاچاق گرفته شود!! ».
البته لازم به ذکر است که گران شدن ارد صنف و صنعت، شامل انواع نان حجیم کلوچه بیسکویت ماکارونی ، کیک و… می‌شود.
حال باید از وزیر جهاد کشاورزی پرسید که آیا شده چند سال با خانواده خود در زیر خط فقر زندگی کند تامتوجه شود مردمی که زیر خط فقر زندگی میکنند چه دردی می‌کشند. درد نداری، درد شرمشاری از روی خانواده و…
قطعا با دریافت حقوق‌های آنچنانی، خانواده ایشان در رفاه نسبی بسر می‌برند و بزرگترین درد کشور ما اینست که هیچ همسان‌سازی در حقوق کارگر و کارمند و مسئولان وجود ندارد این تفاوت فاحش که فاصله طبقاتی فاحشتری را به وجود آورده است باعث شده تا مسئولان رده بالای کشوری از نداری، درد بی‌خانمانی، درد شرمساری و خجالت‌زدگی سرپرست خانوار، حسرت داشتن کمترین و به حق‌ترین خواسته‌هایی که برای مردم جزء آرزوهای محال شده، درک درستی نداشته باشند.
کاش وزیر جهاد کشاورزی که ادعا می‌کند در پی این گرانی یارانه آن را به مردم می‌دهیم زحمت بکشند حقوق خود را به اندازه کارگری که ۲ تا ۳ میلیون حقوق دریافت می‌کند تقلیل دهد و در یک شرایط مساوی با بقیه مردم زندگی کند و ببیند با یارانه‌ای که در مقابل این گرانی به مردم می‌دهد می‌تواند شکم خانواده خود را سیر کند یا خیر و بعد بیاد با افتخار بگوید که من هم، چون سایر مردم با درد نداری و فقر و کرایه خانه و اقساط عقب افتاده دست و پنجه نرم می‌کنم و در یک شرایط یکسان و مساوی چنین تصمصی گرفته‌ام. شاید آنگاه می‌شد کمی این درد را تحمل کرد…
از قدیم گفته‌اند شکم سیر به فکر گرسنه نیست و سال‌هاست که مسئولان‌مان با دریافت حقوق‌های چند ده میلیونی و فاصله طبقاتی با کارگر و کارمندی که وسط ماه نرسیده تمام حقوقش را تمام کرده و نمی‌داند باقی ماه را چگونه بگذراند، نمی‌توانند فقر، نداری و کودکانی که ماه‌ها و حتی سال‌ها رنگ گوشت، ماهی و…ندیده‌اند را درک کنند.
آقای وزیر آیا مطمئن هستید که می‌خواهید فقر را ریشه کن کنید؟! به نظر می‌رسد با این کار فقرا را ریشه کن می‌کنید!
یک عدد نان باگت ۱۰ هزارتومااان؟ نان کمترین چیزیست که باید سر سفره‌های مردم باشد می‌خواهید نانی که با آن می‌توانستند یک فلافل ساده را در سفره‌های خود جای دهند آن را نیز از سفره‌های کوچک این مردم بردارید؟
حق این مردم همیشه درصحنه که همواره همراهی خود را با نظام و دولت نشان داده‌اند این نیست .
بگذارید مردم هم همراهی دولت را ببینند تا مرهمی بر دل شکسسته‌شان باشد و بدانند دولت هم همراهیشان را دیده و می‌بیند و جبران می‌کند نه اینکه با آنگونه تصمیم‌گیری‌ها بیش از پیش آنها را زیر خط فقر فرو می‌برید وتنبیه‌شان می‌کنید!
آقایان مسئول لطفا قدری انصاف بخرج دهید و توان مردم را هم ببینید. کمر مردم زیر بار این حجم از گرانی و تورم خم شده است. منتظرید کمرشان بشکند و بعد فکری برایشان کنید؟
