آپشن یادش به خیر را اضافه کنید
«سبقت قیمتی خودروی کارکرده از نو/ پدیدهای که مختص بازار خودروی ایران است.»
راضیه حسینی
در ایران قانونی نانوشته وجود دارد که میگوید «هر چیز هرچقدر قدیمیتر، بهتر.» مورد داشتهایم شخصی حولۀ دست و صورت خود را به مدت سیسال استفاده میکرده، چون معتقد بوده جنسهای جدید دو زار به درد نمیخورند.
در واقع حوله، بیست سال پیش اعلام ازکارافتادگی کرده بود، ولی صاحبش هنوز به اصالت و کیفیتش معتقد بود، حتی وقتی رنگ آلودگی هوا شده بود و بوی زبالههای دپو شدۀ جنگل سراوان میداد!
با این منطق بههیچوجه دور از انتظار نیست که خودروهای کارکرده هم ارزشمندتر از نو باشند. در واقع به همین دلیل است که ما هنوز هم شاهد عبور و مرور خودروهای حاضر در جنگ جهانی دوم هستیم!
احتمالاً بهخاطر علاقه به قدمت است که مسئولان خودروسازی تلاش میکنند تا جایی که راه دارد پلتفرم خودروها را عوض نکنند و به همان منوال قدیم پیش بروند؛ چون میدانند مردم چشمشان علاقهمند به دیدن قدیمیهاست.
مثل همین مینیبوسهای بنز که احتمالاً کارکنان شرکت بنز هم یادشان نمیآید این سبک خودروها چه زمانی تولید میشدند. مردم ما تنها به این دلیل که گفتیم پی خودروی کارکرده و قدیمی میروند و حاضرند پول بیشتری بابت آن بدهند، دلایل دیگری مانند کیفیت پایین خودروهای صفر، بههیچوجه در این مورد مؤثر نیست!
در واقع زیبایی یک خودروی کارکرده را هرگز نمیتوان در خودروی نو دید. برخی رانندهها دهها سال، نهتنها به پلاستیک روی اجزای ماشین دست نمیزنند، بلکه بعضی اجزای دیگر را هم پلاستیک پیچ میکنند و روی همۀ صندلیها روکش میگذارند، تنها به این دلیل که هنگام فروش نشان دهند چقدر احساس مسئولیت داشته و سالها خودرو را برای نفر بعدی سالم نگه داشتهاند.
این آپشن را بههیچوجه در خودروی نو نمیتوانید پیدا کنید. حس کندن پلاستیکها و روکش صندلی و برقزدن اجزای ماشین، غیرقابلتوصیف است و با حس برداشتن روفرشی از فرش بیستساله برابری میکند!
مسلم است که این تجربیات جذاب خیلی میارزد و مردم حاضرند برای به دست آوردنش پول بیشتری بدهند. به نظرمان اگر خودروسازی به دنبال تعادل در قیمت است و میخواهد خودروی صفر خودش هم، قیمتی معادل کارکرده داشته باشد، یک آپشن روی ماشینها بگذارد با عنوان «یادش به خیر» بعد هم خودروی صفر را شبیه به کارکرده و با همان پلاستیکهای زرد شده و روکش صندلی، به مردم بفروشد، حتماً جواب خواهد داد!
