احمدزاده: فرصتهای میلیاردی را از دست میدهیم
صنعت ۲۰ هزار میلیارد تومانی آرایشی و بهداشتی ایران در آستانه فروپاشی است. دکتر موسی احمدزاده، رئیس انجمن آرایشی بهداشتی ایران در گفتوگو اختصاصی با عصر اقتصاد هشدار میدهد: «بخشنامههای ممنوعیت واردات باعث از دست رفتن ۸۰۰۰ شغل و تسلیم بازار به قاچاقچیان شده است.» کارشناسان میگویند بدون آزادسازی نسبی بازار و اصلاح فوری بروکراسی، تولید داخلی تا ۵ سال آینده ۴۰ درصد کوچکتر خواهد شد.
فروپاشی زنجیره تولید در گرداب بحران ارز
احمدزاده با اشاره به بحران ارزی میگوید: «سال گذشته و بهویژه در سه ماهه اول ۱۴۰۴، تولید طبق برنامه محقق شده است. اما مشکلات ارزی جدی همچنان وجود دارد.» به گفته وی، شرایط جنگی ۱۲ روزه و تأخیر در تخصیص ارز، واردات مواد اولیه را به شدت کند کرده است. اگرچه در نشستهای اخیر شورای گفتگو زمان انتظار برای دریافت ارز کوتاهتر شده، اما این اقدامات برای نجات تولید کافی نیست.
قاچاق؛ ابربحران سلامت و اقتصاد
رئیس انجمن هشدار میدهد: «بخشنامههای ممنوعیت واردات آرایشی و بهداشتی باعث شد بیش از ۲۸۰ شرکت معتبر، که بسیاری بیش از ۴۰ سال سابقه داشتند، بیش از ۸۰۰۰ نفر از نیروهای خود را از دست بدهند.» این آمار تکاندهنده نشان میدهد چگونه سیاستهای شتابزده میتواند در مدت کوتاهی شبکه تولید و توزیع را نابود کند.
تهدید سلامت ۸۰ میلیون ایرانی با محصولات غیراستاندارد
وی ادامه میدهد: «وقتی کالا از مسیر رسمی وارد نشود، محصولات غیررسمی کنترل کیفیت و استانداردهای بهداشتی را ندارند و سلامت مصرفکننده را تهدید میکنند.» این در حالی است که بر اساس آمارهای رسمی، سهم قاچاق از بازار آرایشی و بهداشتی ایران به ۳۵ درصد رسیده است.
صادراتمحوری؛ رویایی دور برای صنعت ایرانی
احمدزاده تحلیل میکند: «اگر میخواهیم تولیدات ما صادراتمحور باشد، باید ذائقه نسلهای Z و آلفا را در نظر بگیریم.» تولید بدون کارخانه یا برونسپاری میتواند ظرفیت خالی کارخانهها را فعال کند، اما صنعت آرایشی ایران در مقایسه با رقبای منطقهای مانند ترکیه کاملاً عقب افتاده است.
بروکراسی ۶ ماهه در برابر ۲ هفته جهانی
به گفته احمدزاده: «در کشورهای اروپایی ثبت برند حداکثر دو هفته طول میکشد و حتی برای تسهیلات و ورود به بازار، فرش قرمز پهن میکنند. اما در ایران، ثبت علائم تجاری گاهی بیش از شش ماه طول میکشد.» این تفاوت فاحش در سرعت اداری، یکی از موانع اصلی رقابت پذیری تولید داخلی است.
فقدان برند؛ زخم کهنه صنعت ایران
احمدزاده با انتقاد جدی میگوید: «ما در کشور عملاً برند نداریم. برندهای ایرانی پس از فوت مؤسس یا مالک، از بین میروند، در حالی که برندهای اروپایی بیش از ۱۳۰ سال دوام دارند.» این ضعف تاریخی در برندسازی، باعث شده سهم ایران از بازار ۲۰۰ میلیارد دلاری صنعت آرایشی خاورمیانه کمتر از ۲ درصد باشد.
نسل جوان؛ راه نجات صنعت
رئیس انجمن تأکید میکند: «اگر فضا به نسلهای Z، آلفا و دانشمحور داده شود، میتوانند با نوآوری، هوش مصنوعی و فناوریهای نوین، تولید بدون کارخانه را به یک مدل رقابتی جهانی تبدیل کنند.» این نسل میتواند سهم ایران را در بازارهای بینالمللی افزایش دهد.





