الاغ مراکشی و معیشت مردم(طنز)
راضیه حسینی
آقای نماینده مجلس اظهارات‌شان را درباره آلات موسیقی تصحیح کردند و گفتند موضوع کلاً چیز دیگری بوده. ایشان گفتند: «در مصاحبه‌ای که اخیراً از بنده پخش شده از من مصراً سؤال شده بود که آیا این ارز ۴۲۰۰ تومانی برای واردات اقلام و آلات موسیقی چطوریه؟ من گفتم که آیا نون شب و آیا معیشت مردم و تأمین کالاهای اساسی مهمه یا این‌جور مسائلی که شما از من سؤال می‌کنید؟… بین تأمین نان شب و واردات آلات موسیقی حتی از خود هنرمندان هم سؤال کنند حتماً در این زمینه حق رو به بنده خواهند داد.»
نه‌تنها هنرمندان، بلکه ما آدم معمولی‌ها هم حق را به شما می‌دهیم. البته می‌خواستیم بدهیم که یک‌هو لیستی از عجیب‌ترین کالاهای وارداتی با ارز ۴۲۰۰ تومانی به چشم‌مان خورد و کلاً پشیمان شدیم.
توجه شما را به مواردی از نان شب و کالاهای مربوط به معیشت مردم جلب می‌کنیم:
«الاغ مراکشی- شاخ- استخوان- صدف- کلاه‌گیس و سبیل- سنجاق قفلی- چوب اسکی- گل و میوه مصنوعی- کیسه ادرار- سیفون توالت- سنگ پا- غذای سگ- چکش- آدامس- پیچ‌گوشتی»
هرچه فکر کردیم نتوانستیم ربطی بین الاغ مراکشی، شاخ و استخوان با معیشت و نان شب مردم پیدا کنیم. البته شاید در وضعی که مردم گوشت و مرغ نمی‌توانند تهیه کنند استخوان جزو کالاهای اساسی قرار گیرد و برود توی سفره ملت.
اصلاً این‌ها به درک. چوب اسکی؟ ما کل تفریحات برفی‌مان خلاصه می‌شود در تماشای سرخوردن و افتادن ملت توی کوچه و خیابان و غش‌غش خندیدن به آنها. تا حالا چوب اسکی از نزدیک ندیده‌ایم، چطور از نان شب‌مان واجب‌تر شده؟
تنها مورد قابل خوردن و آشنا برای ما در این لیست، آدامس است که می‌گویند برای هضم غذا خیلی خوب است. منتها به درد شکم خالی نمی‌خورد.
راستش را بخواهید ما خیلی تلاش کردیم حق را به شما بدهیم، ولی خود حق با دیدن این لیست گفت:«خدا شاهده منو بدید بهش خودمو تیکه تیکه می‌کنم.»
البته بین همه این موارد یکی به نظرمان خیلی به درد بخور است و تا می‌توانید با ارز ۴۲۰۰ تومانی وارد کنید که کمبودش توی کشور به شدت احساس می‌شود و آن مورد چیزی نیست جز سنگ پا.
سنگ پای قزوین مدت‌هاست استعفا داده و جلوی روی بعضی از مسئولان گرامی کم آورده. شاید سنگ پاهای خارجی بتوانند تازه‌نفس وارد میدان مبارزه شوند و تا مدتی کم نیاورند.
آقای نماینده، گاهی هم‌زدن، اوضاع را خراب‌تر از آن‌چیزی که هست می‌کند، کاش از کنار این حرف هم مثل حرف‌های دیگر همکاران‌تان می‌گذشتید و دنبال توجیه نبودید.
حالا چطور می‌خواهید این یکی را جمع کنید و بگویید سیفون دست‌شویی از نان شب و آلات موسیقی واجب‌تر بوده؟
