ترجمه: سلیم حیدری
آلمان روی انرژی بادی برای کمک به جایگزینی سوخت های فسیلی حساب باز کرده است. اما منتقدان می گویند سرمایه گذاری انبوه در این بخش، بحرانهای زیست محیطی متفاوتی را نادیده می گیرد.
آنها آن را “قلعه زیبای خفته” می نامند. سابابورگ قعله ای است که بر روی تپه ای در وسط راینهاردزوالد جا خوش کرده است. جنگلی باستانی که گفته می شود الهام بخش بسیاری از افسانه های نوشته شده توسط برادران گریم است. سابابورگ قلعه ای دوست داشتنی قرن چهاردهمی است که به خاطر باغ گل رز و برج های باشکوهش شناخته شده است.
ما اینجا نیستیم که زیبای خفته یا قلعه او را در این ایالت مرکزی آلمان یعنی “هسن” ببینیم. در واقع ما پشت به آن ایستاده ایم. رالف پاسکولد، یک کارآفرین انرژی بادی، به پشته ای پوشیده از درخت در دوردست اشاره می کند.
او گفت: “برای ۳۰ سال آینده، من در آنجا انرژی تولید خواهم کرد.”
چهار تا پنج توربین بادی در روز
پاسکولد که خود اهل آن منطقه است، نیروگاههای بادی ای را در کانادا، فرانسه و سایر نقاط آلمان ساخته است. اکنون او قصد دارد ۱۸ توربین بادی در اینجا در راینهاردزوالد بسازد.
به طور کلی، این جنگل ۲۰۰۰۰ هکتار است، اما پاسکولد تنها میخواهد از ۱۴ هکتار استفاده کند که در این ۱۴ هکتار خشکسالی و هجوم سوسک، درختانش را از بین برده و برای توربینهایش آماده شده است.
سرمایه گذاری تجاری او بخش کوچکی از برنامه گسترده آلمان برای بیدار کردن بخش انرژی بادی داخلی این کشور از خواب است.
آلمان در حال حاضر نیز در زمینه انرژی بادی دارای فعالیت زیادی است: با نزدیک به ۳۰۰۰۰ توربین بادی خشکی، این کشور ایالات متحده و چین را دنبال می کند.
اما برای دستیابی به اهداف اقلیمی کشور این مقدار کافی نیست. توسعه انرژی بادی امروزه تنها در ۰.۸ درصد از مساحت آلمان انجام شده است. تا سال ۲۰۳۲، دولت میخواهد ۲ درصد از مساحت زمین های آلمان را به توسعه انرژی بادی در خشکی اختصاص دهد.
همانطور که اولاف شولز، صدراعظم آلمان اخیراً گفته است، این به معنای نصب بین ۱۰۰۰ تا ۱۵۰۰ توربین جدید در سال یا چهار تا پنج توربین در روز تا سال ۲۰۳۰ است.
بر اساس مطالعات متعدد، آلمان برای رسیدن به هدف خود برای خنثی شدن کربن تا سال ۲۰۴۵ به انرژی بادی نیاز دارد، هدفی که در حال حاضر در خطر نرسیدن به آن است.
به گفته اندیشکده Agora Energiewende، این کشور همچنین در دو سال متوالی گذشته به اهداف خود در کاهش انتشار کربن نرسیده است.
رابرت هابک، وزیر اقتصاد و آب و هوای آلمان در ماه فوریه (بهمن) گفت: «اگر آلمان نتواند به اهداف اقلیمی خود دست یابد، ما نمیتوانیم از دیگران بخواهیم که به اهدافشان برسند».
مقاومت محلی و روبان قرمز
در بهبوهه اهداف داخلی آلمان و شهرت بین المللی آن به عنوان یک رهبر در پایداری جهان، یک خارجی ممکن است از اینکه بفهمد ساخت یک توربین بادی در آلمان چقدر سخت است شگفت زده شود.
پاسکولد گفت: «فقط زمان دریافت مجوز دو سال و نیم طول می کشد. “چرا؟ زیرا این روند بسیار دشوار است.”».
ایالتهای آلمان مسئول پیشنهاد فضاهایی هستند که بتوان توربینهای بادی را در آن ساخت. اما این تصمیمها اغلب با مقاومت شدید مردم محلی مواجه میشود، زیرا با نصب توربینهای بادی در نزدیکی خانه مشکلات زیادی دارند. از جمله این مشکلات می توان به ترس از خطرات سلامتی یا از بین بردن منظره مکانهای فرهنگی، مانند قلعه سابابورگ اشاره کرد.
به گفته پاسکولد، مقررات پیچیده، کمبود کارکنان دولتی برای پردازش اسناد و تلاش برای دور نگه داشتن توربین های بادی از زیستگاه های طبیعی حیوانات نیز مانع از توسعه این بخش به شکلی است که دولت می خواهد.
او با برشمردن لیستی از حیوانات محلی گفت: “موشها، خفاشها، پرندگان، سمندر کوچک، من از آنها محافظت خواهم کرد. زیرا قلب من برای آنها می تپد. اما ما می توانیم همه این چیزها را با هم جمع کنیم. این آسان است.”
مزاحمت برای اکوسیستمهای حفاظت شده
اما یک کارآفرین انرژی می داند که این ماجراها در واقعیت چقدر دشوار است. پروژه او در حال حاضر در حالت تعلیق است در حالی که دادگاه تلاش می کند تا تعیین کند که آیا ساخت توربینهای بادی در راینهاردزوالد خطر زیادی برای جمعیت موشهای جنگل دارد یا خیر؟!
در گوشه ای نزدیک از راینهاردزوالد، جایی که قرار است یکی از توربین های پاسکولد ساخته شود، مولر-زیتزکه، یک کاردرمانگر و عضو کمپین “Save the Reinhardswald” قرار دارد.
هدف این گروه دور نگه داشتن توربین های بادی از جنگل است. در این سایت، او اشاره می کند که چگونه درختان راش جدید در بین کنده درختان شروع به رشد کرده اند. او به دویچه وله می گوید در میان کنده ها و درختچه ها جایی است که موش جنگلی دوست دارد پنهان شود.
او گفت: “از نظر قانونی، این منطقه تا زمانی که این حیوانات اینجا هستند، جنگل است.” او اشاره میکند که در جنگل حفاظتشدهای مانند راینهاردزوالد، به دلیل خطر برای زیستگاه حیواناتی که در آنجا زندگی میکنند، به شما حتی اجازه برپایی چادر هم نمیدهند.
مولر-زیتزکه میافزاید، هیچ انسانی نمیخواهد مستقیماً زیر یک توربین بادی زندگی کند.
و سپس، برای این گونههای جانوری که حتی از ما حساستر نیز هستند، فقط میگوییم: احتمالاً مهم نیست. در دورانی که احتمالاً بزرگترین انقراض تنوع زیستی از زمان انقراض دایناسورها در حال اتفاق است، این یک پیشرفت وحشتناک و کشنده است.
پول کلان برای کشاورزان بادی
فعالان محیط زیست میگویند که به دلیل دیدگاههای ضد باد او، مردم اغلب او را با احزاب راستگرا (مانند حزب راست افراطی آلترناتیو برای آلمان (AfD) که منتقد انرژیهای تجدیدپذیر هستند)، کنار هم میگذارند.
او این وابستگی را کاملاً رد می کند. اما او نگران است که دیگر مسائل زیست محیطی حیاتی قربانی شود تا به اهداف انرژی بادی جاه طلبانه کشور رسیدگی شود. به خصوص اگر پولی برای ساختن نیروگاه های بادی وجود داشته باشد.
سیستم قیمت گذاری برق در اروپا، که به سیستم سفارش شایستگی معروف است، به این صورت است که انرژی تولیدی نسبتاً ارزان، مانند باد و خورشید، با همان قیمت بازار به عنوان گران ترین منابع انرژی فروخته می شود.
زمانی که قیمت نفت و گاز طبیعی پس از حمله روسیه به اوکراین به شدت افزایش یافت، قیمت برق تولید شده از باد نیز افزایش یافت.
پاسکولد گفت: “این هدف کشاورزان انرژی بادی نیست که انرژی را با قیمت گاز بدست آورند.” “اما بله، این اثر سیستم است.”
دولت با بخش باد طرف است
روند طولانی صدور مجوز، زمان طولانی ساخت و ساز، و مسائل مربوط به زنجیره تامین و تورم همچنان تاثیر زیادی بر حاشیه سود پارک های بادی دارد.
اما با دستور دولت برای گذار به انرژی سبز، می تواند در درازمدت برای کسانی که مایل به سرمایه گذاری هستند، حتی با وجود موانع، مطمئن به نظر برسد.
به نظر می رسد که فعالان نیز ناامیدانه به این موضوع نگاه می کنند.
مولر-زیتزکه پرسید: چگونه میشود که توربینهای غولپیکر را در چنین اکوسیستم بسیار پیچیدهای قرار دهیم، اما اگر در مورد قرار دادن یک آسیاب بادی در آنجا صحبت کنیم، ناگهان دیگر چندان پیچیده به نظر نمیرسد؟»
پاسکولد معتقد است که ساخت و ساز در جنگل در شرایط موجود قابل توجیه است. “ما سیستم گرمایش زمین را داریم. ما مشکلات زیادی داریم. ما به نیروی بیشتر و بیشتری نیاز داریم. ما می خواهیم ماشین هایی داشته باشیم که با برق کار می کنند.”
او می گوید پس آنها را بسازید و ببینید ۳۰ سال دیگر چه اتفاقی می افتد.
پاسکولد می گوید: «شاید تا آن زمان، ایده بهتری نسبت به تولید انرژی با توربین های بادی داشته باشیم. و اگر ایده بهتری داشته باشیم، من میتوانم توربین ها را ظرف چند روز حذف کنم.»
منبع: دویچه وله