بازسازی واحد آسیب‌دیده پالایشگاه فاز ۱۴ با اتکای دانش بومی در دل تهدیدات
در روزهایی که منطقه خلیج فارس تحت فشار تهدیدات و حملات مستقیم قرار گرفت، مهندسان ایرانی بار دیگر توانمندی و چابکی صنعت نفت کشور را نشان دادند.
بیست‌وچهارم خردادماه امسال، با اصابت پرتابه رژیم صهیونیستی به یکی از واحدهای پالایشگاه خشکی فاز ۱۴ پارس جنوبی در استان بوشهر، بخش‌هایی از این مجموعه استراتژیک دچار آسیب و حریق شد؛ اما برخلاف نگرانی‌ها، تولید گاز کشور حتی برای لحظه‌ای متوقف نشد.
به گزارش عصراقتصاد، پالایشگاه فاز ۱۴، به عنوان سیزدهمین و آخرین پالایشگاه میدان مشترک گازی پارس جنوبی، نقش کلیدی در شیرین‌سازی گاز ترش استخراج‌شده از سکوهای دریایی را ایفا می‌کند و موقعیت آن در ساحل کنگان اهمیت مضاعف به عملکرد این پالایشگاه می‌بخشد.
پس از حادثه، با تلاش شبانه‌روزی مهندسان داخلی و استفاده از تجارب فنی بومی، این واحد آسیب‌دیده ظرف مدت کمتر از ۱۰ روز به طور کامل بازسازی و مجدداً وارد مدار شد؛ دستاوردی قابل‌توجه که حاکی از سطح بالای هماهنگی، آمادگی و عزم ملی در بخش انرژی است.
در این مدت، گروه‌هایی از کارشناسان ایمنی، تعمیرات و عملیات با فرماندهی کارگاه و همدلی مثال زدنی، برای رفع حریق و ایمن‌سازی محل حادثه، شب و روز تلاش کردند. همزمان با این تلاش‌ها، عملیات دریافت پایدار گاز ترش از سکوهای دریایی و راه‌اندازی ردیف چهارم واحد شیرین‌سازی در این ترین نیز به سرانجام رسید.
این بدان معناست که ظرفیت پیش‌بینی‌شده تولید در پارس جنوبی هیچ‌گونه کاهشی نداشته و برنامه‌ریزی تأمین گاز کشور طبق روال سابق ادامه یافت.
حمیدرضا ثقفی، مدیرعامل گروه پتروپارس، این موفقیت را نماد بارز توانمندی مهندسان ایرانی دانست و تأکید کرد: «با دانش بومی و تکیه بر سرمایه انسانی متعهد، صنعت نفت ایران حتی در دشوارترین شرایط، مسیر توسعه را بدون توقف می‌پیماید.»
شرکت پترو پارس هم اعلام کرد انعطاف زیرساخت‌های پارس جنوبی سبب شد تا با وجود حمله و تخریب، هیچ اختلالی در تولید و تأمین گاز کشور رخ ندهد. وفاق و همدلی بی‌نظیر میان ارکان مختلف صنعت نفت و روحیه ایثارگری متخصصان، نقش مهمی در عبور موفق از این بحران ایفا کرد.
این رویدادها پیام روشنی برای مخاطبان داخلی و خارجی داشت: پایداری تولید انرژی در ایران نه تنها به زیرساخت‌های فنی بلکه به همت و دانش نیروی انسانی وابسته است. در شرایطی که منطقه دستخوش ناامنی و فشار بوده، صنعت نفت ایران همچنان توقف‌ناپذیر است و با تکیه بر ظرفیت بومی و مدیریت بحران، ثبات و امنیت انرژی کشور را تضمین می‌کند.
بازگشت سریع واحد آسیب‌دیده و استمرار تولید، الگویی از تاب‌آوری صنعتی و مدیریت موفق بحران در میان تهدیدات بود؛ موضوعی که اهمیت روزافزون سرمایه‌گذاری در دانش و تجهیزات داخلی را بیش از پیش نمایان ساخت.
