با کلاه‌خود و گرز در تاکسی اینترنتی بنشینید
راضیه حسینی
معاون پیشین پلیس راهور: «راننده فقط باید در شهر پلاک شده، فعالیت کند.
به‌هیچ‌وجه با رانندگان تاکسی‌های اینترنتی صحبت نکنید.»
این‌طور که ما متوجه شدیم باید خودمان بتوانیم گلیم‌مان را از تاکسی‌های اینترنتی چه تپسی باشد چه اسنپ، بیرون بکشیم و اگر خدای‌نکرده اتفاقی رخ داد تنها مقصر خودمانیم. مثلاً می‌توانند بگویند شما مکالمه‌ای در تاکسی داشتید و منجر به اتفاق بدی شد. حالا فرقی نمی‌کند مکالمه درباره‌ی خطای نقشه‌خوان تاکسی اینترنتی بوده یا چیز دیگری.
شما حق حرف‌زدن ندارید، حتی اگر تاکسی به‌غلط، کل مسیر را طی کند و مسافر را عوض خانه‌ی خودش، به خانه‌ای رندوم در شهری دیگر برساند. شما موظفید هرجا صدای جی‌پی‌اس اعلام کرد «شما به مقصد رسیده‌اید» پایین بروید و از این‌که سالم پیاده شدید خوش‌حال باشید.
با این اوصاف پیشنهاد می‌کنیم پیش از سوارشدن به تاکسی‌های اینترنتی چند نکته‌ی دیگر را هم رعایت کنید. حتماً با خودتان قفل فرمان، میله‌ای آهنی یا چیزی محکم همراه داشته باشید و خیلی واضح با آن منتظر بمانید. اگر کلاه‌خود، زره و گرز توی دست و بال‌تان بود که چه‌بهتر، کاملاً ایمن وارد می‌شوید.
بهتر است پیش از سوارشدن به تاکسی‌های اینترنتی چندین جلسه کلاس دفاع شخصی یا ورزش‌های رزمی بروید. تکواندو، کاراته، بوکس، کیک‌بوکسینگ و… می‌توانند گزینه‌های خوبی برای امنیت بیشتر باشند.
مثلاً اگر تکواندو رفتید، از همان ابتدا با هوگو، کلاه، دستکش و روپایی در ماشین بنشینید. خواهید دید راننده اگر بخواهد هم دیگر توانایی حرف‌زدن ندارد و تا آخر مسیر فقط مستقیم را نگاه می‌کند، حتی اگر جی‌پی‌اس اعلام کند به چپ بپیچید، باز هم مستقیم خواهد رفت!
با این شرایط تنها کسی که احساس خطر می‌کند راننده است و بعید نیست با پلیس تماس بگیرد، یا گزینه‌ی سفر امن را فعال کند تا سالم و زنده به مقصد شما برسد.
ما که آخرش هم نفهمیدیم تاکسی‌های اینترنتی واقعاً امنیت دارند یا نه؟ اگر دارند چرا این‌همه هشدار، اگر ندارند، چرا باز این‌همه هشدار؟ راه دیگری برای بالابردن امنیت جز هشدار و ترساندن مردم وجود ندارد؟
