تنها ۳۰ درصد تولید لوازم خانگی به چرخه توزیع وارد می‌شود

رییس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی تهران اظهار داشت: چرا به مردم گفته می‌شود که لوازم خانگی را با ۴ درصد سود می‌فروشیم در حالی که ۱۸ درصد بهره بانکی وجود دارد مگر می شود این کار را کرد.

به گزارش خبرنگار اقتصادی ایلنا، اکبر پازوکی رییس اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی تهران در میزگرد با دبیرکل انجمن صنفی لوازم خانگی اظهار کرد: اگر سال ۹۶ از من پرسیده می‌شد آیا واردات باید انجام می‌شد یا خیر معتقدم بودم که واردات باید موازی با تولید پیش برود اما امروز که تنوع، تعدد و کیفیت کالاهای ایرانی افزایش پیدا کرده است ما نباید این کار را انجام دهیم بلکه باید تکنولوژی، مواد اولیه، دستگاه‌های مربوطه و اجازه کار به شرکت‌های دانش بنیان خارجی را بدهیم.

در ۴۰ سال گذشته هیچ نقشه راهبردی برای لوازم خانگی وجود نداشته توزیع کننده نیز همیشه در این چرخه مظلوم واقع شده است.

وی افزود: انجمن‌های موازی به چه خاطر شکل می‌گیرند؟ اگر هدف ما تولید ملی است باید این انجمن‌های یکی شوند چرا هرگز و مخصوصا در ۴ سال اخیر توزیع کننده‌ها دیده نشدند؟ الان هم به سمت انحصاری کردن کالاها می‌رویم. فقط در دو دوره ریاست جمهوری گذشته سرمایه زیادی از کشور خارج شدند اما این تولید کننده‌ها بودند ماندند و سرمایه خود را تحت شرایط سخت در کشور نگه داشتند.

در ۴ سال آینده نمی‌توان درب کشور را بسته نگه داشت

اما چرا بعد از سال ۹۶ هر میزان که تولید افزایش یافت توزیع کننده کمتر دیده شده؟ اگر تولید دارید چرا به صرف عرضه نمی‌دهید و به شرکت‌های تعاونی کالا داده و تنها ۳۰ درصد تولید به چرخه توزیع داده می‌شود. آیا باید ۴ هزار واحد صنفی کنار بروند؟ چرا به مردم گفته می‌شود که لوازم خانگی را با ۴ درصد سود می‌فروشیم در حالی که ۱۸ درصد بهره بانکی وجود دارد مگر می شود این کار را کرد.

 وی افزود: در ۴ سال آینده نمی‌توان درب کشور را بسته نگه داشت اگر در ۵ سال آینده درب واردات لوازم خانگی را بسته نگه داریم آیا سند امضا می‌کنید وضعیت بدتر از اکنون نشود؟ ما از تولید حمایت کردیم اما دود انحصارگرایی و خودبزرگ بینی به چشم مصرف کننده می رود، امروز کالای تولیدی به یک قیمت صادرات می‌شود و به یک قیمت دیگری در داخل به فروش می‌رود و عرضه کننده نیز کنار گذاشته می‌شود.

اگر تولید به روز شده و قیمت‌ها قابل رقابت است چرا دغدغه دارید و قسطی فروشی می‌کنید. اگر قسطی فروشی نبود آیا می توانستید یخچال سایباساید ۶۰ میلیونی بفروشید دولت تنها از حمایت می‌گوید اما ما پیش از این گفته‌ایم حمایت نمی‌خواهیم وامی که به واحدهای صنفی قرار بود داده شود اجرایی نشد، همان را به اتحادیه بدهند چرا اتحادیه فروشندگان لوازم خانگی فضای مجازی به فروش می‌رسد این موازی کاری برای چه چیزی است.

سیاست های متناقضی در حوزه لوازم خانگی پیش گرفته شده

پازوکی در ادامه تصریح کرد: ۷۰ درصد از پنج قلم کالای اساسی خانگی مواد اولیه‌ای نیاز دارند که در کشور وجود دارد اما متاسفانه اقلامی مانند فولادی به قیمت گزاف به دست تولید کننده می رسد.

در این نشست سید حسن حسینی شاهرودی دبیرکل انجمن صنفی لوازم خانگی گفت: در ۴۳ سال بعد از انقلاب فاقد چشم انداز و صنعت در حوزه لوازم خانگی بودیم حوزه لوازم خانگی تنها تولید نیست بلکه یک زنجیره است که شامل تولید مواد اولیه، قطعه سازی ، تولید لوازم خانگی، توزیع و خدمات پس از فروش می شود اما هیچ سیاست کلانی برای آن نه در دولت و نه در مجلس نداشتیم بیش از چند میلیون نفر در این زنجیره شاغل هستند اگر لطمه ای به این حوزه وارد شود به کل این زنجیره وارد می شود.

وی اضافه کرد: متاسفانه سیاست های متناقضی در حوزه لوازم خانگی پیش گرفته شده که بسیاری از آنها با سیاست های کلان کشور مغایر بوده است.

در مورد موازی کاری اشاره شد که من نیز تایید می‌کنم هدف همه انجمن‌ها تولید داخل است اما تقسیم کار به وجود آمده باید توجه داشت که در کنار همه این ها نیاز به سیاست گذار و دولت وجود دارد که حضور ندارد. ما به جایی نرسیدیم درها را باز کنیم و کالاهای ما قابل رقابت با خارجی‌ها نیستند در حالی که در اوایل انقلاب کارخانه‌هایی مانند ارج و آزمایش داشتیم که نه تنها به خودکفایی رسیده بودند بلکه تولید موتور و کمپرسور می‌کردند، چه شد که بعد از ۴۳ سال نتوانستیم حتی این ‌ها را داشته باشیم. سیاست های غلط و متناقض دولت ها بوده که ما را به این جا رسانده است.

امروز تولید ما به ۱۵ میلیون رسیده است

شاهرودی در ادامه اضافه کرد: طبق آمار وزارت صمت در سال ۹۶ تولید لوازم خانگی در کشور ۱۰ میلیون و ۸۰۰ هزار قطعه بود. بعد از شروع مجدد تحریم‌ها در سال ۹۷ این میزان به ۸ میلیون رسید یعنی ۲ میلیون و ۸۰۰ هزار قطعه کاهش تولید داشتیم چرا که قطعات مورد نیاز کارخانه‌ها نمی‌رسید در سال بعد ما بارشد تولید ۸ درصدی مواجهه بودیم اما ناگهان از سال ۹۸ تا ۹۹ رشد ۷۸ درصدی را تجربه کردیم دلیل آن تحریم، بسته شدن درب‌های واردات و نیاز داخلی بود که باعث شد تولیدکنندگان به دنبال تولید قطعات مورد نیاز بروند.

امروز تولید ما به ۱۵ میلیون رسیده است با همین روند ما در سال آینده می‌توانیم این رقم را به ۲۰ میلیون و تا سال ۱۴۰۴ به ۲۵ میلیون برسانیم تا در بازارهای خارجی حضور بیشتری داشته باشیم.

وی خاطرنشان کرد: ما نمی‌توانیم درب های واردات را برای همیشه ببندیم اما فرصتی به واسطه تحریم ایجاد شده و مجلس و دولتی روی کار آمده که شعار آنها حمایت از تولید داخلی است پس از لاجرم باید برای این زنجیره نظارت ، هدایت و حمایت وجود داشته باشد.

شاهرودی افزود: در شورای سیاست گذاری لوازم خانگی که شامل ۵ تشکل قطعه ساز و تولید کننده بود سند چشم اندازی است تبیین شده تا برای یک بار هم شده شاهد آن باشیم که سندی وجود دارد که کل زنجیره را در بر می گیرد.

بیش از تحریم ها ما ۲۰ میلیون مصرف قطعه داشتیم که با تحریم به ۸ میلیون کاهش یافت تولید کنندگان توانستند آن را تامین کنند.

در سال ۹۹ میزان تورم ۴۰ درصد بود اما همین رقم برای تولید به ۶۰ درصد می‌رسید

اگر امروز مجددا درب ها باز شوند زحمت چندین سال‌ آنها از بین می‌رود تولید کنندگان ادعا می کنند که می توانند سال آینده نیاز داخل را حل کنند و در سال ۱۴۰۴ حتی ۵ میلیون بیشتر تولید داشته باشند تا به اهداف صادراتی خود به بازار برسند اگر هماهنگی بین تولید کننده و توزیع کننده و بانک و … وجود داشته باشد حتی می توان قیمت ها را بسیار کاهش داد .

در ادامه پازوکی گفت: تا قبل از سال ۹۶ هیچ صنعتی به دنبال به روز رسانی نبود بلکه همه به فکر سود بودند الان هم همان مسیر دنبال می‌شود که مسیر درستی نیست. شرکت‌هایی وجود داشتند که همان زمان نیز صادرات می کردند پس توان لازم وجود داشت اما به دنبال آن نرفتیم آمارها هم عموما واقعی نیست دولت هدایت و حمایت نکرد قبلا یک توزیع کننده با ۱۰۰ میلیون تومان ۶۰ یخچال سایباساید می خرید اما امروز نهایتا ۳ عدد بیشتر نمی تواند بخرد .

وی اضافه کرد: بیش از سال ۹۶ وقتی به کالاهای تولیدی نگاه می‌کردیم هر قطعه شبیه به یک برند بود یعنی از هر کشور قطعه‌ای می‌خریدیم و به هم وصل می‌کردیم. شرکت‌های داخلی سود را از توزیع کننده گرفته‌اند وگرنه کدام فروشنده‌ای راضی به فروش کالای قاچاق می‌شود. سوال این است که چرا شرکت‌های بزرگ قطعه تولید نمی‌کنند و همه به سراغ کالاها می‌روند .

در پایان شاهرودی بیان کرد: در سال ۹۹ میزان تورم ۴۰ درصد بود اما همین رقم برای تولید به ۶۰ درصد می‌رسید این یعنی ۲۰ درصد سود کمتر برای تولید کننده. در چنین شرایطی تولید کننده به سمت کاهش هزینه‌ها می‌رود و یا مستقیما کالای خود را می‌فروشد.