رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران شرکت ملی پتروشیمی (NPC) بهترین پایگاه برای زیرساخت‌های سایر صنایع دانست و تاکید کرد هر میزان این زیرساخت درست عمل کند، صنایع دیگر نیز رشد بیشتری خواهند داشت.
رضا پدیدار در گفت‌وگو با پایگاه اطلاع‌رسانی شرکت ملی پتروشیمی ایران (نیپنا) که به مناسبت روز پتروشیمی (هشتم دی) انجام شد، گفت: جهش‌های دوم و سوم صنعت پتروشیمی در گرو نگاه عمیق‌تر به بخش خصوصی است.
او افزود: صنعت پتروشیمی تمام توان خود را به‌ویژه در دوره تحریم به‌کار گرفت. از طرفی، فراموش نکنیم در دانش روز نسبت به رقبا در این صنعت مقداری عقب هستیم. صحبت‌هایی که اکنون از سوی مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی عنوان می‌شود، در متن برنامه چهارم توسعه کشور نیز گنجانده شده است.
پدیدار ادامه داد: بهره‌گیری از ظرفیت‌های خالی و به عبارتی «ظرفیت خاموش» پتروشیمی از جمله این موارد بود. ظرفیت خاموش نیز به همان تنوع در محصولات پتروشیمی باز می‌گردد. این تنوع محصولات در اواخر برنامه چهارم و اوایل برنامه پنجم توسعه، حدودا ۳۱ قلم بود که به عنوان مواد اولیه و واسطه‌ای تولید می‌شد. این میزان بعد از ۱۲ سال، به ۳۷ محصول رسیده است.
به گفته این کارشناس حوزه انرژی، اکنون در سبد محصولات کشوری مثل کره جنوبی که بعد از ما در این صنعت فعال شد یا عربستان سعودی، تنوع بسیار بالایی را در محصولات پتروشیمی‌شان مشاهده می‌کنیم. عربستان حدودا ۱۲۸ محصول، کره جنوبی ۱۴۰ محصول، ژاپن ۲۱۵ محصول، آلمان ۲۷۲ محصول، چین ۲۳۹ محصول، بلژیک ۲۱۹ محصول و هلند ۲۰۹ محصول تولید می‌کند. آمریکا هم حدودا ۲۴۲ نوع محصول دارد.
رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران با توجه به آمار یادشده، این سوال را مطرح کرد که چرا ما در سال‌های قبل نتوانستیم به این تنوع برسیم؟ او در پاسخ گفت: دلایلی که به این تنوع نرسیدیم، بعضا در نوسانات سیاسی و سپس در نوسانات اجتماعی، اقتصادی و در نهایت نبود تبیین راهبرد بلند مدت خلاصه می‌شود.
پدیدار تصریح کرد: در جهش دوم پتروشیمی، هدف‌گذاری‌ها بسیار خوب طراحی شده‌اند. ما پتانسیل بسیار بالایی داریم. صنعت پترشیمی اگر به جایگاه اصلی خود برسد به آسانی می‌تواند دو برابر وضع کنونی فعالیت کند؛ چراکه در کشور زیرساخت‌های خوبی داریم. با این حال، مسائلی وجود دارد که باید حل و فصل شوند. یکی از این مسائل، تغییر پی در پی در سیاست‌گذاری‌هاست.
رئیس کمیسیون انرژی اتاق تهران گفت: جهش پتروشیمی در وضعی می‌تواند کامل شود که ما روند اجرایی – عملیاتی را در دامان بخش خصوصی اجرایی کنیم. نکته بعدی این است که باید ظرفیت‌های موجود در بخش خصوصی کشور را باور کنیم. بعد از باور، باید به این بخش اعتماد کنیم. در ادامه، اعتباربخشی به بخش خصوصی از ملزومات است؛ یعنی همان کاری که کره جنوبی با بخش خصوصی کرد.
او تاکید کرد: شرکت ملی صنایع پتروشیمی این کارها را پیش برده است. اگر پتروشیمی می‌خواهد به موفقیت تمام برسد و به اهداف جهش دوم و سوم نائل گردد، باید وابستگی پتروشیمی به دولت کم شود و اعتماد به بخش خصوصی افزایش یابد.
در مدیریت ارشد صنایع ایران ضمانت اجرایی برای توسعه مغفول مانده است
رئیس کمیسیون انرژی اتاق بازرگانی تهران تصریح کرد: اکنون پتروشیمی هدف‌گذاری‌های بسیار بلندی دارد. هر میزان برنامه‌ریزی برای پتروشیمی صورت بگیرد، در مقابل باید به ظرفیت‌های خالی این صنعت نیز نگاه ویژه داشت. اکنون پتروشیمی برنامه‌ریزی بسیار خوبی در خصوص جهش دوم دارد. ارزیابی ما از این برنامه مثبت است اما برای عملی شدن این برنامه، همان‌طور که گفته شد باید به ظرفیت خالی این صنعت توجه داشت. با دست خالی نمی‌توان کار کرد. بخش خصوصی به توان و قدرت نیاز دارد؛ یعنی همان روندی که کشورهای پیشرفته در قبال بخش خصوصی خود در پیش می‌گیرند. در مدیریت ارشد صنایع ایران، متاسفانه ضمانت اجرایی برای توسعه مغفول مانده است. اشکالی که ما داریم این است که هر چند برنامه‌ریزی و ظرفیت‌سازی داریم، ولی اجزایی که این برنامه‌ریزی را به مرحله اجرا در می‌آورند از هم منفک‌اند و در یک نمودار به هم متصل نیستند.
او افزود: سوال این است که چه سیاستی را در اختیار داریم تا بتوانیم به روند توسعه‌ای رشد در صنعت پتروشیمی دست پیدا کنیم؟ در کلام اول باید پتانسیل‌های موجود را شناسایی کنیم و در ادامه این کار، دعوت به همکاری کنیم و فعالان بخش خصوصی را مورد حمایت خود قرار بدهیم. این بحث تا حدی مغفول مانده است.
این کارشناس حوزه انرژی افزود: شرکت ملی صنایع پتروشیمی یکی از بنیادهای اصلی توسعه اقتصادی، توسعه ملی و کسب درآمد ملی است و از طرفی، بهترین پایگاه برای زیرساخت‌های سایر صنایع ما است. هر میزان این زیرساخت درست عمل کند، سایر صنایع نیز رشد بیشتری خواهند داشت.
