راضیه حسینی
شرایط معلمان به حدی خوب شده که نه‌تنها مهاجرت معکوس از دستگاه‌های دیگر، بلکه از کشورها و حتی دنیاهای دیگر هم به ایران اتفاق افتاده است.
عن‌قریب است در مدارس و سر کلاس‌ها، عوض معلم آدمیزاد، معلم‌هایی با شکل و شمایل عجیب‌وغریب دیده شوند. وقتی از آنها بپرسید که به چه علت آمده‌اند می‌گویند: «ما قرن‌ها در برابر آمدن به زمین مقاومت کردیم.
هرازچندگاهی، آن هم در مناسبت‌های خاصی مثل سیزده به در خودمان و باقی تعطیلات یک دوری بالای زمین می‌زدیم و برمی‌گشتیم؛ ولی وقتی شرایطی را که دولت سیزدهم ایران برای معلمان ایجاد کرد دیدیم، دیگر طاقت نیاوریدیم و همگی به سمت ایران کوچ کردیم.»
امیدواریم این خبر به گوش موجودات زیر زمینی نرسد، وگرنه هیچ تضمینی نیست که آنها هم برای معلمی اقدام نکنند! چنین موقعیت استثنایی و خاصی را در هیچ کجای زمین‌وزمان نمی‌توانید پیدا کنید. از وقتی مدرسه در دنیا به وجود آمد و معلمان سر کار رفتند، تا زمان دولت سیزدهم، هیچ معلمی وجود نداشت که چنین موقعیتی نصیبش شود.
شاید برای‌تان سؤال پیش بیاید که با این حساب چرا هنوز با مشکل کمبود معلم مواجهیم؟ الان دیگر باید تیتر خبرها هم معکوس شوند و مشکل ازدیاد معلم وجود داشته باشد. توجه کنید که تمامی افراد، اعم از خارجی، فضایی و شاید به‌زودی زیرزمینی‌‌ها، متقاضی‌اند و فقط عدۀ محدودی از آنها موفق به دریافت این شغل می‌شوند.
مسئولان ما روی آموزش‌وپرورش کودکان و نوجوانان بسیار حساس‌اند و حتی در این زمینه کمی دچار وسواس شده‌اند. به همین خاطر تعداد پذیرفته‌شدگان بسیار کم است و متقاضی زیاد! شما کافی است به چند مدرسۀ دولتی سر بزنید، خواهید دید محیط آموزشی چقدر پر بار و فرهنگی است.
کلاس‌های نوساز و زیبا و بزرگ، میز و نیمکت‌هایی که از تازگی برق می‌زنند و دانش‌آموزانی که هر کدام دیوانی از شعرای قدیمی در دست دارند و مشغول خواندن هستند! برخی هم مشغول مباحثات عمیق بر سر مسائل علمی، فلسفی، هنری و…
مسئولان عزیزمان از بس استانداردها را بالا برده‌اند دیگر نمی‌توانند هر معلمی را تأیید کنند و اجازه دهند در پول و حقوق و مزایا غوطه‌ور شود!
