فلوکسیتین دم دست‌تان هست؟ (طنز)
راضیه حسینی
شبکه یک «روح که ترس نداره فقط اون روحی ترس داره که تو می‌خوای احضارش کنی.»
شبکه سه «آقا بچه‌ها می‌گن دیشب تو آشپزخونه جن دیدن.»
این‌ها دیالوگ فیلم‌های«جن‌گیر» و «شب بیست و نهم» نیستند. قسمتی از فیلم‌های ماه رمضان هستند که قرار است شب‌های رمضانی ما را بسازند. به نظر می‌رسد مسئولان دیدند زیادی به مردم خوش گذشته. سفرها به لطف تصمیم‌گیران نخبه مملکتی به راه بوده، دید و بازدیدها به لطف مردم نخبه همه‌چیزدان، با قدرت انجام شده و تلویزیون هم با نون خ حال اساسی به مردم داده. حالا دیگر وقت پرداختن به عالم روح و ماورایی است. در واقع اگر به دنیایی دیگر فکر کنیم، شاید کمتر برای رسیدن واکسن و زنده ماندن غر بزنیم. کمتر حرص بخوریم که چرا مسئولان به فکر نیستند. شاید بد نباشد در برنامه‌های سحر صوت زیبای سیاحت غرب هم گذاشته شود تا پکیج این ماه کامل و جامع در اختیار مخاطبان قرار بگیرد. برای ساعات قبل از سحر و دقیقاً نیمه‌های شب هم برنامه‌ای با عنوان «آداب برقراری ارتباط با اجنه» گذاشته شود. در طول روز هم که اخبار مربوط به افزایش وحشتناک آمار فوتی‌های کرونا که همه‌ش تقصیر مردم نادان بوده، به وفور گذاشته می‌شود. فقط می‌ماند برنامه‌ای مربوط به آموزش نگارش وصیت نامه که اگر وسط این‌همه برنامه خوب و عالی گنجانده شود دیگرامکان ندارد کسی سراغ شبکه‌های خاکبرسری بیگانه برود و سریال‌های ترکی ببیند. چنان در عالم روح و معنویات غرق می‌شویم که اصلاً یادمان می‌رود کرونایی هست و واکسنی نیست. یادمان می‌رود اوضاع چقدر عجیب و غریب شده و اصلاً چی شد که این‌طوری شد. دیگر کاری به کار مسئولان نداریم و در خلوت خودمان مشغول کشف و شهود می‌شویم و به نتایج خوبی می‌رسیم. مثلاً این که دنیا چه ارزشی دارد؟ چرا به دنیا آمدیم؟ چرا در این دنیا زندگی می‌کنیم؟ ما که هستیم؟ ارواح کجا هستند؟ چرا به جن‌ها می‌گوییم از ما بهتران؟ آنها در طول روز کجا می‌روند و چرا فقط شب‌ها آن هم در آشپزخانه سروصدا می‌کنند؟ فقط سم دارند یا شاخ هم دارند؟ و…
ببخشید قرص فلوکسیتین دم‌دست‌تان هست؟
