ماموریت اداری یا سفر تفریحی؟

در حالی که مردم تبریز با مشکلات اقتصادی و شهری دست‌وپنجه نرم می‌کنند، مدیران شهرداری این شهر در سفر به دبی به‌سر می‌برند.

این سفرها در حالی انجام می‌شود که هدف، هزینه‌ها و تأمین منابع آن‌ها برای عموم شفاف نشده است. سکوت شورای شهر تبریز در این زمینه باعث افزایش ابهامات شده و سوالات زیادی در مورد ضرورت و اهداف این سفرها ایجاد کرده است.

وحید زینالی – خبرگزاری فارس- تبریز؛ در حالی که شهروندان تبریز با مشکلات اقتصادی و معیشتی روبه‌رو هستند، مقامات شهرداری این شهر از جمله شهرداران مناطق و مدیران سازمان‌های وابسته به شهرداری، به‌طور نوبتی عازم دبی می‌شوند. این سفرها که به‌صورت زنجیره‌ای صورت می‌گیرد، در سکوت کامل برگزار می‌شود و شورای شهر تبریز هیچ واکنشی نسبت به آن نشان نداده است. این وضعیت موجب طرح پرسش‌هایی جدی در افکار عمومی شده است؛ آیا این سفرها ضرورت دارند یا احتمال دارد که به‌طور غیرضروری و به‌منظور تفریح با هزینه عمومی انجام شوند؟

سفرهای خارجی مدیران شهری و مشکلات اقتصادی

سفرهای خارجی مدیران شهری، همواره محل بحث و جدل بوده‌اند، به‌ویژه در شرایط اقتصادی کنونی که مردم فشارهای مالی زیادی را تحمل می‌کنند و پروژه‌های شهری نیز با کمبود بودجه مواجه هستند. سفرهای متعدد مدیران شهرداری تبریز به دبی، که یکی از مقاصد گران‌قیمت گردشگری منطقه است، موجب بروز سوالاتی در میان شهروندان شده است.اگر هدف این سفرها، تبادل تجربیات و آموختن از شیوه‌های مدیریت شهری است، چرا هیچ شفاف‌سازی‌ای درباره برنامه‌ها، اهداف، و دستاوردهای آن‌ها صورت نمی‌گیرد؟ چرا اطلاعاتی در خصوص هزینه‌ها، منابع تأمین بودجه و نتایج این سفرها در اختیار مردم قرار نمی‌گیرد؟

سکوت شورای شهر و افزایش ابهامات

این سکوت، به شائبه‌هایی درباره آگاهی یا بی‌اطلاعی شورای شهر تبریز از این سفرها دامن زده است. اگر اعضای شورا از این سفرها مطلع‌اند، چرا هیچ‌گونه گزارش یا شفاف‌سازی در مورد آن‌ها ارائه نمی‌دهند؟ اگر هم بی‌اطلاع‌اند، آیا این به معنای ضعف نظارتی آن‌ها است؟ اگر این سفرها ضروری است، باید شهرداری با ارائه مستندات دقیق و گزارش‌های شفاف، دلایل و اهداف آن‌ها را به اطلاع مردم برساند.

سفرهای اداری یا تفریحی؟

سفرهای مشابه پیش‌تر نیز به کشورهای دیگر صورت گرفته‌اند، اما کمتر پیش آمده است که این سفرها منجر به تغییرات محسوس در مدیریت شهری یا ارتقای کیفیت زندگی مردم شود. سوال اصلی این است که آیا پس از بازگشت این مقامات، قرار است الگویی مشابه دبی در تبریز پیاده‌سازی شود، یا این سفرها صرفاً به‌عنوان تفریحی با بودجه عمومی قلمداد خواهند شد؟

شفاف‌سازی برای افکار عمومی

مردم حق دارند که بدانند این سفرها چه مزایایی برای شهر و مدیریت آن به ارمغان خواهد آورد. شهرداری و شورای شهر تبریز باید با ارائه گزارش‌هایی شفاف، به مردم نشان دهند که این سفرها چقدر در بهبود وضعیت شهری مؤثر بوده‌اند. در غیر این صورت، این تصور تقویت خواهد شد که مدیران شهری در شرایط سخت اقتصادی، به‌جای پرداختن به مشکلات واقعی شهروندان، درگیر تفریح‌های گران‌قیمت و غیرضروری هستند.آیا شهرداری تبریز و شورای شهر حاضرند پاسخگو باشند؟ یا این موضوع نیز همچون مسائل مشابه دیگر در سکوت و بی‌پاسخی به فراموشی سپرده خواهد شد؟

عدم شفافیت و عدم پاسخگویی، مشکلاتی برای اعتماد عمومی

بی‌توجهی به شفافیت و عدم پاسخگویی، به تدریج اعتماد عمومی را کاهش می‌دهد و مردم احساس می‌کنند که تصمیم‌گیرندگان از دغدغه‌ها و نیازهای واقعی آن‌ها غافل شده‌اند. در شرایطی که بسیاری از پروژه‌های شهری به دلیل کمبود بودجه با کندی پیش می‌روند و مشکلات زیرساختی همچنان باقی‌مانده‌اند، سفرهای خارجی مدیران شهری تبریز، که هزینه‌های زیادی را به همراه دارد، در نگاه مردم می‌تواند به‌عنوان اولویت‌های اشتباهی تعبیر شود. این در حالی است که در بسیاری از مواقع، نتایج ملموس و کاربردی از چنین سفرهایی به شهروندان ارائه نمی‌شود.

تأثیرات منفی بر تصویر شهرداری تبریز

عدم شفافیت در این‌گونه مسائل نه‌تنها مشکلاتی برای مدیریت شهری ایجاد می‌کند بلکه باعث تخریب تصویر عمومی شهرداری تبریز نیز می‌شود. در حالی که بسیاری از مردم با مشکلات روزمره مواجه‌اند، مشاهده سفرهای لوکس و پرهزینه مدیران شهری می‌تواند به احساس بی‌عدالتی و نارضایتی عمومی دامن بزند. این مسئله می‌تواند موجب شود که مردم از شهرداری و شورا به‌عنوان نهادهایی که مسئول حل مشکلات آن‌ها هستند، انتظاراتی بیشتر داشته باشند.شهرداری تبریز باید در نظر داشته باشد که برای بازگرداندن اعتماد مردم و بهبود وضعیت شهری، تنها به پروژه‌های زیربنایی و مدیریت شهری محدود نماند.

از آنجا که هزینه‌های عمومی در سفرهای این‌چنینی به‌طور مستقیم با جیب شهروندان در ارتباط است، ارائه گزارش‌های شفاف و مستند و توضیح دقیق درباره ضرورت چنین سفرهایی، نه تنها یک نیاز بلکه یک وظیفه است. در غیر این صورت، شهرداری تبریز نمی‌تواند از خود دفاع کند و همچنان در معرض انتقادات شدید قرار خواهد گرفت.

لزوم نظارت و شفافیت در هزینه‌ها

این‌که منابع مالی برای تأمین هزینه‌های این سفرها از کجا تأمین می‌شود، موضوعی است که باید با دقت بیشتری مورد بررسی قرار گیرد. اگر از بودجه عمومی شهرداری برای این سفرها استفاده می‌شود، جای سوال است که آیا این سرمایه‌گذاری به‌راستی به نفع مردم تبریز خواهد بود یا تنها به‌عنوان یک هزینه بی‌ثمر به حساب می‌آید؟ در هر صورت، این سفرها باید بر اساس اصول شفافیت و بهره‌وری اقتصادی، با نتایج ملموس و قابل اندازه‌گیری، توجیه شوند.

آیا این سفرها آغازگر تحولاتی مثبت خواهند بود؟

در نهایت، سووالی که باقی می‌ماند این است که آیا این سفرها به‌عنوان یک فرصت برای کسب دانش و تجربه از شیوه‌های موفق مدیریت شهری در دبی به نتیجه خواهد رسید یا صرفاً فرصتی برای تفریح با هزینه‌های عمومی است؟

سخن آخر،ضرورت پاسخگویی به افکار عمومی

شهرداری تبریز و شورای شهر باید در برابر پرسش‌های مطرح‌شده و نگرانی‌های شهروندان، موضع‌گیری کنند و با ارائه مستندات روشن و شفاف، نشان دهند که سفرهای مذکور با هدف بهبود وضعیت شهری و حل مشکلات شهروندان بوده است. در غیر این صورت، شائبه‌های مربوط به سوءاستفاده از منابع عمومی و غیرضروری بودن این سفرها نمی‌تواند از بین برود و افکار عمومی همچنان نسبت به عملکرد مدیران شهری بدبین خواهد ماند.