مجهول‌تر از ایکس ریاضی
رئیس انجمن قهوه ایران: «قیمت جهانی قهوه یک رکورد جهانی زده؛ از سال ۱۹۷۷، چنین افزایشی نداشتیم.
راضیه حسینی
تا ۵۰ درصد افزایش قیمت قهوه داشته‌ایم. قهوه در ایران در مقایسه با جهان اصلاً گران نیست.»
این کالا هم رفت در لیست مواردی که در مملکت ما خیلی ارزان‌تر از باقی کشورهاست. در واقع یک سری اجناس مصرفی و غیرمصرفی و گاهی حتی برخی مفاهیم در کشور ما، به چند دسته تقسیم می‌شوند.
دستۀ اول:
اصلاً گران نیستند و به لطف مسئولان، در ارزان‌ترین حالت ممکن نسبت به باقی کشورها از آنها استفاده می‌کنیم. در واقع دنیا آرزوی داشتن چنین قیمتی را دارد. اصلاً آن‌قدر داریم که خوشی زده زیر دل‌مان و زیادی استفاده می‌کنیم. مثل بنزین، برق، آب و… حالا هم قهوه. از بس ارزان است قدم‌به‌قدم کافه باز شده و انواع فرآورده‌های قهوه‌ای به دست مردم می‌دهند. بعید نیست چندی بعد برخی از کشورهای دیگر فقط و فقط برای خوردن قهوه به ایران بیایند و کلی هم با خودشان ببرند!
دستۀ دوم:
خیلی گران‌تر از کشورهای دیگر است، اما اصلاً مهم نیست. چون خودمان بهترش را داریم. مال کشورهای دیگر به درد نمی‌خورد. اصلاً همان بهتر به ایران نیاید. کالای‌شان بخورد توی فرق سرشان، مگر خودمان بی‌عرضه‌ایم مهندسی معکوس می‌کنیم و هر چه ساخته‌اند می‌سازیم!
این موارد به لطف مسئولان با بهترین و عالی‌ترین کیفیت به بازار عرضه شده و ما مردم اصلاً نیازی به گران خریدن نداریم. مثل انواع خودروها و همچنین لوازم‌خانگی که مدل‌های گران‌قیمت خارجی‌اش از بازار جمع شده و مدل‌های ارزان‌قیمت (چینی- ایرانی) به‌وفور یافت می‌شود.
البته در معنی ارزان باید بگوییم، هر چه خیلی گران نباشد، نه این‌که مردم بتوانند بخرند. ممکن است کالایی از نظر مسئولان، در مقایسه با خارجی‌ها خیلی هم ارزان باشد، ولی جیب ما به هنگام دیدن قیمت، تشنج کند و کف و خون بالا بیاورد.
دستۀ سوم:
کلاً نیستند. یعنی از نظر مسئولان هستند، ولی هیچ‌وقت به دید ما مردم نمی‌آیند. در واقع مفاهیمی هستند که نمی‌دانیم کجا و چطور باید پیدایشان کنیم. مثلاً بهتر شدن اوضاع زندگی، کم‌شدن قیمت‌ها، پایین آمدن تورم و… این‌ها درست است مصرفی نیستند، ولی جزو مفاهیم مجهول زندگی ایرانیان به‌حساب می‌آیند. حتی مجهول‌تر از ایکس در ریاضی!
