مسئولان و موفقیت‌های زرد
سخنگوی وزارت آموزش‌وپرورش: «میانگین حقوق معلمان از افراد تازه‌استخدام شده تا فردی که رتبۀ استاد معلمی را دارد و ۳۰ سال یا بیشتر خدمت کرده است، ۱۶ میلیون و ۴۲۰ هزار تومان است.»
راضیه حسینی
فقط کافی است سری به پیج‌های روان‌شناسی زرد بزنید تا متوجه شوید جناب سخنگو چه می‌گوید. همین پیج‌هایی که پر از حرارت و وفور موفقیت هستند. همین‌ها که می‌گویند: «با ما در بیست و پنج دقیقه تبدیل به بیل گیتس شو. فقط کافیه بخوای. خودت رو در مرحلۀ موفقیت تصور کن. ببین… آره این تویی که موفق شدی.
همه دارن برات دست می‌زنن. رو صحنۀ زندگی خودت، می‌درخشی. هر روز با خودت بگو من بهترینم. من عالی‌ترینم. داد بزن… بلندتر… حالا همراه با دست‌زدن بگو… جیغ بکش… غش کن… کف و خون بالا بیار…»
یک حسی به ما می‌گوید برخی مسئولان هم در این کلاس‌ها ثبت‌نام کرده‌اند و از بس خودشان را موفق تصور کرده‌اند دچار توهم شده‌اند. مثلاً از بس به خودشان گفته‌اند: «آره. ما حقوق معلم‌ها رو اضافه کردیم. اون‌ها الان در بهترین موقعیت به سر می‌برن. ما موفق شدیم.» نمی‌خواهند بپذیرند که واقعیت چیز دیگری است و اصرار دارند تصورشان را واقعی نشان دهند.
اگر هم به آنها بگویید که حقوق برخی معلم‌ها را اگر وارد این میانگین کنید، عدد با مغز به زمین می‌خورد، قبول نمی‌کنند و ترجیح می‌دهند به موج‌ها و فرکانس‌های منفی هیچ توجهی نکنند. شما را در دایرۀ آدم‌های بی‌خود زندگی قرار می‌دهند و روی‌تان یک ضربدر قرمز می‌زنند!
به نظر می‌رسد پیج‌های موفقیت در میان برخی مسئولان به‌شدت محبوب شده است. نتیجه‌اش را می‌توان در مدیریت کشور دید. مثلاً ممکن است به‌زودی از مسئولی بشنویم که: «میانگین مصرف گوشت ایرانیان در ماه چهار، پنج کیلوست و باید برای کم‌کردن این میزان و سلامتی مردم فکری کرد.»
یا مسئولی دیگر بگوید: «تعداد استادیوم‌های فوتبال ما، از تعداد لانه‌های زنبورها در یک کندو هم بیشتر شده است و به حدی رسیده‌ایم که چند تا ورزشگاه را می‌خواهیم از بیخ بکنیم و صادر کنیم.»
یا «شاخص امید به زندگی در کشور ما از مرز ۱۲۰ سال گذشته است و اگر با همین سرعت پیش برویم به عمر نوح می‌رسیم!»
باقی مثال‌ها با شما.
