نفت زیر زمین می‌ماند اگر اعتماد برنگردد
آیدا برخورداری، گروه انرژی – مدیر سرمایه‌گذاری و کسب‌وکار شرکت ملی نفت ایران با هشدار نسبت به خطر از دست رفتن بخش عمده‌ای از منابع انرژی کشور گفت که اگر ریل تصمیم‌گیری در صنعت نفت تغییر نکند، ۷۰ درصد نفت و ۸۰ درصد گاز باقیمانده در مخازن کشور هرگز تولید نخواهد شد.
به گزارش عصراقتصاد، امیر مقیسه در دومین همایش بین‌المللی سرمایه‌گذاری و تأمین مالی صنعت نفت، گاز و پتروشیمی اظهار کرد: نفت ستون فقرات اقتصاد و امنیت ملی ماست، اما عمر آن بسیار کوتاه‌تر از آن چیزی است که تصور می‌کردیم. برآوردهای جهانی نشان می‌دهد که دوران نفت ظرف سه تا چهار دهه آینده به پایان می‌رسد. به گفته او، مفهوم تولید صیانتی و افزایش ظرفیت، امروز از مسیر «تسریع در بهره‌برداری» می‌گذرد نه تعلل.
وی افزود: ادامه روند فعلی به‌معنای باقی ماندن میلیاردها بشکه نفت و تریلیون‌ها پای گاز در اعماق زمین است. در آینده‌ای نه‌چندان دور، انرژی فسیلی دیگر مزیتی برای کشورها نخواهد بود و اگر امروز اقدام نکنیم، نسل‌های آینده حتی فرصت بهره‌برداری از این دارایی عظیم را هم نخواهند داشت.
مقیسه با اشاره به شکاف ایران با تحولات روز دنیا گفت: زمانی لوگوی شرکت ملی نفت نماد اقتدار منطقه‌ای بود، اما اکنون فاصله ما با غول‌هایی مانند آرامکو و ادنوک بسیار زیاد شده است. او توضیح داد: آرامکو تنها با عرضه پنج درصد از سهام خود در بورس‌های بین‌المللی بیش از ۲۵ میلیارد دلار سرمایه جذب کرد و دولت عربستان تضمین سود سالانه ۷۵ میلیارد دلاری به سهامداران داد؛ اما در ایران هنوز جایگاه شرکت ملی نفت روشن نیست و از توسعه میدان‌ها تا واردات نهاده دامی بر دوش این شرکت است.
این مقام نفتی افزود: در حالی‌که شرکت‌های جهانی مسیر تنوع مالی را طی کرده‌اند، صنعت نفت ایران گرفتار پیچیدگی‌های بوروکراتیک و ساختارهای بازدارنده است. طبق آمار بانک مرکزی، بین سال‌های ۱۳۸۴ تا ۱۳۹۹ بیش از ۱۷۰ میلیارد دلار سرمایه از کشور خارج شده و فقط در نیمه نخست ۱۴۰۲ نرخ خروج سرمایه حدود ۱۲ میلیارد دلار بوده است. در مقابل، حجم نقدینگی اکنون به بیش از ۱۱ هزار هزار میلیارد تومان رسیده اما به سمت بخش‌های مولد هدایت نمی‌شود.
مقیسه تأکید کرد: «مشکل ما کمبود پول نیست، مشکل بی‌اعتمادی است.» او خواستار طراحی سازوکارهایی شفاف برای جلب اعتماد مردم و سرمایه‌گذاران شد و افزود: دانشگاه‌ها و نهادهای توسعه‌ای باید نقش تضمین‌کننده و اعتباربخش ایفا کنند.
وی در بخش دیگری از سخنانش گفت: امروز مدیران نفتی زیر فشار ۱۳ دستگاه نظارتی کار می‌کنند؛ این تعدد مرجع تصمیم‌گیری، جسارت مدیریتی را از بین برده و نگاه‌ها را از منافع ملی به رضایت نهادهای نظارتی تغییر داده است. مقیسه ادامه داد: «در هیچ شرکت بزرگی مثل آرامکو، ادنوک یا توتال چنین فضای تصمیم‌گیری سنگینی وجود ندارد.»
به گفته او، برای بازگرداندن صنعت نفت به جایگاه واقعی‌اش باید مجلس، دولت و نهادهای نظارتی به اجماع برسند و مسیر جدیدی ترسیم کنند. مقیسه در پایان هشدار داد: نباید بگذاریم منابع ملی زیر زمین مدفون شود؛ اصلاح مسیر صنعت نفت فقط با بازسازی اعتماد عمومی و تغییر نگرش ممکن است.
