نقشه جامع باستان ‌شناسی مرودشت تهیه می‌شود

فارس- مدیر پایگاه میراث جهانی تخت‌جمشید با توجه به اتمام فصل سوم «بررسی و تهیه نقشه باستان ‌شناسی دشت مرودشت» خاطرنشان کرد در ماه‌های آینده نقشه جامع و یکپارچه باستان ‌شناسی مرودشت تهیه خواهد شد.

حمید فدایی در این باره گفت: فصل سوم بررسی و تهیه نقشه باستان ‌شناسی دشت مرودشت با مجوز پژوهشکده باستان شناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی، در محدوده حریم تخت‌جمشید و محدوده‌ای به وسعت ۸۵ هزار هکتار اجرا شد.

فدایی نتایج این طرح را کمک‌ به تکمیل اطلاعات نقشه باستان ‌شناسی دشت مرودشت ارزیابی و اضافه کرد: بررسی‌های باستان ‌شناسی محدوده‌ تخت‌جمشید، حدود ۷۰ سال قبل از سوی «لوئیس واندنبرگ» آغاز شد و در دهه‌های بعد از سوی ویلیام سامنر، دکتر عباس علیزاده، رمی بوشالا و دکتر علی اسدی ادامه یافت.

او افزود: گرچه طی در بررسی‌ها، محوطه‌های متعددی شناسایی، مطالعه و گاه‌نگاری شد اما تکمیل آن بررسی‌ها و بازنگری محوطه‌های بررسی‌شده پیشین، از سال ۱۳۹۶ تاکنون در سه فصل و در قالب طرح «بررسی باستان ‌شناسی حرایم تخت‌جمشید» به سرپرستی آقای وحید بارانی و همکاری دیگر اعضای باستان‌شناس و مستندنگار این پایگاه انجام شده است.

شناسایی ۲۶۰ اثر و محوطه تاریخی در فصل سوم

کارشناس گروه باستان‌ شناسی پایگاه میراث جهانی تخت‌جمشید  و سرپرست گروه بررسی تهیه نقشه باستان‌ شناسی دشت مرودشت با بیان اینکه اطلاعات حاصل از اجرای این فصل تحقیقات، به پژوهشگاه میراث فرهنگی ارائه شده است، گفت: فصل سوم با هدف تهیه نقشه باستان‌شناسی شهرستان مرودشت و در برگیرنده محدوده‌ حریم درجه سه مجموعه جهانی تخت جمشید بود.

وحید بارانی با بیان اینکه این فصل از طرح تهیه نقشه باستان‌ شناسی دشت مرودشت، از ۲۵ تیر امسال شروع شد و تا پایان شهریور ادامه یافت، از شناسایی ۲۶۰ اثر و محوطه تاریخی در نقاط مختلف شهرستان مرودشت خبر داد و گفت: در این فصل، بررسی‌ها عمدتا دامنه غربی کوه حسین، کوه میان قلعه، استخر، کوه ایوب، کوه مجد آباد و دشت های ابرج و رامجرد را در بر گرفت.

بارانی خاطرنشان کرد: بیشترین تپه‌ها و محوطه‌های باستانی در دامنه کوه به شکل استقرارگاه‌های موقت کوچ‌نشینی و تک‌دوره‌ایی است که توالی فرهنگی از دوره نوسنگی تا دوران اسلامی را شامل می‌شود.

بارانی همچنین یادآور شد: در همین فصل از بررسی آثاری از استودان‌ها و گورستان‌هایی از دوران صفویه تا دوران معاصر مربوط به کوچ نشینان و عشایر منطقه شناسایی شد و بیشترین آثار نقوش صخره‌ای مربوط به دامنه باختری کوه ایوب، به نام “سینه کوه” قرار دارد و توالی فرهنگی از دوران مس سنگ تا دوران اسلامی را در بر می‌گیرد.