هنر خوب جا دادن مشکلات
راضیه حسینی
کنایه عباس عبدی: «ظاهراً گران کردن اینترنت و گوشت را انداخته‌اند امسال، چون سال آینده جا ندارد، باید بروند دنبال مالیات بیشتر و گران کردن برق، گاز، بنزین و…»
واقعاً مسئولان هم کار سختی دارند. باید حساب کنند هر سال، چقدر جا برای گرانی دارد. این محاسبات، ذهن را خسته می‌کند و حتماً نیاز به استراحت بیشتری نسبت به ما مردم دارند.
فکر کنید این همه مورد برای گرانی وجود دارد، اما ظرفیت سال فقط ۳۶۵ روز است. هرطور حساب کنید نمی‌شود و جور در نمی‌آید، ولی مسئولان با ذهن برتری که دارند هر ساله موفق می‌شوند از پس این کار برآیند. تازه بعضی وقت‌ها در کمال تعجب شاهد گرانی برخی اقلام در چندین مرحله هستیم و این مسأله واقعاً در کشورهای دیگر قفل است، به نظر نمی‌رسد هیچ مسئولی جز نوع ایرانی‌اش بتواند به این قدرت دست پیدا کند.
کاش به دنیا هم یاد می‌دادند از چه فرمولی برای گران کردن استفاده می‌کنند که همیشه موفق به انجام آن می‌شوند. اصلاً گیریم فرمول جا دادن در روزهای سال را به دست آوردند، چطور در مردم حا می‌دهند؟ چرا ما احساس سنگینی و اضافه‌بار پیدا نمی‌کنیم؟ برعکس به جایی رسیده‌ایم که مثل یک پر سبک و رها شده‌ایم.
هر روز سال، از صبح تا شب، از این سو به آن سو می‌رویم و با وزش باد همراه می‌شویم، اصلاً از گردش روز و روزگار بی‌خبریم. دیگر نمی‌دانیم سال نو چه وقت خواهد رسید و برای امسال چوب‌خط گرانی چقدر پر شد؟
نمی‌دانیم زنده‌ایم یا مرده؟ خوابیم با بیدار؟ در جهان موازی به سر می‌بریم یا حقیقی؟ شاید هم مسئولان کاری کرده‌اند دردمان نیاید. از آن‌ها بعید نیست.
خیلی هنرمدند، می‌توانند کاری کنند هر روز هفته، بیست و چهار ساعت روز و دقیقه به دقیقه‌اش خبر گرانی بشنویم و باز هم عین خیال‌مان نباشد. می‌توانند کاری کنند چنان همه چیز از سرمان بگذرد که دیگر فرقی نکند چند وجب گذشته و ما چقدر در عمق مشکلات فرو رفته‌ایم. چنین هنری را هرجا نمیتوانید پیدا کنید.
