بازار روز سه شنبه با کاهش حدود ۶هزار واحدی شاخص کل همراه شد؛ هر چند این میزان اصلاح آن هم در شرایط این روزها بازار که ریسک‌های سیستماتیک به اوج خود رسیده، موضوع عجیب نیست اما با توجه به اینکه شاخص کل در محدوده حمایتی خود قرار دارد، ادامه روند اصلاحی و کاهش ارزش معاملات در روزها آینده می تواند به شکست این حمایت منتج شود.
به گزارش اقتصادآنلاین؛ معاملات روز سه شنبه در حالی به پایان رسید که فعلاً تغییر محسوسی در روند متغیرها مهم بازار دیده نمی شود؛ در این هفته ها آنقدر کلمه برجام در گزارش ها نوشته شده که دیگر چه برای نگارنده و چه برای خواننده خسته کننده شده است.
با این وجود متاسفانه شرایط اقتصاد ایران همین است: همچون نوشتن همین گزارش؛ خسته و بی چشم‌انداز. زمانیکه یک متغیر بیرونی چنین اثری بر بازار دارد و آن متغیر غیرقابل پیش بینی باشد، نتیجه ای جز رخوت به همراه ندارد.
رخوتی که خود را در ارزش معاملات خرد نشان می‌دهد. ارزش معاملات خرد برای هفتمین روز پیاپی دوباره به زیر سه هزار میلیارد تومان رسید؛ ارزش معاملاتی که با مثبت شدن چشم انداز برجام به بالای سه هزار میلیارد تومان رسیده بود. حقیقی‌های بازار هم که خسته تر از همیشه از روند بازار، به سمت درب خروج رهسپارند و این روزها بیش از آنکه بخرند،می فروشند.
شاخص کل در محدوده هشدار
برای آنکه بتوانیم چشم اندازی از بازار ترسیم کنیم، ابتدا نیم نگاهی به روند معاملات روز سه شنبه می اندازیم؛ شاخص کل با افت حدود ۶هزار واحدی همراه شد و تا کانال یک میلیون و ۴۲۰ هزار واحدی پایین آمد.
شاید تا اینجای کار موضوع عجیبی نباشد اما دو موضوع قابل توجه در روند روز سه شنبه شاخص کل وجود داشت؛ اول اینکه بر خلاف دو روز گذشته، شاخص کل تقریبا از همان ابتدای بازار روند نزولی به خود گرفت که حاکی از افزایش نسبی عرضه نسبت به دو روز گذشته است.
دوم اینکه شاخص کل با اصلاح امروز خود عملاً به محدوده حمایتی خود در چارت هفتگی نفوذ کرد. با کنار هم قرار دادن این دو موضوع می توان متوجه شد که شاخص کل در محدوده ای قرار دارد که در صورت ادامه این روند اصلاحی احتمالاً، حمایت مهم میانگین متحرک ۵۰ دوره ای خود را در تایم فریم هفتگی از دست دهد.
شاخص بر می گردد؟
صنایع تاثیرگذار بازار این روزها شرایط خوبی را پشت سر نمی گذارند. در حقیقت نه برجامی ها و نه دلاری ها به واسطه فضای اقتصادی و سیاسی کشور و همچنین اقتصادجهانی معاملات امیدوارکننده ای را تجربه نمی‌کنند و تغییری در شرایط بنیادی و ریسک های بازار که اتفاقا بیش‌ترین تاثیر را بر روی شاخص سازها می گذارد، ایجاد نشده است.
بنابراین از این منظر نمی توان امیدوار به بازگشت شاخص کل بود. تنها اصلاح چند روز گذشته ممکن است به عنوان محرک در برخی صنایع و نمادها عمل کند. که در این صورت هم نمی توان به بازگشت شاخص کل امیدوار بود و تنها یک نوسان کوتاه مدت را می تواند رقم بزند.
به نظر می رسد با ادامه روند کنونی در شرایط کلی بازار چه به لحاظ قیمت های جهانی و چه به لحاظ آینده برجام، نمی توان به بازگشت پر قدرت شاخص کل امیدوار بود و ادامه اصلاح شاید محتمل تر باشد.
هرچند ممکن است که نوسان های مثبت فعلا شکست این حمایت را به تاخیر بیاندازد. اما در صورتی که این شرایط ادامه دار باشد، نمی توان به بازگشت شاخص کل امیدوار بود. به ویژه آنکه ضعف تقاضا و نقدینگی در بازار کاملا مشهود است.
اصلاح شاخص کل تا کجا ادامه خواهد داشت؟
اگر نگاهی به چارت هفتگی شاخص کل بیاندازیم، در صورت شکست حمایت میانگین متحرک ۵۰ دوره‌ای (خط آبی) ، میانگین متحرک ۷۵ دوره ای (خط سسبز) قرار دارد. حمایت معتبری که حتی در اصلاح شدید بورس که از تابستان ۱۳۹۹ آغاز شد، شاخص کل به زیر این محدوده نیامد.
بنابراین به نظر می رسد که محدوده یک میلیون و ۳۵۰ هزار واحدی حمایت خوبی برای شاخص باشد. با این وجود باید توجه داشت که اعتبار این محدوده به شرطی است که میانگین ۲۵ دوره ای ( خط زرد) به زیر میانگین ۵۰ دوره ای نیاید.
در صورتی که این حمایت را به عنوان محدوده معتبری در نظر بگیریم، می تواند اصلاح حدود ۷۰ هزار واحدی پیش روی شاخص کل باشد که بازهم رقم عجیبی به نظر نمی رسد.
اما این اصلاح می تواند روند فرسایشی به خود بگیرد. تنها کافیست که در نظر داشته باشید که شاخص کل طی تقریبا ۵هفته گذشته در یک محدوده ۵۰ هزار واحدی در حال نوسان بوده است.
