چرا در قفس هیچ‌کسی کرکس نیست؟ (طنز)
«مشاهده گرگ در محله سوهانک تهران/ پس از سگ‌های ولگرد، گرگ‌ها هم به نزدیکی پایتخت رسیدند.»
راضیه حسینی
اصلاً جای نگرانی نیست. گرگ هم موجودی است تقریباً هم قد و قواره سگ، ولی کمی بی‌اعصاب‌تر. تقصیر خودش نیست. هنوز با انسان‌های مهربان با قلب‌های اکلیکی آشنا نشده.
از دوستان و بزرگوارانی که در بیابان برای سگ‌های ولگرد سفره یک‌بار مصرف پهن می‌کنند دعوت به عمل می‌آید که هرچه سریع‌تر خودشان را به محله سوهانک تهران برسانند. گرگ‌های گوگولی با چشمانی زیبا و پر از تمنا برای خوردن غذا منتظرند. می‌توانید استوری‌های جذابی از غذا دادن به این موجودات منتشر کنید.
اگر کمی بدقلقی کردند اصلاً نگران نباشید. هنوز غریبی می‌کنند و نمی‌دانند شما چه موجودات مهربانی هستید. خبر ندارند یک تنه اکوسیستم را منفجر کرده‌اید و اگر کسی اعتراضی کند او را هم منفجر خواهید کرد.
نمی‌دانند شما چه قلب رئوف و مهربانی دارید که حتی حاضرید آدم‌ها پاره پوره شوند ولی سگ‌ها همین‌طور زیاد و زیادتر.
اگر بدانند حتماً از شما تشکر ویژه‌ای می‌کنند. اصلاً خود گرگ آلفا، شخصاً خدمت‌تان می‌رسد و به عنوان عضو افتخاری گروه انتخاب‌تان می‌کند.
با تلاشی که دارید حتماً موفق می‌شوید جمعیت گرگ‌ها را هم زیاد کنید. آن‌قدر که ما آدم‌ها مجبور شویم با زره و کلاه‌خود در خیابان‌ها رفت و آمد کنیم و هر روز با یک گرگ آویزان از دست و پای‌مان به خانه برگردیم.
حالا که دارید تلاش می‌کنید، چرا فقط گرگ؟ گرازهای وحشی و کفتارها چه گناهی کرده‌اند؟ اصلاً چرا در قفس هیچ‌کسی کرکس نیست؟ به نظرمان این جانوران را هم در برنامه خودتان جا بدهید. تعیین اولویت با خودتان. می‌خواهید از یک جانور شروع کنید و به بعدی برسید. یا اصلاً همه با هم.
علی‌الحساب، به داد گرگ‌های محله سوهانک برسید و از گرسنگی نجات‌شان دهید. هر کسی هم اعتراض کرد بیندازیدش جلوی همان گرگ‌ها. حالا می‌خواهد متخصص در زمینه حمایت از حیوانات باشد. مهم نیست. آن‌ها جهان‌بینی و درک شما را ندارند. شما دنیایی پر از حیوانات سیر و خوش‌حال می‌خواهید.
چه اهمیتی دارد در این دنیا آدمیزاد هر روز خورده شود. چه اهمیتی دارد حیوانات کوچک‌تر از بین بروند و نسل‌شان منقرض شود. دنیا جای قوی‌ترهاست.
لطفاً سفره‌های‌تان را پهن کنید. گرگ‌ها منتظرند.
