جهش مصرف بنزین به سطوح بالاتر از ۱۲۰ میلیون لیتر در روز یعنی تمامی نفتای تولید پالایشگاه‌ها جای کراکر پتروشیمی‌ها راهی «آیزومریزاسیون» و استخر بنزین پالایشگاه‌ها می‌شود و همزمان با کاهش شدید منابع تامین نفتای پتروشیمی‌ها، جهش قیمت نفت به سطوح بالاتر از ۸۰ و اخیرا ۹۰ و چند دلاری قیمت خوراک نفتا را هم چند برابر کرده است.
به‌عبارت دیگر در شرایط فعلی صنایع پتروشیمی «نفتا محور» مثل پتروشیمی «شازند» یا «تبریز» باید در دو جبهه مدیریت تامین نفتا و قیمت نفتا بجنگند با این تفاوت که «تبریز» به مدد اتصال به خط اتیلن غرب و یا متنوع‌سازی منابع خوراک کوره‌های الفین در شرایط پایدارتر تولید قرار دارد اما «شازند» به دلیل اشتباهات بزرگ مدیران سابق در عدم متنوع سازی خوراک ورودی و وابستگی به نفتا در شرایط متزلزل تولید قرار دارد.
چندماه قبل که حکم «علیرضا خلیلی‌نیا» به‌عنوان مدیرعامل پتروشیمی «شازند» ابلاغ شد منتقدان این انتصاب معتقد بودند به دلیل نوسان قیمت و تامین نفتا، امسال شاهد توقف تولید و یا اختلال شدید تولید در پتروشیمی «شازند» خواهیم بود اما احتمالا چیزی شبیه معجزه در این پتروشیمی خوراک مایع به وقوع پیوسته که نه تنها پیش بینی منتقدان محقق نشده که شاهد ثبت رکورد تاریخی تولید «شازند» هستیم.
آمارهای منتشر شده در «کدال» نشان می‌دهد که نیمه نخست امسال نزدیک به ۸۰۰ هزار تن محصول در «شازند» تولید شده که بالاتر از برنامه مصوب و معادل ۱۰۱ درصد ظرفیت اسمی این پتروشیمی است و میزان سودآوری و فروش این پتروشیمی هم رشدی ۱۰ درصدی را نسبت به مدت مشابه پارسال تجربه کرده است.
برنامه‌ریزی برای افزودن «پروپان» به سبد خوراک کوره‌های الفین، استفاده از شبکه ریلی برای انتقال پایدار خوراک، تعامل با پالایشگاه‌ها برای تامین پایدار خوراک، افزایش ظرفیت ذخیره‌سازی خوراک برای مدیریت نوسان قیمت‌ها بخشی از اقدامات مدیریت کلان «شازند» برای خروج از دوره جهش مصرف بنزین و قحطی نفتای گران بوده که فعلا کام سرمایه‌گذاران و سهامداران را شیرین کرده است.
