کاهش چراغ خاموش تولید صنایع
در ماههای اخیر، صنعت کشور با چالشهای جدی ناشی از قطعی مکرر برق و گاز روبرو بوده است. این اقدام نه تنها به اختلال در فرآیندهای تولیدی منجر شده بلکه اثرات گستردهای بر اقتصاد ملی و اعتبار بینالمللی کشور دارد.
به گزارش عصراقتصاد، دولت اخیراً اقدام به برقراری محدودیتهایی در تأمین برق و گاز کرده است که عمدتاً به منظور کنترل مصرف و مدیریت منابع انرژی به کار گرفته شدهاند. اما این اقدامات شرایط اضطراری برای صنایع ایجاد کرده است. بر اساس گزارشات، در برخی از مناطق، قطعی برق بهمدت چندین ساعت در روز جریان تولید را مختل کرده و تولیدکنندگان مجبور به بکارگیری راهحلهای موقت و پرهزینه برای ادامه فعالیت خود شدهاند.
طبق محاسباتی که از سوی مرکز پژوهشهای اتاق بازرگانی اصفهان مبتنی بر استانداردهای جهانی انجام شده هر کیلووات قطعی برق دو دلار به صنعت کشور ضرر میزند. علاوه بر این، قطع برق منجر به کاهش کیفیت محصولات تولیدی میشود و آسیب جدی به دستگاهها و تجهیزات شرکتها وارد میسازد. طبق برآوردها، صنایع تولیدی بهطور کلی حدود ۳۰ درصد از ظرفیت تولید خود را به دلیل قطع برق از دست میدهند. این موضوع تاثیرات منفی بسزایی بر بازده اقتصادی این صنایع دارد و خطر ورشکستگی آنها را افزایش میدهد.
تولیدکنندگان و صنعتگران ایرانی بهویژه در زمینه صنایع غذا، نساجی و پتروشیمی نسبت به وضعیت فعلی به شدت ناراضی هستند. بسیاری از آنها اظهار میکنند که قطعی برق و گاز موجب زیانهای مالی هنگفتی برایشان شده و این وضعیت آنها را به مرز ورشکستگی کشانده است. تولیدکنندگان با انتقاد از مدیریت ناکارآمد منابع انرژی، خواستار توجه جدی مسئولان به این موضوع و وضع قوانین محکمتری برای تسهیل شرایط تولید هستند.
مقایسه وضعیت انرژی در ایران با کشورهای دیگر، به وضوح نشان میدهد که آسیبپذیری صنایع ایران در برابر بحرانهای انرژی به مراتب بیشتر است. در کشورهای اروپایی، برغم بحرانهای انرژی ناشی از جنگها و تحریمها، به لطف زیرساختهای بهبود یافته و مدیریت هوشمندتر، توانستهاند زیانها را به حداقل برسانند. تا در برابر نوسانات انرژی مقاومتر شوند.
در ایران نیز دولت بهدنبال آن است که با درنظر گرفتن زیرساختهای لازم، به این بحران پاسخ دهد. اما نکته قابل تأمل این است که آیا اقداماتی مانند تأسیس نیروگاههای جدید یا بهبود شبکه توزیع میتواند به تنهایی این بحران را حل کند؟ تولیدکنندگان خواستار انجام تغییرات بنیادی در ساختار مدیریت انرژی کشور هستند و تأکید میکنند که تنها استراتژیهای مقطعی نمیتواند مشکلات عمیقتری را که به ورشکستگی کارخانجات منجر میشود، حل کند.
به هر حال قطع برق و گاز، زیانهای سنگینی به صنایع ایران وارد کرده و این مشکل نیاز به توجه و اقدام فوری دارد. بحران انرژی تأثیرات عمیقتری بر روندهای اقتصادی و اجتماعی دارد و بیتوجهی به آن میتواند به مشکلات بزرگتری منجر شود. برای مقابله با این چالشها، ضروری است که همه ذینفعان-اعم از دولت، مردم و خود تولیدکنندگان-دست در دست هم دهند و اقداماتی جدی و مؤثر در راستای بهبود وضعیت انرژی و صنایع کشور انجام دهند.
اما قطع مکرر برق و گاز نه تنها بر جنبههای اقتصادی تأثیرگذار است، بلکه اثرات اجتماعی نیز به همراه دارد. از یک سو، کارگران شاغل در این صنایع از عدم ثبات شغلی و احتمال اخراج رنج میبرند و از سوی دیگر، خانوادههای آنها نیز تحت تاثیر این بحران قرار میگیرند.
با ایجاد تحولات بنیادین در نظام مدیریت انرژی و پذیرش الگوهای مصرف پایدار، میتوان به یک صنعتی پایدار و امن دست یافت که قادر به مقابله با بحرانهای مشابه در آینده باشد. این نه تنها راهی برای نجات صنایع است، بلکه فرصتی برای تقویت اقتصاد ملی و رشد بهتر کیفیت زندگی مردم خواهد بود.