آیا صنعت نفت آمریکا آنقدر بزرگ است که کوتاه بیاید؟
ترجمه: سلیم حیدری
بیش از ۱۱ میلیون نفر در صنعت نفت و گاز آمریکا مشغول به کار است. ارزش این صنعت بیش از ۱.۶ تریلیون دلار است که تغییر در انرژی مصرفی را بیش از آنچه به نظر می‌رسد، دشوار می کند.
دولت بایدن در جهت کاهش وابستگی ایالات متحده به سوخت‌های فسیلی گام برمی دارد. برنامه دولت فدرال پس از همه‌گیری شامل صدها میلیارد اعتبار برای پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر و خودروهای برقی است. اما استفاده نکردن از نفت و گاز دشوارتر از آن چیزی است که برخی تصور می‌کنند.
در گزارشی که اخیراً موسسه نفت آمریکا تهیه کرده است، صنعت نفت و گاز را از نظر تأثیرات مستقیم و غیرمستقیم بر اشتغال، درآمد و ارزش افزوده برای ایالات متحده حیاتی توصیف کرده است.
این گزارش بسیار جالب و هشداردهنده است.
به عنوان مثال، صنعت نفت و گاز در سال ۲۰۱۹ در حدود ۱۱.۳ میلیون آمریکایی را به طور مستقیم و غیرمستقیم استخدام کرده است. درآمد کار حاصل از این مشاغل، که شرکت پی دبلیو سی (PwC) آن را درآمد صاحبان این صنعت تعریف می‌کند، در همان سال ۸۹۲.۷ میلیارد دلار بوده است.
ارزش افزوده صنعت نفت و گاز در ایالات متحده نیز در سال ۲۰۱۹ حدود ۱.۶۸۸ تریلیون دلار بوده است. به عبارت دیگر، صنعت نفت و گاز نزدیک به ۱.۶۸۸ تریلیون دلار به تولید ناخالص ملی داخلی این کشور کمک کرده است.
PwC خاطرنشان کرد که هر شغل در صنعت نفت و گاز ۳.۵ کار دیگر را مستقیما در صنایع دیگر پشتیبانی می‌کند. همان‌طور که نویسندگان گزارش اشاره می‌کنند، این فقط پیوندهای شغلی شناخته‌شده و معروف است.
پیوندهای شغلی دیگری نیز وجود دارد که به صنایع مرتبط است. ارتباطات دیگر، که در محاسبه تأثیر نفت و گاز بر اقتصاد ایالات متحده گنجانده نشده است، به ارتباط با مصرف‌کنندگان صنایع اشاره دارد.
تا الان، همه‌گیری سال گذشته صنعت نفت و گاز را ویران کرده، اما آن را نکشته است و هنوز خیلی مانده تا این اتفاق بیفتد. امسال، صنعت نفت و گاز در حال بازیابی است و حتی تولید به طور مداوم اما آهسته در حال رشد است. با این حال، برنامه‌های انتقال به استفاده از انرژی سبز نقش بسیار کوچکتری نسبت به صنایع نفت و گاز برای اقتصاد آمریکا ایفا می‌کند.
چه چیزی جای نفت و گاز را پر خواهد کرد؟ پاسخ روشن آن «انرژی‌های تجدیدپذیر» است. با این حال روند ساخت مزرعه‌های بادی و خورشیدی با تولید نفت و گاز خیلی فاصله دارد. بیایید در مورد اشتغال در این بخش صحبت کنیم؛ زیرا ساده‌ترین مثال برای مقایسه این دو بخش از منابع انرژی است.
چاه‌های نفت حفر و سپس کنترل و نگهداری می‌شوند. مزارع خورشیدی، هنگامی که ساخته می‌شوند، به مراقبت و نظارت بسیار کمتری نسبت به چاه‌های نفت نیاز دارند. البته، این یکی از بهترین مزیت‌های انرژی خورشیدی است.
پنل‌ها فقط نصب می‌شوند و گرمای خورشید را جذب و آن را به برق تبدیل م کنند. اما نفت و گاز به کسی نیاز دارند که از استخراج آنها از زمین مراقبت کند.
این بدان معناست که تولید نفت و گاز بیش از مزرعه خورشیدی به وجود افرادی نیاز دارد و این یعنی که تولید نفت و گاز مشاغل دائمی بیشتری را نسبت به ساخت مزرعه خورشیدی ایجاد می‌کند.
از یک سو، این مساله نفت و گاز را به یک صنعت غیر اقتصادی تبدیل می‌کند و از طرفی دیگر، اشتغال ایجاد می‌کند و ایجاد شغل برای اقتصاد مفید است.
خب، آن ۱.۶۸۸ تریلیون دلار حاصل از تولید نفت، گاز، حمل و نقل، ذخیره‌سازی چگونه برای اقتصاد ایالات متحده تولید می‌شود؟ PwC می‌گوید که حدود ۱.۴ تریلیون دلار از این مبلغ از منابع مستقیم و غیرمستقیم تأمین می‌شود.
سرمایه‌گذاری‌های کالاهای سرمایه‌ای این صنعت نیز ۲۴۵.۴ میلیارد دلار دیگر به این مبلغ افزوده است. کل این مبلغ ۷.۹ درصد از تولید ناخالص داخلی ایالات متحده را برای سال ۲۰۱۹ شامل می‌شود.
در اینجا برخی از صنایعی که تولید نفت و گاز از نظر تولید ناخالص داخلی به طور غیرمستقیم تحت تأثیر قرار گرفته‌اند، آورده شده است: بخش خدمات بیشترین تأثیرپذیری را داشته است و پس از آن امور مالی، بیمه، خرید و اجاره املاک قرار گرفته است.
عمده‌فروشی و خرده‌فروشی نیز به طور قابل توجهی تحت تأثیر تولید نفت و گاز قرار می‌گیرد. تولید، حمل و نقل، انبار و اطلاعات شامل این تاثیرپذیری است. مجموع تأثیر غیر مستقیم نفت و گاز بر این صنایع ۹۲۴.۳ میلیارد دلار بوده که در دو نوع سرمایه‌گذاری و عملیاتی است.
اکنون اجازه دهید انرژی‌های تجدیدپذیر و تأثیرشان بر ایجاد شغل و تولید ناخالص داخلی را بررسی کنیم. در گزارش سال ۲۰۱۶ آژانس بین المللی انرژی‌های تجدیدپذیر برآورد شده است که «با توجه به ماهیت و نیروی کار انرژی‌های تجدیدپذیر، اشتغال مستقیم و غیرمستقیم در بخش انرژی‌های تجدیدپذیر می‌تواند در سال ۲۰۳۰ به ۲۴.۴ میلیون نفر برسد.» این تعداد اشتغال ایجادشده برای کل جهان است.
همچنین، آژانس بین‌المللی انرژی‌های تجدید پذیر پیش‌بینی می‌کند که «دو برابر شدن سهم انرژی‌های تجدیدپذیر در ترکیب انرژی جهانی، تولید ناخالص داخلی جهان را تا سال ۲۰۳۰ تا ۱.۱ درصد، معادل ۱.۳ تریلیون دلار افزایش می‌دهد.»
این رقم قابل مقایسه با ۱.۶۸۸ تریلیون دلار حاصل از تولید ناخالص داخلی نفت و گاز تنها در ایالات متحده آمریکا در سال ۲۰۱۹ است.
در ادامه گزارش اخیر، آژانس بین‌المللی انرژی‌های تجدیدپذیر برآورد کرده است که تعداد کل مشاغل بخش انرژی در سطح جهان طی سناریوی انتقال انرژی به ۱۰۰ میلیون نفر افزایش می‌یابد.
این تعداد اشتغال تقریباً دو برابر ۵۸ میلیون نفری است که در سال ۲۰۱۷ در زمینه انرژی مشغول به کار بوده‌اند. هنوز خیلی رویایی است که فکر کنیم دنیا خواهد توانست گرمایش جهانی را دو درجه سانتی‌گراد کاهش دهد.
در مورد این مشاغل در زمینه انرژی‌های تجدیدپذیر، آژانس بین‌المللی انرژی‌های تجدیدپذیر اطلاعات دقیقی ندارد؛ اما به بهره‌وری انرژی به عنوان برخی از شغل‌های این سناریو اشاره می‌کند.
در این حال، آژانس کاهش ۴۰ درصدی در مشاغل مرتبط با سوخت‌های فسیلی در آمریکای شمالی و همچنین اروپا را پیش‌بینی می‌کند.
آژانس بین‌المللی انرژی‌های تجدیدپذیر آثار انتقال به انرژی‌های تجدیدپذیر بر تولید ناخالص داخلی را خاطرنشان می‌کند که بیشتر آن مثبت خواهد بود.
اما این اثر به «نقطه شروع اجتماعی-اقتصادی» بستگی دارد. با این حال، در مورد آمریکای شمالی، آژانس افزایش تولید ناخالص داخلی را به مقدار ۶۵۹ دلار به ازای هر نفر در سال پیش‌بینی می‌کند.
از دیدگاه آژانس، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای بر هر مزیت اقتصادی صنعت نفت و گاز در هر کشوری مقدم است.
با این حال، داده‌های دولت ایالات متحده که در گزارش آمده است، نشان می‌دهد که مشارکت در عدم استفاده از نفت و گاز ممکن است به این آسانی نباشد.
منبع: راشاتودی
