مسعود وطنخواه
چند هفته‌ای است که دیگر خبری از رونق و رشدهای تند در بازار سرمایه وجود ندارد. کاهش‌های پی‌درپی قیمت اوراق سرمایه‌گذاری این روزها به امری طبیعی تبدیل شده است؛ به طوری‌که دغدغه اصلی فعالان بازار سرمایه دستیابی به اصل سرمایه است.
شاخص کل بورس مانند روزهای گذشته دوباره دیروز با کاهش ۳۶هزار و ۹۸۹واحدی در تراز یک‌میلیون و ۱۴۹هزار واحدی ایستاد. ورود به این سطح شاخص در واقع تاییدیه دوم برای شکست حمایت یک‌میلیون و ۲۰۰هزار واحدی بود.
شاخص کل بورس پس از واردشدن به مدار نزولی در نیمه مرداد،۲۰ آبان امسال در تراز یک‌میلیون و ۲۰۰هزار واحدی وارد حرکت اصلاحی شد که این حرکت اصلاحی، رشد شاخص کل تا تراز یک‌میلیون و ۵۰۰هزار واحدی را به دنبال داشت. تکنیکالیست‌ها سطوح برگشتی را به حمایت یا مقاومت تعبیر می‌کنند و معتقدند که این سطوح در بازه‌های زمانی دیگر نیز بر روند بازار قدرت تاثیرگذاری دارند.
شنبه ۲۷ دی، پس از اینکه شاخص کل کانال یک میلیون و ۲۰۰هزار واحدی را ازدست داد. گروهی از فعالان بازار سرمایه این نزول را نشانه شکسته شدن حمایت یک‌میلیون ۲۰۰هزار واحدی شکل گرفته از آبان قلمداد کردند. اما گروهی دیگر این عبور را تاییدیه اول دانستند و با استناد به اینکه شکست زمانی محقق می‌شود که سه روز یا ۵درصد زیر آن سطح تثبیت بماند، معتقد بودند که باید منتظر معاملات روزهای پیشرو بود. با ادامه روند نزولی و کاهش دیروز شاخص کل، تاییدیه دوم نیز صادر شد و تنها امید باقیماندگان به تاثیرگذاری حمایت شکسته‌شده، واگرایی در اندیکاتورهای شاخص کل است.
اندیکاتور با محاسبات ریاضی داده‌هایی از قیمت و حجم معاملات یک دارایی را به دست می‌آورد و پس از محاسبه آنها را روی نمودار رسم می‌کند. اندیکاتورها به‌وسیله نرم‌افزارهای تحلیل تکنیکال رسم می‌شوند و اغلب این نرم‌افزارها طیف گسترده‌ای از اندیکاتورها را دارند.
MACD وRSI از جمله اندیکاتورهای پرکاربرد هستند.
واگرایی یا Divergence بیانگر اختلاف بین اندیکاتور و نمودار است و زمانی رخ می‌دهد که قیمت در جهت مخالف یک اندیکاتور حرکت کند.
