زرشک طلایی تقدیم به شما (طنز)
راضیه حسینی
روحانی طالبان: «برخی می گویند مردمی که تظاهرات کردند دنبال حق‌شان بودند و طالبان به آنها شلیک کردند. حکومت اسلامی حق دارد، شما غلط کردید در برابر حکومت اسلامی ایستادید؛ حکومت اسلامی با دموکراسی فرق دارد، دموکراسی مُرد.»
خیال‌مان راحت شد. دیگر داشتیم نگران می‌شدیم که نکند طالبان واقعاً عوض شده و قرار است به دموکراسی فکر کند. یا لااقل مثل بعضی‌ها ادای گروه‌های دمکرات را در بیاورد و مثلاً انتخابات برگزار کند. حتی شده خودش با خودش رقابت کند ولی صندوق رأی بگذارد و از مردم بخواهد به هرکسی که دوست دارند، رأی بدهند.
اما حالا همه چیز سرجایش قرار گرفت. طالبان نشان داد که هنوز معتقد است دموکراسی و این حرف‌ها سوسول‌بازی است و مخصوص حکومت‌های غربی که اصلاً نمی‌فهمند با مردم باید چطور رفتار کرد. آنها از راه رسیدند تا حکومت واقعی را درست و حسابی نشان دهند.
شترسواری که دولادولا نمی‌شود. احتمالاً طالبان دیگر از اینکه مدام ادای آدم‌خوب‌ها و دمکرات‌ها را دربیاورند خسته شد و زد زیر میز. واقعاً حق داشتند و تا همین‌جا هم خیلی کظم غیظ کردند که کل مخالفان را جمعی و با یک بمب به دیار باقی نفرستادند. ولی دیگر صبر هم حدی دارد. اعتراض؟ آن هم جلوی طالبان؟ لابد می‌خواهید فردا، پس‌فردا دنبال آزادی بیان، آزادی اندیشه و کلاً آزادی باشید؟ تعارف نکنید می‌خواهید از آزادی مطبوعات هم بگویید؟
اگر می‌خواهید آن روی طالبان را نبینید، بهتر است همه حرف‌های‌شان را گوش کنید. اصلاً سخت نیست. از دمکراسی حرفی نزنید، زن کلاً سعی کند در انظار عمومی ظاهر نشود. اگر هم ظاهر شد، طوری باشد که خودش هم خودش را نبیند. اصلاً کلاً نباشد بهتر است. برود یک گوشه‌ای گم‌وگور شود تا چشم طالبان بهش نیفتد. در واقع زن خوب، زن نامرئی است. فعلاً همین‌ها را رعایت کنید تا دستوالعمل جدید برسد.
در آخر هم تندیس زرشک طلایی را تقدیم می‌کنیم به آنهایی که از روز اول ورود طالبان کلی تلاش کردند تا بگویند طالبان تغییر کرده است. با افتخار این تندیس تقدیم به شما کارشناسان خبره مسائل خاورمیانه و کل دنیا.
