افتضاحی به نام مراسم روز ملی صادرات

نیلوفر جمالی

صادرات، واژه‌ای که در سال‌های تحریمی کشور یکی از با اهمیت ترین ها بوده؛ اما با بی مهری های زیادی رو به رو شده است و امروز در روز ملی صادرات سال ۱۴۰۱ شاهد مراسمی به غایت ضعیف برای عرصه ای بودیم که نام آن در تودیع و معارفه ها از زبان نمی افتد.

صادرات غیرنفتی در شرایطی برای دولتمردان مهم شد که از هر لحاظ صادرات نفت و محصولات نفتی تحت فشار تحریم ها قرار گرفت و ارزآوری کشور منوط به صادرات غیرنفتی آن هم با شرایط بسیار سخت شد.

در حالی که شرایط صادرات محصولات با تحرمی های بین المللی و روند سخت مبادلات مالی مواجه بود؛ بانک مرکزی هم با ایجاد تعهدات ارزی و لزوم بازگشت ارز صادراتی آن هم با نرخ های تعیین شده شرایط را برای صادرکنندگان سخت و سخت تر  و هزینه های صادرات را برای آنها چند برابر کرد.

و حالا شاهد برگزاری مراسمی هستیم که ابراهیم رئیسی، رئیس جمهوری دولت سیزدهم در آن تنها جوایز ۵ تن از صادرکنندگان نمونه را تقدیم و باقی را به مدیران همراه سپرد.

این در حالی است که صادرکنندگان نمونه برای حضور در این مراسم وقتی را صرف می کنند که برایشان از اهمیت تجاری بالایی دارد و دریافت جایزه از دومین مقام کشور برایشان از درجه اهمیت برخوردار است. از این رو این بی تفاوتی برای آنها نشان دهنده کم اهمیت بودن زحماتشان تلقی شد.

رئیس جمهوری در بیست و ششمین سالروز ملی صادرات در حالی از رشد ۴۰ درصدی کل صادرات و رشد ۱۳ درصدی صادرات غیرنفتی در سال جاری خبر داد و آن را نشان از عزم صادرکنندگان و فعالان اقتصادی دانست که رفتارش از چیز دیگری حکایت می کرد؛ اما یک سوال مهم هم در این میان وجود دارد؛ چرا با وجود رشد اعلام شده در صادرات و متعاقب آن ارزآوری بیشتر به کشور همچنان با مشکل اشتغال و درآمد در جامعه مواجه هستیم و خط فقر در کشور به ۱۸ میلیون تومان در ماه رسیده است؟

روز ملی صادرات بدون خبرنگاران تخصصی

اما از ابتدای برگزاری مراسم روز ملی صادرات که بررسی کنیم، خواهیم دید که این مراسم بسیار امنیتی برگزار شده است و تقریبا می توان گفت همه برنامه ها تحت نظارت نهاد ریاست جمهوری در محل سالن اجلاس سران بود. هیچ خبرنگاری از حوزه صنعت، معدن و تجارت در این مراسم دعوت نشده بود و در واقع روابط عمومی سازمان توسعه و تجارت هیچ نقشی در آن نداشت.

نه اینکه خبرنگاران در این مراسم شرکت نکنند بلکه هیچ یک حتی دعوت به این مراسم هم نشده بودند؛ در حالی که خبرنگاران حوزه ریاست جمهوری به راحتی وارد سالن شده و به کار خود مشغول شدند. در این شرایط می توان گفت خبرنگاران نورچشمی در این مراسم حضور داشتند ولاغیر.

البته عدم اجازه ورود به خبرنگاران تخصصی حوزه صنعت به مراسم روز ملی صنعت نیز بهانه ای شد تا روابط عمومی سازمان توسعه تجارت این بی توجهی و کم کاری خود را به گردن شرایط موجود بیندازد.

کاهش ویژه نامه و عدم انتشار در مراسم

روسای روابط عمومی های پیشین سازمان توسعه تجارت برای حضور همه جانبه رسانه ها سالها تلاش کردند و در آخرین اقدام برای حذف هر گونه رانت خبری حتی ویژه نامه سازمان به نام «پیام صادرات» را نیز از این روز حذف کردند تا مشارکت حداکثری رسانه ها را در این روز داشته باشند.

از این رو؛ تعداد ویژه نامه های این روز به بیش از ۲۰ عدد رسیده بود و حالا تنها ویژه نامه اختصاصی توزیع شده در این مراسم به روزنامه ایران تعلق دارد و باقی ویژه نامه ها پشت در سالن اجلاس سران ماندند.

دو ویژه نامه دیگری که به این مراسم رسید به بهانه اینکه پیش از این باید از طریق نهاد ریاست جمهوری اقدامات لازم برای حضور این ویژه نامه ها صورت می گرفت اجازه ورود نیافتند. اینگونه بود که فرش قرمزی برای ویژه نامه روزنامه ایران در این مراسم پهن شد.

تحریم صادرکنندگان

جمعیت مدعوین این مراسم به اندازه صندلی های طبقه همکف سالن اجلاس سران هم نبود و نگاهی به این جمعیت نشان می داد که غیر از دریافت کنندگان جوایز، صادرکننده دیگری در آن مراسم حضور نداشته است.

ردیف های ابتدایی سالن مختص مسئولین رده اول این مراسم و بعد صادرکنندگان نمونه برای دریافت جوایز و در آخر پرسنل وزارت صنعت، معدن و تجارت صندلی ها را پر کرده بودند.

این در حالی است که در زمان سخنرانی رئیس دولت سیزدهم هم این سالن به صورت مکفی پر نبود، چه برسد به سخنرانی های بعدی. به گفته حاضرین این مراسم با وجود حضور پرسنل های وزارتخانه باز هم از نظر جمعیتی نسبت به سالهای گذشته ۲۰ درصد ریزش داشته است.

این در حالی رخ داد که هفته گذشته بسیاری از صادرکنندگان در فضای مجازی خود در کنار پوستر روز ملی صادرات عدم حضور خود را در مراسم اعلام کردند و می توان گفت این مراسم به نوعی از سوی صادرکنندگان به نام کشور تحریم شده بود.

نور چشمی ها

این روند برگزاری مراسم به صورت کاملا امنیتی و با حضور افرادی شناخته شده و هماهنگی های بسیار سفت و سخت پیش از ورود، نشان دهنده اعتماد دولت به بخش خصوصی و به ویژه صادرکنندگان است.

در حالی که رشد و توسعه تولید و صادرات نیازمند اعتماد متقابل و حمایت های دوطرفه دارد. نباید فراموش کنیم که کشور به دست بخش خصوصی زنده است و ضربان های محدود آن نیز به کمک این افراد می زند.

چطور ممکن است با این روند و نحوه اهمیت افزایش صادرات غیرنفتی را برای کشور متصور بود در حالی که در همین مراسم کوچک فرش قرمز برای افراد خاص، خبرنگاران نور چشمی و … پهن شده بود.