تجربه موفق لوازم خانگی در بازارهای جهانی

نیلوفر جمالی

تحریم ها نشان داد که اگر در صنعتی توانمند باشیم با تمام محدودیت ها می توانیم در آن پیشرفت کنیم و این موضوع در صنعت لوازم خانگی مشاهده می شود. صنعتی که هرچند هنوز زمان زیادی نیاز دارد تا به تکنولوژی روز دنیا برسد؛ اما با تمام محدودیت ها راه خود را به اروپا باز کرده است.

در سال ۹۹ زمانی که علیرضا رزم‌حسینی، وزیر صنعت، معدن و تجارت وقت از صادرات ۵ برند لوازم خانگی ایران در شرایط سخت تحریمی به کشورهای همسایه و اروپایی سخن گفت بسیاری از این مطلب با خنده و تمسخر یاد کردند؛ اما اکنون شاهد حضور برندهای ایرانی تحت لیسانس بوش و ولف آلمان در کشورهای اروپایی به ویژه ایتالیا هستیم.

لوازم خانگی ایران در راه اروپا

بر اساس همین نگاه جامعه به عدم توانمندی این صنعت برای صادرات به کشورهای اروپایی بود که عباس هاشمی، دبیر انجمن صنایع لوازم خانگی ایران در سال ۱۴۰۰ از صادرات برخی اجزا و قطعات به ترکیه و آبگرمکن گازی به ایتالیا و برخی کشورهای بلوک شرق خبر داد.

بنا به گفته هاشمی؛ اکنون صادرات اجزا و قطعات بیشتر به ترکیه انجام می‌شود و آبگرمکن‌های گازی نیز به برخی کشورهای اروپایی از جمله ایتالیا و برخی کشورهای بلوک شرق صادر می‌شود.

بیشتر این صادرات از منظر درآمدی برای کشور به کشورهای اروپایی و مابقی به کشورهای همسایه، سی آی اس و حوزه خلیج فارس انجام می شود.

اوراسیا, بازار داغ

و حالا با توجه به رویکرد مثبت جامعه به این صنعت دولت نیز بر آن شده است تا راه را برای صادرات این صنعت به کشورهای اوراسیا و اروپا هموارتر کند. از این رو، چندی پس میرهادی سیدی، مشاور امور بین‌الملل و توافق‌نامه‌های تجاری سازمان توسعه تجارت ایران و سرتیم مذاکراتی ایران در مذاکرات اوراسیا اعلام کرده اگر موافقت‌نامه قبلی با کشور‌های اوراسیا و ایران به موافقت‌نامه تجارت آزاد تبدیل شود، تعرفه تجارت حدود ۸۰‌درصد کالا‌ها میان ایران و اوراسیا صفر می‌شود.

و پس از آن علیرضا پیمان پاک، رییس سازمان توسعه تجارت با بیان اینکه به زودی مرکز توسعه تجارت ایران در روسیه به عنوان سفارت تجاری ایران کار خود را آغاز خواهد کرد، از حضور لوازم خانگی در تعرفه های صفر با اوراسیا خبر داد که میتواند در شرایط نابسامان جنگ میان روسیه و اوکراین بازار مناسبی برای کالاهای ایران خواهد بود.

تسخیر بازار روسیه

در این زمینه تولیدکنندگان لوازم خانگی نیز معتقدند این بازار به دلیل تنش های اخیر خود می تواند برای لوازم خانگی ایران مناسب باشد چراکه با تمام تلاش خود نتوانسته ایم در این سالها برندهای درخشانی در این بازار داشته باشیم، بازاری که وسعت بی نظیری برای درآمدزایی ارزی کشور دارد؛ اما اکنون می توانیم حضور موثری در این بازار داشته باشیم.

حضور قطعه سازان در این کشورها همراه با تولیدکنندگان محصولات گازسوز می تواند شرایط مساعدی را در این بازار رقم بزند، همانطور که اکنون قطعات و محصولات گازسوز ایرانی به صورت مستمر به ترکیه صادر می شود با صفرشدن تعرفه ترجیحی میان ایران و اوراسیا می توانیم بازار روسیه را نیز تسخیر کنیم.

ناگفته نماند که بخش لوازم خانگی ترکیه، سال گذشته بیشترین صادرات را در قاره اروپا به خود اختصاص داده و این نشان از کیفیت مطلوب قطعات ایرانی صادر شده به این کشور نیز دارد.

بازارهای مستعد

نباید فراموش کنیم که صنعت لوازم خانگی ایران با ظرفیت بالای خود می تواند بازارهای دیگری را نیز از آن خود کند. اکنون بازاری ۵۵۰ میلیون نفری در منا، یعنی خاورمیانه، آفریقای شمالی و کشورهای سی آی اس وجود دارد که ارزش این بازار به بیش از ۳۷ میلیارد دلار می‌رسد.

ورد به این بازارها وابسته به حمایت دولت، انعقاد قراردادهای ترجیحی منطقه‌ای، وضعیت اقتصادی و سیاسی کشور، فعال شدن رایزن‌های بازرگانی، سفارتخانه‌ها و تعاملات با دنیا است و نمی توان توقع داشت تولیدکنندگان و قطعه سازان با دست خالی بازارهای دنیا را به خود اختصاص دهند.

شاید این سوال پیش بیاید که اگر شرایط برای ورود و تسخیر بازاری به بزرگی ۵۵۰ میلیون نفر ایجاد شود آیا تولیدکنندگان و قطعه سازان داخلی توان پاسخگویی به چنین بازاری را خواهند داشت؟

در این زمینه باید بگویم که در صورت فراهم شدن شرایط صادرات و درآمد حاصل از آن ظرفیت تولید نیز در داخل ایجاد می‌شود همانطور که تاکنون شاهد بودیم تولید طی سال های پس از تحریم‌ها رشد کرده است و همچنان امکان توسعه در این صنعت وجود دارد.

لوازم خانگی؛ توان داخلی

این نشان می دهد که توانایی های کشور در این صنعت مثبت است و می توان با تمرکز بر روی تولید و تکنولوژی محور کردن آن ایران به قطب صنعت لوازم خانگی بدل کرد.

این در شرایطی رخ خواهد داد که مانند بسیاری از کشورها به این باور برسیم که نمی توانیم در تمام عرصه ها به تنهایی به خودکفایی برسیم در حالی که دنیا به سمت تعامل در حال حرکت است و هر کشور توانمندی خود را به چند صنعت محدود کرده است تا در آن تبدیل به غولی در دنیا شود.

یادمان نرود، لزومی ندارد که در تمام صنایع و علوم به خودکفایی برسیم بلکه کافی است تمرکز خود را بر توانمندی منابع و نیروی انسانی خود بگذاریم تا ببینیم در چند رشته بر اساس واقعیت و نه تخیل می توانیم سرآمد باشیم و در راستای تقویت آنها گام برداریم.