در مذمت نگاه سطحی به عمق عمیق مسئولان (طنز)
راضیه حسینی
مخاطبی در پیامی به کانال ایسنا از تعدد قطعی برق در تهران انتقاد کرده و نوشته است: «این روزها به دفعات برق قطع میشود و از آن طرف دانش آموزان باید به صورت آنلاین در کلاسهای مدرسه شرکت کنند. وقتی برق نیست، اینترنت هم نیست. شما بفرمایید ما و بچههای ما باید چه کار کنند؟»
چند توصیه و راهکار برای رفع نگرانی والدین:
۱- همیشه نیمه پر لیوان را ببینید.
به خاموشیهای دهه شصت فکر کنید؛ زمانی که قطعی برق نشان از حمله هوایی دشمن میداد و مردم به سمت پناهگاهها میدویدند. آژیر قرمز به صدا در میآمد و همه نگران جان خود و عزیزانشان بودند. وقتی حال و هوای آن دوران را با قطعی برق این روزها مقایسه کنید، خواهید دید که نهتنها نگرانیتان برطرف میشود، بلکه نفسی عمیق از سر آرامش میکشید و بعد با لبخندی که رضایت در آن موج میزند به کارهایتان خواهید پرداخت.
۲- کودک درونتان را بیدار کنید.
کمی به کودک درونتان اجازه فکر کردن بدهید. اگر جای فرزندتان بودید و برق میرفت چه حس و حالی داشتید؟ اگر از آن دسته بچهزرنگهای کلاس نبودید که بیش از نیمی از همکلاسیهایتان تشنه به خونتان باشند، به احتمال قریب به یقین برق رفتن در کلاس مجازی را مساوی با غیبتی موجه و با اجازه والدین در کلاس حضوری میدانستید و در دلتان مشغول اجرای حرکات موزون بودید. پس حالا هم لطفاً به همان شیوه عمل کنید و دست از سر فرزند دلبندتان بردارید تا کمی حال و حول کند.
۳- تهدید را تبدیل به فرصت کنید.
از سکوت و آرامش قطعی برق لذت ببرید. بدون فضای مجازی، بدون تلویزیون و بدون هیچ وسیلهای که سر و صدای اضافی ایجاد کند. در کنار فرزندتان بنشینید و از خاطرات گذشته بگویید.
و در آخر خواهید دیدی به جای ناراحتی، گله و شکایت از مسئولان، شاید نامهای تشکرآمیز هم برایشان بنویسید و قدردان این فرصت خوب و آرامشی که در اختیارتان گذاشتهاند باشید.
همیشه همینطور است. مسئولان در اغلب مواقع به فکر ما هستند، ولی ما به مسائل سطحی نگاه میکنیم و متوجه عمق عمیق آنها نیستیم.
