راهکار شاهکار
راضیه حسینی؛ روزنامه نگار
وزیر نیرو: «باتوجه‌به این‌که دشمن بی‌رحمی به نام دشمن صهیونیستی داریم باید بتوانیم نیروگاه‌ها را به‌صورت پراکنده توزیع کنیم؛ براین‌اساس به‌زودی روشی را اعلام می‌کنیم که هر کس بخواهد می‌تواند برای منزل خودش برق را تأمین کند.»
در حال حاضر دغدغه‌ی ما این است که چنین طرحی به ذهن مسئولان دیگر و باقی وزرا هم رسیده است یا نه؟ اگر رسیده به ما بگویید، مطمئن باشید طاقت داریم. فقط بگویید غیر از تولید برق از خودمان، دیگر برای چه تولیداتی آماده شویم؟
مثلاً شاید روزی دیگر، مسئولی بگوید طرحی داریم که مردم بتوانند خودشان گوشت، مرغ، تخم‌مرغ و لبنیات خودشان را تهیه کنند.
بعد به‌صورت اجاره‌ای گاو، گوسفند و مرغ و خروس به ما می‌دهند تا بتوانیم خودمان از آن‌ها هر چه می‌توانیم تهیه کنیم. اگر گاومان زایید می‌توانیم گوساله را بدهیم و گاو را نگه داریم، اگر فقط یک گاو نر به دست‌مان رسید، می‌توانیم با هم مسابقه زل‌زدن بازی کنیم و هر کسی باخت برود روی دوچرخه، پدال بزند و برق تولید کند.
شاید مجبور شویم خودمان برای خودمان بانک هم درست کنیم. این خیلی سخت نیست. می‌توانیم پول‌های نداشته‌مان را وسط بالش و پتو جاساز کنیم. بعد چند نفری جمع شویم، روی‌هم پول بگذاریم و ماهانه به هم وام بدهیم. تازه از بانک بهتر هم هست، نه سود می‌خواهد، نه جریمه و دیرکرد دارد. در نهایت اگر کسی پولش را نداد، همسایه‌ها با کفگیر و تابه، و البته زبان خوش پول را پس می‌گیرند.
در زمینه مسکن و راه‌سازی خودمان هم نمی‌دانیم چطور می‌توانیم در منزل کاری کنیم. در واقع خیلی راجع به مسئولیت این قسمت اطلاعی نداریم. البته در حد وعدۀ ساخت خانه را بلدیم انجام دهیم.
اگر بتوانیم هم‌زمان با تولید برق، گوشت، مرغ و لبنیات، در همان چند متر آپارتمان، مزرعۀ کوچکی هم درست کنیم و انواع صیفی‌جات، گندم و برنج را هم بکاریم، دیگر خیال مسئولان را راحت کرده‌ایم و می‌توانند با آرامش، به کارهای مهم دیگرشان بپردازند.
به نظرتان چه کارهای دیگری از ما برمی‌آید و می‌توانیم خودمان انجامش دهیم؟
