روش و زمانبندی تعیین دستمزد را تغییر دهید
سیف الله یزدانی
ساعت حدود ۱۲ ظهر روز دوشنبه ۲۸ اسفندماه ۱۳۹۶ است و هنوز خبری از تعیین دستمزد کارگران در سال آینده نیست.
این بار سه وزیر بیش از سه روز است که با گروه های کارکری و کارفرمایی در چالش تعیین دستمزد حضور دارند.
اگر امروز هم جلسات بی نتیجه بماند، بر اساس ساعت رسمی کشور تا روز شروع بکار ادارات در سال ۱۳۹۷ پرونده باز خواهد ماند و بسیاری از موسسات دولتی و غیر دولتی قادر به انجام امور پرسنلی در سال آتی نخواهند بود.
شرکت های بزرگی که دارای طبقه بندی مشاغل هستند در محاسبه حقوق و دستمزد و مزایای کارکنان خود بلاتکلیف خواهند ماند و استمرار این شرایط می تواند بر پرداخت های فروردین ماه هم تاثیر بگذارد.
اما مشکل فقط به پرداخت حقوق و دستمزد منحصر نمی شود، محاسبات مربوط به بیمه و مالیات دستمزد کارکنان هم متاثر از همین موضوع خواهد بود، در حالیکه موسسات تولید و عرضه کننده کالاها و خدمات قادر به محاسبه دقیق بهای تمام شده محصولات خود نمی شوند.
بسیاری از شرکت های بزرگ و منظم قبل زا پایان سال بودجه سال آینده را می بندند، اما مشخص نبودن دستمزد نیروی انسانی حداقل نوسان ۵/۴ درصدی در محاسبات دارد ، که عملا با عدم تعیین دستمزد پایه ، پرونده بودجه هم باز خواهد ماند.
حال سوال این است که چه لزومی دارد تعیین حقوق و دستمزد سال آینده دقیقا در روزهای پایانی سال تعیین شود؟
آیا این سه گروه نمی توانند از قبل مبانی و ملاحظات تعیین دستمزد را بررسی و توافق کنند؟
متاسفانه به نظر می رسد تصمیمات آنی و لب طلایی حتی در موارد قابل پیش بینی این چنینی در کشور ما به یک سنت لا تغیّر تبدیل شده است و همیشه تصمیمات باید غافلگیر کننده باشد!
در حالی که از گفتار و اظهار نظرات اعضای شورای دستمزد چنین برمی آید که هر گروه از قبل محاسبات و بررسی هایی در این خصوص دارند، بنابراین اگر تدبیر و برنامه ریزی صحیحی صورت گیرد، نیازی به تصمیم دقیقه نودی در مورد دستمزد نیست.
اتخاذ تصمیم با وقار ، سنجیده و مهلت دار برای اجرا، فرصت کافی را به همه بخش های مرتبط با دستمزد می دهد، تا سالی را سنجیده و دقیق شروع کنند، لذا بهتر است وزارت تعاون،کار و رفاه اجتماعی و اعضای شورای عالی کار برای سال بعد جتما زمانبندی و روش مذاکره سه جانبه برای دستمزد را اصلاح کنند و موسسات تولید و عرضه کننده کالاها و خدمات فرصت برنامه ریزی کافی بدهند.
