سیاست‌های تازه در چرخ‌های ایران خودرو

زینب غضنفری

در دورانی که مدیران عامل ایران خودرو راهی جز تن دادن به قیمت‌های دستوری ندارند، مدیریت جدید به دنبال راهکاری‌های جایگزین رفته که اثرات مطلوبی بر تولید و فروش شرکت‌های گروه گذاشته است.

قیمت‌گذاری دستوری راه تنفس صنایع کشور به خصوص صنعت خودروسازی را بسته و اکنون هیچ دولتی توان حذف یا بهبود آن را در خود نمی‌بیند. صنعت خودروسازی کشور به نوعی در منگنه قرار گرفته و هم از سوی دولت و هم از سوی تامین کنندگان مواد اولیه تحت فشار قرار دارد و این فشار دو یا حتی چند جانبه به بسیاری از اقشار جامعه اعم از مردم عادی تا سهامداران این شرکت‌ها، وارد می‌شود.

در چنین شرایطی، شرکت ایران خودرو با روی کار آمدن مدیرعامل جدید، مهدی خطیبی، خود راه چاره اندیشید و سیاست‌های جدید برای بهبود وضعیت مالی به کار بست.

یکی از برنامه‌های مدیرعامل ایران خودرو به منظور بهبود درآمدهای عملیاتی گروه، فعال‌سازی ظرفیت‌های خالی شرکت‌های زیرمجموعه به عنوان محل جدید درآمدی برای افزایش عایدی و سود شرکت اصلی و گروه است؛ ضمن آن که سبب کاهش هزینه جذب نشده در تولید نیز خواهد شد و به این ترتیب، از طرفی دیگر نیز به بهبود حاشیه سود کمک می‌شود.

به عنوان مثال، این سیاست در شرکت مهر کام پارس که با نماد «خمهر» در بازار سرمایه حضور دارد، اجرا شد و اثرات آن را در گزارش‌های ماهانه این شرکت به خوبی می‌توان مشاهده کرد.

گزارش عملکرد این شرکت نشان می‌دهد که در ۴ ماهه منتهی به تیر سال ۱۴۰۱، مقدار تولید افزایش حدود ۸ درصدی معادل ۱۶ هزار دستگاه، در مقایسه با مدت مشابه سال ۱۴۰۰ داشت و به دنبال آن، مقدار فروش نیز با رشد قابل قبول طی مدت مذکور، به ۲۲۸ هزار دستگاه رسید.

نتایج اولیه این اقدامات را می‌توان در صورت‌های مالی دوره ۳ ماهه نخست شرکت مهر کام پارس مشاهده کرد؛ بر اساس صورت‌های مالی منتشر شده، درآمدهای عملیاتی طی فصل اول سال جاری رشد ۶۷ درصدی در مقتیسه با مدت مشابه سال گذشته داشته و به دنبال آن، سودآوری شرکت نیز افزایش یافته است.

سیاست استفاده از ظرفیت خالی شرکت در سایر شرکت‌ها نیز در حال اجراست و قطعا در صورت‌های مالی دوره ۶ ماهه شرکت‌ها اثرات آن را بهتر شاهد خواهیم بود.

در ادامه اجرای برنامه‌های جدید مدیرعامل ایران خودرو، قرار بر این است که از ظرفیت‌های تولید، فروش و حتی خدمات پس از فروش به سایر شرکت‌های خارج از گروه، استفاده و خدمات ارائه شود تا از مسیر شرکت‌های دیگر نیز درآمد عاید گروه ایران خودرو شود.

علاوه بر موارد ذکر شده، افزایش ظرفیت و توان تولید شرکت‌های زیرمجموعه در آینده‌ای نه چندان دور به کمک شرکت ایران خودرو خواهد آمد؛ بدین صورت که با افزایش ظرفیت و راه‌اندازی ظرفیت‌های خالی شرکت‌های گروه، در دورانی که این خودروساز قصد افزایش قابل توجه میزان تولید را دارد، توانایی تامین قطعات بالاتر خواهد رفت و سرعت فرایند عملیاتی بیشتر خواهد شد.

در خاتمه می‌توان چنین نتیجه‌گیری کرد که مدیریت جدید ایران خودرو که چند ماهی است امورات شرکت را به دست گرفته، مسیرهای جایگزین را برای جبران ضررهای وارده از سوی قیمت‌گذاری دستوری، در دستور کار قرار داده که اجرای آن‌ها نفع همگانی دارد و کل گروه ایران خودرو را در مسیر رشد قرار خواهد داد.