صنعت نفت ایران در تله بوروکراسی

هر سال میلیاردها دلار سرمایهگذاری بالقوه از صنعت نفت ایران میگریزد! کارشناسان هشدار میدهند: بوروکراسی خفهکننده، قوانین دستوپاگیر و فرآیندهای اداری پایانناپذیر، سرمایهگذاران را فراری داده است. آیا صنعت نفت ایران در آستانه از دست دادن آخرین فرصتهای خود قرار دارد؟
به گزارش عصراقتصاد، کارشناسان بر این باورند که جذب سرمایهگذاری در صنعت نفت، مستلزم ایجاد بسترهای قانونی و اجرایی مناسب است. حجتاله غنیمیفرد، پژوهشگر اقتصاد انرژی، با تأکید بر لزوم اصلاح قوانین محدودکننده میگوید: «سرمایهگذاران داخلی و خارجی تنها در صورت اطمینان از ثبات اقتصادی و شفافیت قوانین، حاضر به سرمایهگذاری در پروژههای نفتی هستند.» وی همچنین بر حذف واسطهها و نقشآفرینی مستقیم مسئولان ذیربط در مذاکرات تأکید دارد.
بوروکراسی اداری؛ مانع بزرگ سرمایهگذاران
یکی از اصلیترین چالشهای پیشروی سرمایهگذاران در صنعت نفت، بوروکراسی پیچیده و طولانیبودن فرآیندهای اداری است. رضا تقیپور، عضو کمیسیون صنایع مجلس، با اشاره به این موضوع میگوید: «سرمایهگذاران بهویژه خارجیها، زمان را بهعنوان یک فاکتور کلیدی در نظر میگیرند و تأخیر در صدور مجوزها یا ناهماهنگی بین دستگاههای اجرایی، میتواند منجر به انصراف آنها از سرمایهگذاری شود.»
ریسک پایین و بازدهی بالا؛ مزیت صنعت نفت ایران
برخلاف چالشهای موجود، صنعت نفت ایران بهدلیل برخورداری از ذخایر اثباتشده و زیرساختهای نسبتاً آماده، از جذابیت بالایی برای سرمایهگذاران برخوردار است. ابراهیم پیرامون، مدیرعامل شرکت ملی مناطق نفتخیز جنوب، با اشاره به این مزیتها میگوید: «سرمایهگذاری در توسعه میادین نفتی و گازی ایران، بهویژه در میادین مشترک و پروژههای نفت سنگین، میتواند با ریسک پایین و بازدهی قابلتوجه همراه باشد.»
راهکارهای کلیدی برای افزایش جذب سرمایه
برای تبدیل چالشهای موجود به فرصت، کارشناسان راهکارهایی از قبیل بازنگری در قوانین محدودکننده و ایجاد چارچوبهای شفاف برای قراردادها، کاهش بروکراسی و ایجاد پنجره واحد برای صدور مجوزهای سرمایهگذاری، تضمین حقوق سرمایهگذاران از طریق قوانین شفاف و پایدار و جذب سرمایهگذاران خارجی از طریق ارائه پروژههای مبتنی بر فناوریهای پیشرفته را پیشنهاد میکنند.
در هر حال، صنعت نفت ایران با وجود چالشهای ساختاری، همچنان یکی از پربازدهترین حوزهها برای سرمایهگذاری محسوب میشود. با این حال، تحقق این پتانسیل نیازمند اصلاحات جدی در ساختارهای قانونی، اداری و اجرایی است. در صورت رفع موانع موجود، ایران میتواند به یکی از مقاصد اصلی سرمایهگذاران انرژی در منطقه تبدیل شود.