عالمی دیگر بباید ساخت
وزیر آموزش و پرورزش: «هزار مدرسه کانکسی داریم/ بودجه تجهیزات ما از محل دو درصد عوارض گاز است/ در ساخت مدرسه باید نگاه‌مان به پنجاه سال بعد باشد.»
راضیه حسینی
وقتی می‌گوییم مسئولان ما آینده‌نگرند، یعنی این. وزیر محترم نه‌تنها به ده، بیست، سی، چهل سال بعد، بلکه به پنجاه سال آینده نگاه دارد و در تلاش است تا افق‌های خیلی دور را ترسیم کند.
برخلاف ما مردم که مدام پی زمان حال هستیم و همواره از مشکلات حاضر گله و شکایت می‌کنیم، مسئولان ما جایی در آینده به سر می‌برند.
آن‌ها می‌دانند که در اکنون ماندن کار بیهوده‌ای است و مدام باید بابت مشکلات پاسخگو باشند، پس چه بهتر که همه چیز را به آینده موکول کنند. جناب وزیر آموزش و پرورش معلوم است فعلاً در زمینه‌ی آینده‌نگری پیشتاز بوده. امیدواریم به زودی مسئولان دیگر هم از ایشان یاد بگیرند و آینده‌ای زیبا برای آیندگان ما ترسیم کنند.
به نظرمان هر چه دورتر ترسیم کنید به نفع‌تان است. مثلاً در زمینه‌ی مسکن به آینده‌ای حدود یک قرن بعد نگاه بیندازید و آن زمان را توصیف کنید. می‌توانید بگویید در آن دوران همگی خانه‌های ویلایی بالای پانصد متر خواهند داشت و زیر سایه‌ی درختان باغچه‌شان چای می‌نوشند. یا در زمینه‌ی خودروسازی می‌توانید بگویید در تقریباً دو، سه قرن دیگر خودروهای سایپا و ایران‌خودرو همگی ایربگ‌های‌شان باز خواهند شد.
اگر همین‌طور ادامه بدهید و رسیدن به خوشی و آرامش را به آینده موکول کنید، می‌توانید به روزی برسید که کلاً دنیا از بین خواهد رفت و مردم همگی به جهانی دیگر می‌شتابند. بعد دیگر به راحتی می‌توانید همه چیز را بیندازید گردن خدا و بگویید در آن دنیا چه چیزهایی در انتظار مردم است.
می‌توانید به مردم بگویید اگر کمی صبر کنند در دنیایی دیگر کلی دار و دخت و نهرهای عسل و هوای پاک و خودروهای ایمن و این چیزها منتظرشان است، پس بهتر است کلاً امید از این دنیا بردارند و به عالمی دیگر فکر کنند.
