هر وقت بخری بردی
راضیه حسینی
دقیقاً زمانی بود که اتفاقاً باید دست می‌جنباندند! البته این قانون در کل روزها، ماه‌ها و سال‌های کشورمان حکم‌فرماست و به حدی پابرجاست که می‌توانیم تنگ قوانین نیوتن بچسبانیم و به نام «قانون شتاب در خرید» بشناسیم.
در توضیح آن هم باید گفت که: هرچه زودتر بخرید، برده‌اید و می‌توانید مدتی بعد با لذت به کالای خریده شده نگاه کنید و بگویید: «خوب شد گرفتم، وگرنه دیگه نمی‌شد خرید.»
در واقع یکی از لذت‌های ما ایرانی‌ها این است که در بازار و سایت‌های اینترنتی، قیمت کالایی را که خریده‌ایم نگاه کنیم و با بالارفتن قیمت، بیشتر ذوق کنیم. از آن‌جایی هم که کلاً در کشور ما چیزی به نام «کاهش قیمت» تعریف نشده است، پس ما همواره در حال لذت‌بردن هستیم و هر چه زودتر بخریم بیشتر برده‌ایم! ازاین‌حیث ما تنها کشوری هستیم که همه چیز را چندبرابر گران‌تر می‌خریم، ولی باز هم راضی هستیم و نیش‌مان تا بناگوش باز است!
البته لازم به ذکر است این لذت‌ها مخصوص افرادی است که هنوز می‌توانند به خرید فکر کنند و در رقابت با قیمت‌ها آن‌قدر سریع عمل کنند که طعم شیرین برد را بچشند.
برخی چنان فراغتی از غوغای جهان دارند که اصلاً برای‌شان مهم نیست چه زمانی کالایی گران، و چه وقت گران‌تر می‌شود. این افراد کلاً دست نگه داشته‌اند و در پی خرید چیزی نیستند. جیب‌شان مدت‌هاست بازنشسته شده است و دیگر توان خرید ندارد.
این گروه درست است که از لذت گروه اول محرومند و نمی‌توانند مدام بالارفتن کالای خریده شده توسط خودشان را نگاه کنند و چشم‌شان از شدت ذوق برق بزند، اما به درجه‌ای از عرفان رسیده‌اند که دیگر امور پیش پا افتاده‌ای مثل خرید آیفون برای‌شان اهمیتی ندارد.
آن‌ها در تلاشند بتوانند با نفس‌کشیدن، که فعلاً رایگان است، خود را زنده نگه دارند و به فرشتگان ثابت کنند بشر واقعاً لایق سجده‌کردن بود، و فرشتگان همگی متحیر بمانند که این موجود چقدر پوست‌کلفت است و چطور هنوز زنده است!
