گازپروم در ایران سرمایه‌گذاری میکند/روسیه از ایران چه می‌خواهد؟
ایران و روسیه در حوزه میادین نفتی و گازی قرارداد ۴.۵ میلیارد دلاری امضا کردند. حال با خبر سفر رئیس گازپروم روسیه به ایران به نظر می‌رسد اجرای این تفاهمنامه در دستور کار باشد. با این حال باید منتظر ماند و دید دولتمردان قرار است چه جزئیاتی از همکاری دو کشور ارائه دهند؟
به گزارش تجارت‌نیوز، رئیس شرکت «گازپروم» روسیه برای رایزنی با مقامات نفت و گاز ایران وارد تهران شد. گویا این سفر در راستای ملاقات روز گذشته کاظم جلالی، سفیر جمهوری اسلامی ایران، با میلر باشد. محور گفتگوهای مقامات دو کشور بر پایه همکاری‌های در زمنیه انرژی به ویژه گاز بود.
آخرین خبر همکاری ایران و روسیه در حوزه میادین نفتی و گازی به انعقاد تفاهمنامه ۴.۵ میلیارد دلاری بازمی‌گردد که وزیر نفت از آن صحبت کرد.
همچنین محسن خجسته‌مهر، مدیرعامل شرکت ملی نفت، درباره محورهای این تفاهمنامه به خبرگزاری فارس گفته بود که سرمایه‌گذاری جهت تکمیل پروژه نیمه‌تمام ایران-ال.ان.جی، یکی از آن‌ها به حساب می‌آید.
حال مشخص نیست که جزئیات این سرمایه‌گذاری به چه صورت دنبال خواهد شد. اما از آن‌جایی که روسیه کشوری نیست که بی‌قید و شرط در کشوری سرمایه‌گذاری کند، ممکن است فروش نفت ایران را که به علت تحریم‌ها با مانع مواجه است بر عهده بگیرد.
این کشور با توجه به نفوذ روزافزونی که در بازارهای آسیا دارد مسیر سهل‌تری را برای فروش طلای سیاه طی میکند.
به این ترتیب با اقدام به فروش نفت ایران و برداشتن سهم خود، باقی‌مانده درآمدهای نفتی را در جهت سرمایه‌گذاری ال ان جی در میادین گازی به کار می‌گیرد.
البته اینکه روسیه در صنایع بالادستی تکنولوژی خاصی ندارد و در حوزه ال.ان.جی تمام واحدهای در دست بهره‌برداری آن غربی است ممکن است قطعیت این فرضیه را زیر سوال ببرد. به گفته برخی کارشناسان روسیه پلنت ال.ان.جی ندارد.
انحصار سرمایه‌گذاری در ایران به دست روسیه
همچنین در صورت تحقق این فرض باید توجه داشت که خواه ناخواه نوعی انحصار سرمایه‌گذاری در ایران رخ می‌دهد. همان اتفاقی که برای بازار گاز اروپا در زمنیه واردات افتاد و در نهایت به علت متنوع نبودن منابع با چالش مواجه شد.
بنابراین متولیان باید با حفظ منافع کشور و در نظر گرفتن اینکه انحصار در دست روسیه نباشد نسبت به این همکاری اقدام کنند.
ضمن آنکه باید تحریم‌های اروپا و غرب را علیه روسیه در نظر داشت. چراکه اگر این موانع تشدید شوند، ممکن است محدوده نفوذ این کشور در بازارها نیز بر خلاف اکنون کم‌رنگ شود.
بنابراین دولت ایران باید چنین ابعادی را در تفاهمنامه‌های خود با این کشور در نظر داشته باشد.
از سوی دیگر، با مراجعه به تاریخ دیپلماسی کشور پاتک‌های روسیه در عرصه سیاسی نسبت به ایران فراموش نشود.
در مصداق بارز بدعهدی روسیه می‌توان قطعنامه‌هایی که قبل از برجام علیه ایران اعمال شد و این کشور به‌رغم داشتن حق وتو اقدامی به سود ایران انجام نداد اشاره کرد.
