آسوده بخوابید که ما بیداریم
راضیه حسینی
«استرس مالی نمی‌گذارد ۷۰ درصد نسل Z خواب راحتی داشته باشند.»
«یک بررسی جدید که بر روی افراد نسل Z (افراد متولد بین ۱۹۹۷ تا ۲۰۱۲) در آمریکا صورت‌گرفته، نشان می‌دهد که استرس درباره پول به حدی زیاد شده که ۷ نفر از هر ۱۰ نفر نسل Z به‌خاطر استرس مسائل مالی خواب درستی ندارند.»
مشکل این‌جاست که مردم آن ور دنیا هنوز دغدغه‌ای به‌عنوان خواب راحت دارند. مثلاً انتظار دارند در شرایطی که کارت‌شان پر از پول است، تمامی قسط‌های‌شان پرداخت شده و هیچ مشکل مالی خاصی ندارند، در تخت خواب گرم و نرم‌شان شیرجه بزنند و سرشان در بالش نرم پر قو فرو رود و خواب‌های پرتقالی ببیند.
اگر هم روزی این سیستم به هم خورد، معترض می‌شوند و دادشان بلند می‌شود که «من دیشب نتونستم با آرامش بخوابم و دو بار توی تخت غلت زدم. این غیر قابل قبوله. مسئولان دارن چی کار می‌کنند؟ چرا باید یه نسل زدی، دو بار تو تختش غلت بزنه و حتی گاهی از این هم بدتر، بالشش رو از این ور به اون ور کنه!»
این افراد خبر ندارند، در جای دیگری از دنیا مردم اصلاً نمی‌دانند کیفیت خواب یعنی چه و چطور بخوابند باکیفیت به‌حساب می‌آید. در واقع هر شبی که بتوانند چشم روی‌هم بگذارند، به‌عنوان شب عالی و باکیفیت به‌حساب می‌آید. شب‌هایی را که سر کارِ سوم خود هستند و نمی‌توانند بخوابند، خب معلوم است دیگر، خواب باکیفیت ندارند. کلاً ما خواب را به دو مرحله تقسیم کرده‌ایم. یا هست، یا نیست. اگر هست دیگر کاری به کیفیتش نداریم. همین که بتوانیم بخوابیم از مسئولان تشکر می‌کنیم.
در واقع جمعیت زیر خط فقر اصلاً چیزی به نام مشکل در خواب ندارند. از بس مشغول کار هستند و در طول روز و شب مجبورند چندین شغل را هم‌زمان داشته باشند، وقتی به خانه می‌رسند، درست‌وحسابی متوجه نمی‌شوند کی خوابیدند، چطور خوابیدند، روی سنگ یا روی بالش، در راه‌پله یا اتاق‌خواب، فقط می‌دانند خوابیدند و هنوز خستگی‌شان درنرفته بیدار شدند.
دغدغه‌ی ما با آن‌ها خیلی متفاوت است، ما پی استراحت، هر طور که شده هستیم، حتی ایستاده در مترو و اتوبوس، آن‌ها پی خواب راحتند!
