آلیس در سرزمین عجایب (طنز)

راضیه حسینی

امید قالیباف سخنگوی وزارت صمت گفت: «قرعه‌ کشی نوبت‌ دهی خودروهای وارداتی ساعت ۱۴ امروز با حضور نهادهای نظارتی برگزار می‌شود.»

این رویداد بزرگ باید هم‌زمان از همه‌ی شبکه‌های تلویزیونی به صورت زنده پخش می‌شد. حتی جا داشت در سطح شهر هم نمایش داده شود، تا اگر کسی آن وقت روز در خانه نبود، این صحنه را از دست ندهد.

صحنه‌ای خاص و هیجان‌انگیز. گوی‌ها در گردونه‌ی شانس می‌چرخند، مسئولان ناظر، با دقت به چرخش نگاه می‌کنند. شماره‌ها یکی پس از دیگری بیرون می‌آیند. دل‌ها به تپش می‌افتند.

این برنده‌ی خوش‌شانس چه کسی است؟ شاهین اقبال روی دوش کدام هموطن نشسته است؟ فردی که زندگی‌اش به قبل و بعد از قرعه‌کشی تقسیم خواهد شد.

او بعد از خواندن نامش دیگر آدم سابق نیست. همه او را برنده صدا می‌کنند. همه دوست داشتند جای برنده بودند. حتی برخی از خارجی‌ها هم حسرت موقعیت او را می‌خورند. همه دنبال دلیل خوش‌شانسی‌اش می‌گردند.

برنده‌ی بعدی  و بعدی هم از راه می‌رسند و شاهین اقبال همه را در آغوش می‌گیرد.

آنها میان سوت و کف حضار، محل قرعه‌کشی ر ترک می‌کنند و برای خرید خودروی وارداتی که تا الان اصلاً نمی‌دانستند اسمش چیست و ساخته‌ی کدام کشور است، آماده می‌شوند.

درست است که کشورهای دیگر بدون طی کردن این مراحل به راحتی خودروی مورد نظر خود را می‌خرند، اما مطمئن باشید هیچ‌وقت لذت خرید را مثل ما ایرانی‌ها درک نمی‌کنند.

آنها هیچ‌وقت تصور نمی‌کنند برای خرید خودرو هم می‌شود این‌قدر آدرنالین صرف کرد و هیجان‌زده شد. اصلاً در فانتزی‌ترین حالت هم ذهن‌شان به برنده شدن برای خرید خودرور نمی‌رسید.

خارجی‌ها در کسالت‌بارترین حالت ممکن، خودروی خود را انتخاب می‌کنند و می‌خرند. نه انتظار شیرین برای به دست آوردن ماشینی که اصلاً نمی‌دانند چیست دارند، نه پول‌های‌شان در حساب، بلوکه می‌شود و نه برنده‌ی خوش‌شانس می‌شوند.

فقط ما هستیم که هر روزمان را با هیجانات جذاب شروع می‌کنیم.

حتی آلیس در سرزمین عجایب هم اندازه‌ی ما هیجان نداشت.