احیای دوچرخهسازی در فرانسه تحت تاثیر مالیاتهای ضد دامپینگ اروپا
ترجمه: محمود نواب مطلق
در شهرهای شمال شرقی فرانسه چون رووَن و آردِن آثار خسارتبار انتقال تولید صنعتی به کشورهای با دستمزد پایین چندین دهه است که خودنمایی گستردهای دارد. مغازهها بستهاند و خانهها را برای فروش گذاشتهاند. اما امید اندکی مشاهده میشود چون یک سازنده دوچرخه اعلام کرده است تصمیم دارد به رووَن بازگردد و تولید درا در آنجا از سر گیرد.
اکنون اتحادیه اروپا ابزار مورد نیاز برای مقابله با رقابتهای غیر منصفانه را در اختیار دارد. به تازگی این اتحادیه مالیاتهای گمرکی بر روی برخی بخشها و تولیدات به منظور محدود کردن واردات و راهاندازی مجدد محصولات ساخت اروپا وضع کرده است.
«مرسیه » برند تاریخی و مشهور دوچرخه فرانسوی که چند دهه است به دلیل نیروی کار ارزان در کشورهای آسیای جنوب شرقی تولید میشده است، در نظر دارد تا اوایل سال آینده نیم میلیون دوچرخه در سال در شهر رووَن تولید کند. سرمایه این تولید بالغ بر یازده میلیون یورو است که از محل پرداخت مالیاتهای مستقیم فرانسویان و اروپاییان تأمین میشود. جمعیت این شهر در سالهای ۱۹۸۰ تا ۱۹۹۰ تا کنون از ۱۲ هزار ۵۰۰ نفر به شش هزار نفر، یعنی به نصف تقلیل یافته و نرخ بیکاری در آن ۲۷ درصد است.
بازگشت تولید دوچرخه در رووَن بر اشتغالزایی در این منطقه نیز بسیار مفید است. به این ترتیب ۲۷۰ شغل در این شهر ایجاد میشود. صدها نفر فقط طی چند روز برای این فرصت شغلی اعلام آمادگی کردهاند.
با توجه به موقعیت شهر رووَن که دروازه ورود به اروپا محسوب میشود، ازسرگیری تولید دوچرخه در آن نقطه امید بسیاری در مردم این شهر ایجاد کرده است.
شرکت مرسیه امیدوارست با تولید پر رونق خود پاسخگوی متقاضیان دوچرخه چه از نوع مکانیکی و چه از نوع الکتریکی باشد. به همین دلیل، ژان مارک سِگِزی، مدیر عامل این شرکت، چندان موافق وضع مالیات ضد دامپینگ در خارج از مرزهای اتحادیه اروپا نیست. به عقیده او، باید سازندگان قطعات این دوچرخه را که اکنون ۸۰ درصد آنها آسیاییاند به تولید در اروپا و حتی فرانسه تشویق کرد و وضع اینگونه مالیاتها برای این امر مطلوب نیست.
در سنت اتییِن، مهد تاریخی ساخت دوچرخه در فرانسه، در سال ۱۹۲۰ هزاران نفر درکارخانه های وابسته به صنعت دوچرخه سازی کار میکردند. این زمان دوره طلایی صنعت دوچرخه سازی در این شهر بود. اما در سال ۱۹۷۰ با رشد چشمگیر دوچرخه سازی در خارج از فرانسه سنت اتییِن از وضع سال ۱۹۲۰ خارج شد.
یک شرکت استارتآپ در سنت اتییِن احیای صنعت دوچرخه سازی را هدف قرار داده است. این شرکت قصد دارد یک مدل دوچرخه خانوادگی مناسب برای حمل بار بسازد؛دوچرخهای که خوب به فروش می رسد. اما این کار در اروپا چگونه ممکن میشود؟ پاتریس فِور دوبوز، معاون شرکت طراحی فناوری آسان، چنین توضیح میدهد: «ما فقط با افراد بومی کار میکنیم و بدین ترتیب سرعت عمل و انعطاف بیشتری در تولید بهدست میآوریم. به علاوه نیازمند ایجاد تغییراتی در تولیداتمان هستیم که این کار هم در داخل بسیار آسانتر ممکن میشود تا فرسنگها دورتر؛ مثلا در چین.»
تیبود وینالی، مدیر فروش این شرکت نیز میگوید: «هدف ما تولید دوچرخهای با قیمت مناسب و قابل رقابت با محصولات رقبا در فرانسه است. مهمترین ویژگی آن تولید در داخل فرانسه است و در آن زمان میتوانیم به مشتریانمان بگوییم این دوچرخه از ۱۵هزار کیلومتری و از پس اقیانوسها به اینجا نیامده است.»
افزایش هزینههای حملونقل، آگاهی از مشکلات اقلیمی، داشتن هوش تجاری و برخورداری قدرتمندانه از دانش صنعتی همگی دست به دست هم دادند و موجی از نوگرایی و ابتکار در این منطقه و در تمام کشورهای اتحادیه اروپا به راه انداخته است. از این رو کارگرانی بسیار کارآمد چون هانی محمد شریف، جوشکاران این موفقیت نوین صنعتی در اروپا شدهاند. او میگوید:« جوش آلومینیم کاری بسیار سخت است و این خود یک هنر ارزشمند است که خیلی از مردم از آن آگاه نیستند.»
اما آیا این رونق اقتصادی منحصرا ناشی از تقاضای در حال رشد بازاراست یا مالیاتهای ضد دامپینگ اتحادیه اروپا در آن سهم داشته است؟ مدیران این شرکت جوان به این سوال پاسخ میدهند. اورِ لیَن بونه، مدیر فنی شرکت طراحی فناوری آسان میگوید:«مالیاتهای ضد دامپینگ حقیقتا به نفع تمرکز این صنعت در داخل و نهایتا کشورهای همسایه عمل کرده است.»
تیبود وینالی، مدیر فروش این شرکت، نیز می گوید:« ما در فرانسه و اروپا این فرصت و امکان را داریم تا قانونهایی مثل همین مالیات ضد دامپینگ از ما حمایت کنند. به همین دلیل واردات قطعات و دوچرخه از آسیا بسیار محدود شده و این امر به نفع اقتصاد فرانسه و اروپاست.»
مونیر ساژرا، جوان فرانسوی کارمند این شرکت، نیز آینده خود را مدیون دوچرخه ساخت فرانسه میداند و نخستین قرارداد کاری خود را با این شرکت امضا کرد. او نیز به کارایی مالیات ضد دامپینگ اعتقاد دارد و در مورد آن میگوید:« این قانون به نظر من خیلی خوب است و امیدوارم به کمک این قانون فروش بیشتری داشته باشیم.»
شرکتهایی که تولیداتشان با استفاده از امکانات داخلی است از این قانون استقبال کردهاند؛ اما آنهایی که هنوز وابسته به واردات قطعات از آسیا هستند، بر این عقیده نیستند.
منبع: یورونیوز