افزایش سرمایه‌های انسانی، مهمترین میراث وزارت نفت دولت سیزدهم برای آیندگان
خاطره میرزا
نیروی انسانی مهمترین سرمایه هر سازمان و صنعتی است؛ این سخن شاید در نگاه اول تنها شعاری زیبا یا حتی کلیشه‌ای به نظر برسد اما اهالی علوم نوین مدیریت بر درستی و دقت این گزاره گواهی خواهند داد.
در حقیقت اکثر شرکت‌ها، این باور را دارند که منابع انسانی مهمترین سرمایه سازمان هستند. شاید بتوان گفت که اصطلاح «سرمایه انسانی» بر همین اساس به عنوان مفهومی بامعنا و دارای بار ارزشی در اقتصاد کاربرد پیدا کرده است، اصطلاحی که به مجموعه دانش، مهارت‌ها، استعدادها و تحصیلات اشاره دارد که نیروهای متخصص هر مجموعه است در طول سالها کسب کرده و موتور محرک کارآمدی هر مجموعه است.
ناگفته پیداست که هر مجموعه یا سازمان که وظیفه‌ای تخصصی‌تر داشته باشد، ارزش سرمایه‌های انسانی‌اش بیشتر و حیاتی‌تر است.
با این همه گاهی در تغییرات مدیریتی، این موضوع نادیده گرفته می‌شود و متاسفانه به گونه‌ای عمل می‌شود که نوعی هدر دادن این سرمایه گرانقدر است.
اگرچه این تجربه تلخ در مقاطعی در وزارت نفت نیز وجود داشته اما جای خوشوقتی است که در طول سه سال حیات دولت سیزدهم، نگاه مدیران کلان این وزارتخانه که برآمده از بدنه این وزارت بوده‌اند چنان بوده که باعث افزایش این سرمایه ارزشمند در زیرمجموعه‌های مختلف این وزارت شده است.
یکی از مهمترین اقدامات در این راستا، در این مدت ساماندهی نیروهای پیمانکاری است که از طریق بازنگری طرح طبقه بندی مشاغل پیمانکاری صنعت نفت شکل گرفته است.
در این مسیر برگزاری آزمون استخدامی و ساماندهی مشاغل و پرداخت حقوق و مزایای کارکنان قرارداد مدت موقت، تعیین نیازسنجی برای تامین نیروی انسانی و اخذ مجوزهای استخدامی و برگزاری آزمون استخدامی صنعت نفت، موضوعاتی بود که باعث جذب، رضایت‌مندی و افزایش کارآمدی بخشی از نیروهای متخصص شد و سرمایه‌هایی تازه و ارزشمندی را به سرمایه‌های انسانی زیرمجموعه‌های مختلف و متنوع این وزارت افزود.
در یک نگاه آماری می توان بخشی از این افزایش سرمایه را از طریق اخذ مجوز استخدام ۲۴۸۲ نفر و برگزاری آزمون استخدامی و طی روند استخدام در اردیبهشت ماه سال جاری و همچنین اجرای قانون تبدیل وضعیت ۳۷ هزار نفر ایثارگران از طریق اجرای کامل قانون تفسیر بند (و) ماده ۴۴ قانون برنامه پنجم توسعه دانست که مطمئنا آثار و برکات آن در سالهای آتی در این مجموعه‌ها مشاهده خواهد شد.
مشخص شدن تکلیف افرادی که با سالها سابقه یا علم و تخصص متاسفانه هنوز دغدغه استخدام داشتند، بدون شک باعث دلبستگی بیشتر و بهره‌وری این افراد در کار و مجموعه تخصصی خود خواهد شد.
نکته مهم و بسیار ارزشمند دیگر در این خصوص جلوگیری از مهاجرت نخبگان دانشگاه صنعت نفت (گروه الف) و جذب ۲۱۰۰ نفر از فارغ‌التحصیلان نخبه این دانشگاه در این مدت بوده است، افرادی که سالها با هزینه گزاف به تحصیل در رشته‌ای تخصصی پرداخته بودند و سابقه تحصیلی آنها نشان می‌داد که شایستگی حضور در این مجموعه را دارند و بدون شک بیش از هر نیروی تازه‌کار دیگری توان و پتانسیل خدمت در زیرمجموعه‌های این وزارت را دارند.
عجیب اینکه پیش از این گاهی این موضوع بدیهی نادیده گرفته می‌شد، و گاهی صرف بهترین سالهای عمر جوانان و هزینه گزاف تحصیل آنها نادیده گرفته می‌شد و علی رغم شایستگی هیچ اشتیاقی به حضور آنها وجود نداشت.
پیگیری جدول حقوق، موضوع آئین‌نامه ماده (۱۰) قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت و اعمال آن در سیستم‌های پرداخت صنعت نفت برای مشمولین در سال ۱۴۰۲ با مساعدت رییس جمهور شهید و اخذ مجوز پرداخت سقف حقوق از شورای حقوق و دستمزد متناسب با منطقه و شغل کارکنان صنعت نفت، دو نکته دیگر در این خصوص است که بازتاب بسیار مثبتی داشته است و عدالتی را که بسیاری سالهای متوالی چشم‌انتظار آن بودند به ارمغان آورده است.
افزایش ارزش و کارآمدی سرمایه انسانی وزارت نفت حتما بسیار بیش از درآمدهای مالی به افزایش اعتبار و توسعه این مجموعه خواهد افزود و به نظر می‌رسد این مهمترین میراثی است که وزارت نفت دولت سیزدهم برای آیندگان در این وزارتخانه بر جای گذاشته است
