این روزها، مخابرات را به یاد بیاوریم

در کارگروه ۲۰ نفره فعالان بخش‌های مختلف حوزه فناوری اطلاعات، که قرار است گزینه‌های پیشنهادی وزارت ارتباطات و فناوری اطلاعات را انتخاب کنند، یک عضو مخابراتی دیده نشده است.

همگی فراموش کرده ایم که وزارت ارتباطات پیش از این وزارت پست وتلگراف و تلفن بود . وزارتی که یک حوزه اش سی تی ست و ای تی جزئی از آن است.

حال آنکه عضوی از مخابرات نیز جایش در این کارگروه خالی ست . مخابرات به عنوان بزرگترین اپراتور ارتباطی کشور که ۸۰ درصد زیرساخت های مخابراتی در اختیارش است، در این سالها، کنار گذاشته شده حال آنکه پیش از این همواره رهبر و اداره کننده امور حوزه آی سی تی کشور بود.

آنچه که وزارت ارتباطات قرار است روبه راهش کند تنها توسعه زیرساخت های مخابراتی یا اصلاح تعرفه ها نیست ، یا حتی فراهم کردن فضا برای توسعه اکوسیستم پلتفرمی و رشد کسب وکارهای نوین و خدمات محور هم نیست.

همگی منتظرن که وزارت ارتباطات همچون زمانی که تمامی امور مخابراتی وارتباطی را با هم مدیریت می کرد، امروز نیز با اشراف مخابراتی اش تمامی امور حوزه آی سی تی را مدیریت کند.

زمانی که از «همه» سخن به میان می آیند منظور کاربران و مردمی است که بالاترین ذی نفعان حوزه آی سی تی کشور هستند آنها می دانند که تنها وزیری می تواند درخواست های کاربران را به ذی نفعان بزرگ ترجیح دهد که مخابراتی باشد و کارش خدمت رسانی به مردم حتی در دورافتاده ترین نقاط کشور بوده باشد.

نسخه وزارت ارتباطات باید از داخل این حوزه پیچیده شود، کسانی که سابقه مخابراتی داشته باشند و درد حوزه ارتباطات را به طور وسیع بداند و برهمه امور ارتباطاتی اشراف داشته باشد. اگر مدیریت حوزه ارتباطات در اختیار مخابراتی ها نباشد توسعه پیدا نمی کند، توسعه زیرساخت های مخابراتی را تنها یک مخابراتی می داند.

مابقی شعاری ست که در حد تئوری دانشگاهی باقی خواهد ماند. زمانی که از اصلاح تعرفه ها صحبت می شود تنها یک مخابراتی که سالهاست با آن دست به گریبان است می داند چه پیامدها و تبعاتی را همراه با آن باید اصلاح کرد چگونه باید درخواست کاربران را در اولویت برنامه های خود گذاشت زیرا که کاربران بر تمامی ذی نفعان حوزه ارتباطات ارجح ترند.

و همه اینها زمانی محقق می شود که کسی که بر مسند وزارت ارتباطات می نشیند یک ارتباطاتی یک مخابراتی باشد نه کسی که تنها به خاطر تحصیلات دانشگاهی یا اینکه پیش ازین ،معاون وزیر بوده یا حتی کسی که در حوزه آی تی فعال بوده ، بتواند بار سنگین این مسئولیت را به دوش کشد.

با توجه به محدودیت ها و حساسیت های موجود در انتخاب وزیر ارتباطات ، فردی را انتخاب کنیم که دست کم رزومه ای قابل قبول در میان مخابراتی ها و حوزه ارتباطات داشته و کسی که تعامل وارتباطات و دانش و تجربه را با هم داشته باشد.

یک مخابراتی که تحولات ، تغییرات ، مشکلات و دغدغه های حوزه ارتباطات و فناوری اطلاعات را لمس و دنبال کرده و نشانی از سوابق کاری طولانی در مخابرات و ارتباطات به همراه داشته باشد.

امیدواریم این روزها بزرگترین اپراتور ارتباطی کشور و خدمات، تخصص ها ، نقش ها و تاثیراتی که مخابرات و مخابراتی ها در پیشبرد اهداف توسعه ای ارتباطی کشور می توانند داشته باشند را به یاد بیاوریم.

به نظر می‌رسد استفاده از آقای دکتر زارعیان ،با توجه به سوابق کاری مفید در حوزه های مختلف ارتباطات، شناخت وتعامل سازنده با وزارت ارتباطات ،شرکت مخابرات، اپراتورهای ثابت و همراه ورسانه‌ها و ارتباطات سازنده مردمی  و همچنین  اعتقاد و رویکرد تعاملی مثبت در خصوص شرکت‌های خصوصی  و دانش بنیان، همچنین نگاه مثبت به ابعاد کلان توسعه اقتصادی در حوزه‌های مختلف کشور  می‌تواند گزینه مفیدی جهت وزارت ارتباطات  باشد،