باز نشسته‌های همیشه سر پا
راضیه حسینی
عضو هیئت‌مدیره کانون عالی کارگران بازنشسته تأمین اجتماعی: «شکم گرسنه آمار و ارقام نمی‌شناسد.»
داداش محمدی با انتقاد از عدم پرداخت معوقات حقوق، محدود بودن سهمیه وام قرض‌الحسنه، عقب‌ماندگی پرداخت هزینه درمان و هزینه فوتی، عدم اجرای صحیح ماده ۹۶ و عدم پرداخت عیدی برابر شاغلین گفت: «از نمایندگان مجلس تقاضای حمایت از این قشر مظلوم و فهیم را دارم.»
اگر برای اجرای هر کدام از این درخواست‌ها زمانی معمول، که بنا بر تجربیات گذشته، از یک دهه تجاوز می‌کند، را در نظر بگیریم، احتمالاً پنجاه، شصت سالی برای برطرف‌شدن تمامی مشکلات بازنشستگان زمان نیاز است.
از آن‌جایی که بازنشستۀ موردنظر اگر پنجاه سال دیگر را ببیند، رکورد گینس طول عمر را ثبت کرده، پس بهتر است سطح توقع را کمی پایین بیاورید تا به سن سالمندان عزیز برسد و بتوانند لااقل یک حرکت مثبت در زمینۀ رفاه حال‌شان ببینند.
مثلاً از نمایندگان محترم مجلس بخواهید، هر وقت توانستند لطف کنند و فقط به معوقات حقوق بازنشستگان نگاهی بیندازند. همین. اصلاً لازم نیست باقی موارد را بررسی کنند.
مثلاً نمی‌خواهد در زمینۀ درمان اقدامات بهتری انجام دهند و بازنشستۀ موردنظر با خیال آسوده به مراکز درمانی مراجعه کند. خودش یک‌طوری با این مسائل کنار می‌آید. از یک جایی پول درمی‌آورد، هزینۀ درمان را می‌دهد و بعد از بیمۀ تکمیلی دریافت می‌کند.
دریافت نکرد هم فدای سر صندوق بازنشستگی و بیمۀ موردنظر. اصلاً پی درمان نمی‌رود. مرگ و زندگی و عمر را به قضا و قدر می‌سپارد!
حتی اگر مرد، و پس از فوت، خانواده نتوانستند از پس هزینه‌های کفن‌ودفن و مخارج خرید قبر برآیند هم ایرادی ندارد، فدای سر مسئولان، بالاخره از قدیم گفته‌اند میت روی زمین نمی‌ماند، یک‌طوری می‌شود. اصلاً لازم نیست مسئولان بابت این مسائل پیش‌پاافتاده، خودشان را نگران کنند.
همین که به یک مورد بپردازند و همان را حل کنند، کافی است، البته اگر زحمت‌شان نمی‌شود و به کارهای دیگرشان لطمه‌ای وارد نمی‌کند. بالاخره نمایندگان مجلس کارهای مهم و حیاتی فراوانی دارند، کاش درخواست‌های مردم، خدای‌نکرده باعث نشود برخی از آن‌ها مجبور شوند از تایم سینما رفتن‌شان بگذرند و به کارهای بی‌اهمیت ملت برسند!
