بالارفتن هزینهها؛ مهمترین چالش آینده تمامبرقی در صنعت ساختمان
ترجمه: سلیم حیدری
برقی شدن خانهها به عنوان یکی از راههای کاهش انتشار گازهای گلخانهای در بخش مسکونی مطرح میشود. دولت آمریکا قصد دارد تا سال ۲۰۵۰ یک اقتصاد با انتشار صفر آلاینده داشته باشد. اما برقی شدن تمام چیزها به این سادگی که به نظر میرسد نیست.
برقی کردن همه چیز هزینهها را بالاتر میبرد و در برخی موارد هزینههای نگهداری بیشتری برای مصرف کنندگان به دنبال دارد. همچنین هزینههای بیشتر برای پیمانکاران ساختمان و هزینههای پنهان بیشتری برای سیاستمداران خواهد داشت؛ زیرا ممکن است زودتر منجر به پایان کار کورههای گازی و دیگهای بخار شود و رای دهندگان در انتخابات را با قبضهای سنگینتری مواجه کند.
علاوه بر این، انتظار میرود خانههای تمامالکتریکی با شارژرهای برقی (EV) حداکثر توان مصرفی را افزایش دهند. اکنون برخی از شبکههای برقی نمیتوانند این بار را مدیریت کنند و به میلیاردها دلار سرمایه برای ارتقای و بهبود شبکه نیاز دارند.
بر اساس دادههای آژانس حفاظت از محیط زیست (EPA)، انتشار آلایندهها در بخشهای تجاری و مسکونی ۱۳ درصد از انتشار گازهای گلخانهای ایالات متحده را در سال ۲۰۱۹ به خود اختصاص داده است.
این انتشارات در درجه اول از سوختهای فسیلی سوزانده شده برای گرما، استفاده از محصولات خاصی که حاوی گازهای گلخانهای هستند و حمل و نقل زبالهها ایجاد میشود.
خانههای تمامبرقی پتانسیل کاهش انتشار گازهای گلخانهای را دارند؛ اما تغییر از گاز طبیعی و نفت کوره به وسایل برقی و پمپهای حرارتی بیش از آنچه به نظر میرسد برای مصرف کنندگان و دولتها چالشبرانگیز خواهد بود.
هزینههای بالای برقی شدن
اولین و واضح ترین مانع برای تمامبرقی کردن خانهها، هزینههای آن است.
مخالفان ممنوعیت اتصال گاز به خانههای جدید، از قبضهای انرژی گرانتر و اضافه بار شبکه و همچنین حق مصرفکنندگان برای انتخاب منبع انرژی در خانههای خود سخن میگویند.
بسیاری از مصرف کنندگان، به ویژه در مناطق دارای آب و هوای سردتر، نگران هستند که تمامبرقی شدن خانههایشان هزینههای زیادی را به قبوض آب و برق آنها اضافه کند.
هزینههای بیشتر برای خانههایی که از سوختهای فسیلی برای گرمایش یا آشپزی استفاده نمیکنند، میتواند مانعی بزرگ برای خانوارهای کمدرآمد باشد.
مطالعهای که برای انجمن ملی سازندگان خانه (NAHB) در اوایل سال جاری آماده شد، نشان داد که مجموع هزینههای اضافهشده در ساخت خانههای تمامبرقی از ۱۱ تا ۱۵هزار دلار (با دلار ۲۸هزار تومانی: ۳۰۸ تا ۴۴۲میلیون تومان) دلار در شهرهایی با آبوهوای سردتر مانند دنور و مینیاپولیس متغیر است.
بالا بودن هزینه ساخت خانههای تمامبرقی
در مناطق برخوردار از آبوهوای گرم مانند هوستون، کل هزینههای ساخت و ساز اضافه شده بین ۳،۹۸۸ دلار تا ۱۱،۱۹۶ دلار (با دلا ۲۸هزار تومانی: ۱۱۱میلیون ۶۶۴ هزار تومان تا ۳۱۳ میلیون و ۴۸۸هزار تومان) است.
به طور کلی، این مطالعه نشان داد که خانههای تمامبرقی در مقایسه با خانههای گازسوز هزینه ساخت بیشتری دارند. به گفته NAHB، خانههای برقی در آبو هوای سرد دارای هزینههای بالاتری برای آب و برق هستند.
در این مطالعه تاکید شده است که «با افزایش تقاضای برق، ممکن است نیاز به ارتقای خدمات الکتریکی در بخش خدمات باشد.
بسته به تعرفههای خدمات محلی، این هزینهها ممکن است قابل توجه بوده و نیاز به ارزیابی بیشتری داشته باشد.»
بسیاری از مصرفکنندگان با ایده خانه تمامبرقی کنار نمیآیند
ولادیمیر کوچین، مدیر کدها و استانداردها در NAHB، به هوستون کرونیکل میگوید: «نوشتن مقاله و گفتن تغییر برنامه از A به B آسان است، اما هنگامی که وارد عمل میشوید متوجه میشوید که این کار چندان آسان نیست.»
کوچین اضافه کرد: «اعضای ما باید این خانهها را بسازند و در نهایت آنها را بفروشند. اما بسیاری از مصرفکنندگان با ایده خانه تمامبرقی کنار نمیآیند و خانههای تمام برقی فروخته نمیشود.»
نظرسنجی NAHB درباره آنچه خریداران خانه واقعاً میخواهند، در ویرایش سال ۲۰۲۱ نشان داد که مصرفکنندگان به طور کلی برق (۵۱ درصد) را به گاز (۳۳ درصد) برای سیستمهای گرمایش و سرمایش هوا ترجیح می دهند، اما برای پختوپز گاز (۵۱ درصد) را به برق (۳۹درصد) ترجیح می دهند.
این مطالعه نشان داد که بزرگترین عوامل موثر در انتخاب پاسخ دهندگان، صرف نظر از منطقه یا سیستم، صرفه جویی در پول و قابلیت اطمینان است.
ممنوعیت استفاده از گاز طبیعی
ترجیح مصرفکنندگان با وجود فشارهایی که در برخی شهرهای ایالات متحده مبنی بر ممنوع کردن مصرف سوختهای فسیلی وجود دارد، هنوز به سمت مصرف گاز طبیعی است.
برخی از شهرهای ایالات متحده با استناد به تغییرات آبوهوا و تلاش برای حذف انتشار کربن از منابع انرژی، در آییننامهها مواردی را منع میکنند یا سعی میکنند اجبار به اقداماتی را تصویب کنند.
تلاش بسیاری از نواحی و شهرهای ایالات متحده برای تمامبرقی شدن خانههای تازهساخت منجر به نبردی شدید در دهها ایالت شده است. بسیاری از آنها به طور پیشگیرانه اقدام به ممنوعیت استفاده از گاز طبیعی در شهرهای خود کردهاند.
نبرد بین لابی گاز دوستان و دوستداران محیط زیست همچنان در جریان است. در حالی که بسیاری از مصرف کنندگان از اهداف انرژی پاک دولت خود حمایت میکنند اما از طرف دیگر نگران افزایش قبوض انرژی و افزایش هزینههای ساخت و نگهداری یک خانه تمام الکتریکی هستند.
قابلیت اطمینان به شبکه برق با تقاضای بیشتر
برقی شدن همچنین میتواند برای اپراتورهای شبکه و دولت فدرال چالش دیگری نیز ایجاد کند. تقاضای بیشتر برای برق میتواند سیستم های انتقال را تحت فشار قرار دهد و بسیاری از آنها به هر حال نیاز به ارتقا خواهند داشت.
اپراتور مستقل سیستم در نیوانگلند که برنامهریزی، بازار برق و شبکه انتقال را برای کانکتیکات، مین، ماساچوست، نیوهمپشایر، رود آیلند و ورمونت مدیریت میکند، میگوید افزایش پمپهای حرارتی و ماشینهای الکتریکی تقاضای برق را در این دهه افزایش میدهد.
کوین آدلر، سردبیر گروه آبوهوا و پایداری در IHS Markit در اوایل سال جاری نوشت: «اما این تقاضای بیشتر برق شبکه منطقهای را در معرض خطر کمبود قرار نخواهد داد.»
چالش اساسی حفظ تعادل سیستم برق منطقه است
با این حال، وی خاطرنشان میکند که ترکیبی از پمپهای حرارتی و ماشینهای برقی منجر به افزایش تقاضای زمستانی برای برق خواهد شد که تقریباً ۲۵۰۰ مگاوات یا بیش از ۱۲ برابر پیک تقاضای کنونی میشود.
آدلر اضافه میکند: «چالش اساسی حفظ تعادل سیستم برق منطقه است؛ زیرا ظرفیتی برای اضافه کردن لوله گاز طبیعی وجود ندارد. افزودن خط لوله جدید در منطقه به دلایل حقوقی متوقف شده است.»
اگر سیستمها آماده استفاده بیشتر از انرژی خورشیدی و بادی نباشند و اگر بهروز نشوند، برخی از مناطق ایالات متحده شاهد طنز تلخ استفاده از خانههای تمام الکتریکی خواهند بود؛ زیرا این خانهها باید از برق تولیدشده از سوختهای فسیلی استفاده کنند.
منبع: راشاتودی