با این همه دست‌انداز، مگه می‌شه پس‌انداز
هزینۀ مسکن باعث مهاجرت جوانان می‌شود
راضیه حسینی
یک رسانه نوشت نوشت: نسل Z که جوانان زیر ۳۰ سال را تشکیل می‌دهد، قادر به تأمین مسکن خود نیست، حتی زمانی که این گروه در شرکت‌های با سطح بالای پرداخت حقوق ماهانه استخدام می‌شود.
در واقع نسل Z که هیچ نسل‌های از A,B,C گرفته تا W,X,Y هم نمی‌توانند مسکن تهیه کنند. تنها تفاوت زدی‌ها با بقیه این است که امیدی به مهاجرت دارند و نسل‌های گذشته توانی برای مهاجرت ندارند.
در کشور ما چند دسته تفکر وجود دارد. عده‌ای تسلیم شرایط می‌شوند و ترجیح می‌دهند خود را به آب‌وآتش نزنند. در کتب عرفانی چنان غور می‌کنند که گاهی چندنفری با سیم‌بکسل باید آنان را از اعماق عرفان بیرون بکشند. به این نتیجه می‌رسند که زندگی همین است و هرچه ندارتر والاتر و عرفانی‌تر! اصلاً با شکم برآمده و خانه و ماشین که نمی‌توان به درجات عرفان رسید.
در بیو اینستاگرام و واتس‌اپ و تلگرام خود می‌نویسند «گر نبود خنگ مطلا لگام/ زد بتوان بر قدم خویش گام.» این افراد هرگز به مهاجرت فکر نمی‌کنند. البته شاید به رفتن در دل روستایی دورافتاده، بدون امکانات اولیه فکر کنند. جایی که خود مسئولان تصمیم بگیرند برای آن منطقه چندتایی امکانات بیاورند!
عده‌ای هم از صبح تا شب در حال دویدن و نرسیدن هستند. شب با رویای پول‌دار شدن می‌خوابند و صبح با پیامک قسط و بدهی و چک برگشتی بیدار می‌شوند. این افراد هر چه می‌دوند کمتر می‌رسند و توانایی مهاجرت هم ندارند. فلسفه زندگی آنها در جملات پشت وانتی خلاصه می‌شود. مثل «بدبختی این‌جاست که خوشبختی اون‌جاست» یا «با این‌همه دست‌انداز، مگه می‌شه پس‌انداز»
و اما گروه سوم افرادی هستند که تصمیم گرفته‌اند نه از عارفان قدیم پیروی کنند، نه شاکیان جدید. آنها طرف‌دار فلسفۀ اپیکورند و ترجیح می‌دهند شادی را بیابند تا در آرامش زندگی کنند. پس اگر در کشور خود توانایی خرید خانه ندارند، دنیا را می‌گردند و جایی را پیدا می‌کنند که بالاخره بتوانند خانه و ماشین مناسب بخرند. آنها وانمی‌دهند و برای رسیدن به خوشحالی و آرامش تلاش می‌کنند.
اما آخرین دسته‌بندی تعلق می‌گیرد به مسئولان عزیزمان. هیچ‌کس تابه‌حال متوجه نشده است منطق آنها برای ادارۀ امور چیست؟ از کدام فیلسوف، عارف، منجم، ریاضی‌دان، پادشاه و … تبعیت می‌کنند؟ آیا باید آنها را بنیان‌گذاران نسل نوینی از تفکر بدانیم؟ مثلاً فلسفۀ جدیدی به نام «سقراطون» یا «افلاکور»
برخی از آنها برای مردم منطق شیخ بهایی را می‌پسندد که می‌گوید حالا اگر جام زرین هم نبود مهم نیست با کف دست آب بخور، ولی برای خانوادۀ خود منطق سلطان فلان فلانی! شاید روزی محققان ژاپنی پی ببرند، مسئولان دقیقاً دارند چه می‌کنند و چرا؟
