برخی از مهمترین عوامل موثر بر بقای کسب و کارها
محسن صاقی نیه
به منظور دوام و باقی ماندن در دنیای ابر رقابتی امروز متدها، روش ها، مدل های زیادی در دنیا از سوی متخصصین حوزه های مختلف مدیریتی و کیفیتی ارائه گشته اما آنچه که مسلم است چنین است که مدیران کسب و کارها باید از ابزارهای نوین علمی و دانشی به منظور مدیریت بهینه بنگاه اقتصادی خود در راستای بقای کسب و کارها استفاده کنند.
دسترسی هرچه سریعتر به علم و دانش در حوزه های مختلف است تا از طریق آن بتوان اتلاف های موجود را به حداقل رساند و از این طریق بر توان اجرایی و تولیدی افزود.
منابع کسب و کارها همواره با محدودیت هایی روبه رو است که این موضوع از دغدغه های اکثر مدیران در عرصه های مختلف است.
استقرار نظام های مدیریتی، اصلاح ساختارها و تشکیلات، بهبود فرایندهای سازمانی، استقرار نظام های کیفی، استقرار ایزوها و استانداردهای ملی و بین المللی و… در این راستای همواره کمک شایانی به مدیران می کند.
از دیگر مولفه های دوام کسب و کارها باید ذکر شود که مدیران باید با توجه به منابع داخلی کسب و کار و همچنین بررسی عملکرد و تحلیل روندهای گذشته، کسب و کار خود را با محوریت «آیندهپژوهی» در موقعیتهای گوناگونی در آینده ترسیم کنند و سناریوهای مختلفی برای آن در نظر بگیرند و در هر سناریو، آینده بنگاه خود را سنجیده و کسب و کار خود را برای شرایط و موقعیت های گوناگون از اکنون آماده کنند تا کمترین آسیب را از رویدادهای احتمالی آتی ببینند و در راستای افزایش توان داخلی و رقابتی تلاش کنند.
از دیگر مولفه های مورد نیاز برای بقای کسب و کارها، رصد کردن رقبا خصوص رقبای هوشمند است. زیرا که رقبا به دو گروه تقسیم می شوند. گروه اول هم صنف و هم راستای کسب و کار هستند.
همانند آژانس های مسافربری دورن شهری که رقیب آن ها یک آژانس دیگر در خیابان های اطراف است. اما گروه دوم رقبا که می توانند اثرات منفی بسیاری زیادی بگذارند، رقبایی هستند که از جنس کسب و کار نیستند.
همانند شرکت اسنپ که رقیب آژانس های مسافربری درون شهری سنتی شدند و به دلیل چابکی و ویژگی های منحصر به فرد خود توان رقابتی بالایی داشته و به سرعت رقبای خود را کنار می زنند تا سهم بازار خود را افزایش دهند.
توجه داشتن به مولفه های فرعی از دیگر موضوعات مهم است. پزشک، تکنیسین یا حسابداری را تصور کنند که در حوزه کاری خود دارای مهارت و تخصص قابل توجهی است اما به دلیل نداشتن مهارتهای لازم در حوزه بنگاهداری، کالا یا خدمات خود را در مکان و زمان نامطلوبی ارائه میدهد که نتیجه آن عدم استقبال از آن است.
بنابراین شاهد هستیم علیرغم دارا بودن مهارتهای بالا در حوزه خود، فعالیت وی آنچنان که باید و شاید موفقیتآمیز و راضیکننده نیست.
امروزه مولفههایی نظیر نحوه ارائه محصول، زمان و مکان ارائه محصول و… از مولفههای اصلی و همردیف تخصص و تجربه محسوب میشوند که باید توجه ویژهای به آنها شود.
همچنین توجه به این نکته ضروری است که امروزه صنعت، فعالیتی با قابلیت توسعه است، آنهم توسعه در تمام عرصهها از جمله توسعه محصول (تنوع تولید)، توسعه بازار، توسعه ایجاد نیاز در کشورهای دیگر، توسعه کیفیت (کیفیت دارای ابعاد مختلفی است که قابلیت توسعه را داراست) توسعه منابع، توسعه زیرساختها، توسعه زیرمجموعهها، توسعه خوشههای صنعتی، توسعه دانش، توسعه نیروی انسانی متخصص (اشتغالزایی)، توسعه گزارشهای تحقیقاتی و مطالعاتی، توسعه شناسایی استقرار واحدهای تولید، توسعه دسترسی به منابع، توسعه حمل و نقل، توسعه برونسپاری، توسعه اقتصاد، توسعه بهرهوری و… .
بنابراین کسب و کارهایی که به مولفههای نوین توجه دارند و خلاقیت و نوآوری را با ایجاد فضایی فیزیکی و ارتقاء فرهنگی سازمانی مطلوب در پرسنل خود پرورش می دهند و با بهکارگیری حداکثر منابع خود درصدد رسیدن به موفقیت هستند، می توانند سهم قابل توجهی از بازار کشورهای همسایه و را تصاحب کنند و ضمن اشتغال زایی سبب ارزآوری به کشور نیز شوند.
مولف و مشاور سازمانی