الهه فابریکی اورنگ
BTS، Squid Game، Samsung، Mukbang، Skincare…
با دیدن این کلمات چه چیزی به ذهنتان خطور می کند؟ غالبا این نام ها ما را به سمت نام کشورشان یعنی کره جنوبی می برد.
اما چه شد که کره جنوبی توسعه یافته امروزی، به این جایگاه دست یافت؟
کره جنوبی که زمانی(پس از جنگ کره) یکی از فقیرترین کشورها در دهه ۱۹۵۰ بود، تقریباً بدون هیچ منبع طبیعی در دسترس، اقدام به بازسازی اقتصاد خود کرد.
تنها دارایی که کره به آن تکیه کرد، مردمش بوده و هستند که به عنوان سنگ بنای رشد اقتصادی خارق العاده معروف به معجزه رودخانه هان عمل کرده اند.
تمرکز اصلی این کشور، ارتقای سطح آموزش بود و همین عاملی شد که این کشور، تنها در عرض ۱۰ سال پس از جنگ، نرخ بیسوادی را از ۷۸ درصد به ۴ درصد کاهش بدهد.
به موازات آن، این کشور تمام تلاش خود را برای به حداکثر رساندن قدرت صادراتی خود به کار گرفت و کار خود را با اقلامی ساده مانند پوشاک، الیاف و کفش شروع کرد.
به همین نسبت، دولت همگام با افزایش صادرات، بر ساخت محصولاتی پیچیدهتر و مبتنی بر سختافزار برای صنایع سنگینی مانند خودرو، تلویزیون، فولاد، دستگاههای تلفن همراه و نیمهرساناها دست به کار شد.
در همان زمان، دولت روابط مشترک خود را برای حمایت از تعدادی از پیشتازان در این صنایع تقویت کرد که منجر به ایجاد شرکتهای بزرگ صنعتی چائبول شد.
اگرچه این اقدامی بسیار موفق بود، اما عوارض جانبی همچون توزیع نابرابر ثروت و قدرت و ایجاد طبقات مختلف اجتماعی در بین مردم نیز به همراه داشت.
در دهه های اخیر، این کشور به یازدهمین اقتصاد بزرگ و پنجمین صادرکننده کالا و خدمات در سطح جهان، تبدیل شده است.
شرکت های سامسونگ و الجی کره، به برترین تولیدکنندگان نمایشگرها در سراسر جهان تبدیل شدهاند و هیوندای و کیا نیز، در مجموع رتبهبندی سومین تولیدکننده خودروهای جهانی قرار دارند.
در جولای ۲۰۲۱، کنفرانس تجارت و توسعه سازمان ملل متحد (UNCTAD) وضع کشور کره را به یک اقتصاد توسعه یافته ارتقا داد.
کره جنوبی که تاکنون موفق شده به یکی از قطب های نیرومند اقتصاد جهانی تبدیل شود و با برتری تکنولوژیکی در تولید و صنایع مبتنی بر سختافزار که عمدتاً از سوی شرکتهای بزرگ این کشور رهبری می شود، در قرن ۲۱ از پیشروان مهم در تجارت های جهانی محسوب می شود.
در عصر انقلاب صنعتی چهارم، که در آن رقابت های نوآورانه میتوانستند مدیران قوی را سرنگون کنند، این کشور همواره در تلاش بوده است تا تعادلی بین شرکتهای صنعتی و استارتآپها برقرار کند.
این کشور در سال ۲۰۱۷، در جهت نظارت سیستماتیک بر طرحهای مختلف و حمایت از استارتآپها، وزارت صنایع کوچک و متوسط و استارتآپها را برای ادامه و شتاب بخشی به آنها تأسیس کرد.
این اقدام کمک کرده تا سرمایهگذاریهای مخاطرهآمیز این کشور نیز به سمت استارتآپها سرازیر شده و تنها در سال ۲۰۲۱ نسبت به سال قبل از آن، ۷۸ درصد رشد داشته باشد و رقم مالی آن از ۷.۷ تریلیون وون (۶.۴ میلیارد دلار) فراتر برود.
همچنین، نتیجه این اقدامات، باعث شده تعداد مشاغل جدید ایجاد شده از سوی استارت آپها در سال ۲۰۲۱ از تعداد مشاغل ایجاد شده از سوی چهار شرکت بزرگ معروف این کشور پیشی بگیرد.
نمودار سرمایه گذاری در استارتاپ ها در کره جنوبی از سال ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱
استارتآپهای کره ای، علاوه بر توانمندبودن در داخل این کشور، موفقیت های بسیاری نیز در سطح بین المللی داشته اند. پلتفرمهای مختلف وبتون، برند آموزشی و گروه موسیقایی معروف بی تی اس و… از آن جمله اند.
با موفقیتی که سرمایه گذاری در استارتاپها در این کشور داشته است، اکنون، سرمایه های ریسکپذیر مجموعه شرکتی CVC، نیز به عنوان یکی از بازیگران اصلی در صحنه سرمایه گذاری ها ظاهر شده اند.
برخلاف سرمایههای خطرپذیر سنتی که عمدتاً بهعنوان وسیلهای مالی عمل میکنند، سرمایهگذاریهای CVC مورد علاقه استارتآپهایی است که مایلند شرکتهای بزرگ را برای گسترش موفقیتآمیز کسبوکارشان اهرم کنند.
تغییر طرز فکر به سمت پذیرش ریسک در جذب نیروی کار نیز نقش مهمی در این مسیر ایفا می کند.
در یک نظرسنجی که اخیرا با مطالعه در خصوص کارآفرینان موفق انجام گرفته، نشان میدهد که نزدیک به یک سوم بنیانگذاران استارتآپ ها در این کشور، مشاغل ثابت خود را ترک کردهاند و برای شرکتهایی مانند سامسونگ، الجی و هیوندای کار میکنند که البته، حجم بالای چنین تغییراتی بیشتر در نسل جوان دیده می شود.
در گذشته، پزشک یا وکیل شدن، کلید موفقیت شغلی و اقتصادی در این کشور بود و فارغالتحصیلان دانشگاهی سایر رشته ها نیز عمدتاً به دنبال مشاغلی در شرکتهای بزرگ بودند.
اما اکنون مسیر انتخاب و آینده نگری در قشر نوجوان و جوان این کشور تغییر رویه داده و به سمت فعالیت ها و علوم نوآورانه محور، سوق یافته است.
برای ایجاد خلاقیت و انعطافپذیری به تنوع بیشتری نیاز است
اگرچه تمام آنچه بیان شد موقعیتی عالی برای کره محسوب میشود، اما این کشور بر خلاف همتایان خود همچون سنگاپور و… هنوز به جایگاهی در رده بالای اکوسیستم استارت آپهای جهانی دست نیافته است.
کشور کره تا حد زیادی کشوری همگن محسوب میشود و اغلب در پذیرش و جذب نیروی کار یا مهاجر خارجی مردد است. به این ترتیب، فاقد تنوع فرهنگی و فکری بینالمللی که یکی از انگیزه های شناخته شده در ایجاد خلاقیت و انعطافپذیری است، میباشد.
این کشور در همهگیری COVID-19، اقدامات ارزیابی ویزا را برای متقاضیان سختتر از قبل کرده است.
در طول سالها نیز، ذهنیتها، تفاوتهای فرهنگی و زبان نیز موانعی بودهاند که ورود به بازار کار و استارتاپی این کشور را برای خارجیها با سختی مواجه کرده است.
با این وجود، این کشور از نظر جغرافیایی به عنوان یک مرکز عالی اقتصادی برای بازارهای شمال آسیا محسوب شده، همچنین، با نزدیکی در روابط اقتصادی، به دلیل ارتباط مثبتی که با کشورهای آسیای جنوب شرقی دارد، امکان دسترسی آسان به بازارهای این منطقه را برای خود فراهم کرده است.
کره جنوبی، با ایجاد انعطاف بیشتر در نگرش و کمک به ایجاد تنوع در جذب فرهنگ های مختلف، میتواند به یک مرکز نوآوری پیشرو در سطح جهانی تبدیل شود و آماده ارائه استارتآپهای پیشرو در دوران انقلاب چهارم جهانی و دستیابی به معجزه بعدی و در سطحی بالاتر در رودخانه هان باشد.
برگرفته از گزارش: مجمع جهانی اقتصاد