درخشش سومین تولید کننده آروماتیک کشور در مجمع عمومی سالیانه

مجمع عمومی عادی سالیانه پتروشیمی بوعلی سینا یکشنبه ۲۹ تیر با حضور اکثریت سهامداران تشکیل شد. این مجمع ۸۳۶۰ ریال سود به ازای هر سهم تقسیم کرد.

 به گزارش عصراقتصاد، در این مجمع محمد احمد زاده مدیر عامل  این شرکت  به تشریح  عملکرد بوعلی پرداخت و گفت: پتروشیمی بوعلی به عنوان سومین تولیدکننده آروماتیک کشور و یکی از شرکت‌های شاخص پتروپالایشی است که در مدت ۲۱ سال فعالیت با تکیه بر توانمندی سرمایه انسانی و بهره‌مندی از منابع پایدار، موفق به تولید محصولات آروماتیک با کیفیت جهانی برای عرضه به بازارهای داخلی و خارجی شده است.

وی گفت: محصولات اصلی شرکت شامل برش سنگین نفت، آروماتیک سنگین، گاز مایع، برش سبک و رافینیت است. طی چند سال گذشته، راهبردهای ارزش‌آفرین منجر به دستاوردهای مهمی در صنعت پتروشیمی شده است. در سال ۱۴۰۳، میزان فروش شرکت به دو میلیون و ۳ هزار تن رسید که نسبت به سال قبل (یک میلیون و ۹۴۲ هزار تن)، حدود ۴ درصد افزایش داشت. کاهش اندک فروش صادراتی در سال ۱۴۰۳ بابت تأمین نیاز داخل و تحویل محصول به شرکت پالایش و پخش رخ داده که با افزایش فروش داخلی جبران شده است.

احمدزاده در ادامه بیان کرد: افزایش تولید در سال ۱۴۰۳ حاصل تلاش در رفع گلوگاه‌های تولید، تأمین مستمر خوراک و فروش به موقع محصولات است. در سال ۱۴۰۳ تولید کل شرکت به دو میلیون و ۸۰ هزار تن رسید که رشد ۱۰ درصدی را نسبت به سال قبل نشان می‌دهد. همچنین، به رغم توقف ۱۲ روزه واحد هیدروژن، تولید بدون وقفه ادامه یافت و حتی نسبت به مدت مشابه سال قبل افزایش داشت.

وی توضیح داد : با توجه به قراردادهای بلندمدت برای تأمین خوراک، پیش‌بینی می شود  تداوم تولید پایدار درسال ۱۴۰۴، وجود دارد. همچنین، شرکت بخشی از خوراک پتروشیمی تندگویان را تأمین می‌کند و تولید پارازایلین و ریفرمیت با توجه به حاشیه سود مناسب، در دستور کار قرار دارد. در سه‌ماهه ابتدایی ۱۴۰۴، میزان تولید ریفرمیت مشابه سه‌ماهه آخر ۱۴۰۳ بوده و این روند با هدف حفظ و ارتقای سودآوری تا پایان سال ادامه خواهد داشت.

شرکت پتروشیمی بوعلی سینا با بهره‌گیری از فرصت‌های موجود در منطقه و فروش محصولات در کانال‌ها و بازارهای متعدد، باعث افزایش درآمد شرکت نسبت به سال‌های گذشته شده است. درآمد شرکت در سال ۱۴۰۳ بیش از ۷۱ هزار میلیارد تومان بوده که نسبت به درآمد ۵۰۳ هزار میلیارد تومانی سال ۱۴۰۲، رشد بیش از ۳۸ درصدی را نشان می‌دهد.

احمدزاده در توضیح این شائبه برای سهامدار که چرا هزینه‌های لجستیکی شرکت در سال ۱۴۰۳ نسبت به سال ۱۴۰۲ افزایش داشته است در حالی که میزان صادرات در سال ۱۴۰۳ نسبت به ۱۴۰۲ کاهش یافته است؛ گفت: که افزایش هزینه‌های لجستیکی عمدتاً ناشی از شرایط تحریم‌ها و فشارهای خارجی تحمیل‌شده به کشور است که هزینه‌ها را به‌طور قابل توجهی بالا برده است.

با این حال، تلاش ما همواره بر کاهش این هزینه‌ها متمرکز بوده و هزینه‌های ارزی لجستیک شرکت در سال ۱۴۰۳ نسبت به سال ۱۴۰۲ حدود ۱۴ درصد کاهش یافته است اما با وجود این کاهش، عواملی همچون تورم سالانه (حدود ۳۵ درصد در سال ۱۴۰۳) و رشد نرخ ارز (حدود ۷۰ درصد در همان سال) موجب شده‌اند که هزینه‌های ریالی تجمعی افزایش یابد و نسبت به سال ۱۴۰۲ رقم بالاتری را نشان دهد.

همچنین باید توجه داشت که هزینه‌های لجستیک شرکت صرفاً مربوط به صادرات نیست. بخشی از محصولات داخلی که از طریق خط لوله به شرکت‌های همجوار یا به شرکت ملی پالایش و پخش تحویل داده می‌شود نیز مشمول هزینه‌های لجستیک (ازجمله حمل با کشتی) می‌گردد. این هزینه‌ها در فرمول قیمتی قراردادهای شرکت با شرکت ملی نفت و شرکت ملی پالایش و پخش لحاظ شده است؛ اما همچنان بخش قابل توجهی از مجموع هزینه‌های لجستیک شرکت را تشکیل می‌دهند.

مدیرعامل بوعلی ادامه داد: در سال ۱۴۰۳، شرکت پتروشیمی بوعلی سینا به واسطه افزایش تولید فراتر از ظرفیت اسمی و اتخاذ سیاست‌های مناسب بازار، عملکرد قابل توجهی نسبت به سال‌های گذشته داشته است. سود هر سهم شرکت در سال ۱۴۰۳ نسبت به سال قبل حدود ۲۳ درصد رشد داشته است.

با این حال، حاشیه سود شرکت نسبت به سال گذشته با کاهشی جزئی (حدود یک تا دو درصد) مواجه شده است که دلایل اصلی آن شامل کاهش تولید نسبت به سال ۱۴۰۲ و همچنین افت قیمت برخی محصولات آروماتیکی در بازارهای جهانی طی سال ۱۴۰۳ است. این عوامل سبب شد با وجود افزایش درآمد فروش، رشد سود عملیاتی شرکت محدود باقی بماند.

وی گفت: در مورد حمایت از سهم نیز باید اشاره کرد بازارگردان، یعنی هلدینگ خلیج فارس، همانند گذشته و طبق ضوابط، در صورت نیاز و کاهش قیمت سهم، وارد عمل خواهد شد و از سهم حمایت خواهد کرد همچنین موضوع مربوط به نرخ‌های یوتیلیتی شرکت پتروشیمی فجر در ماهشهر، که طی چند سال گذشته مطرح بوده، با ابلاغ آخرین مصوبات حاکمیتی تعیین تکلیف شده و نرخ‌ها در صورت‌های مالی سال ۱۴۰۳ منظور شده است.

هزینه‌های یوتیلیتی سهم بالایی در ساختار هزینه‌های شرکت ندارد و عمده هزینه شرکت مربوط به بهای تمام شده محصولات و نرخ خوراک مصرفی است استراتژی مناسب برای بقا و سودآوری در این صنایع، مدیریت هزینه‌ها است.

احمدزاده در بحث افزایش درآمدشرح داد: ابتدا باید فروش داشته باشیم تا بتوانیم درآمد را افزایش دهیم؛ یعنی آنچه تولید می‌کنیم، باید به فروش برسد. در این راستا، لازم است هم تولید افزایش یابد، هم مقدار و قیمت فروش بالا برود و هم حضور در بازارهایی که محصولات ما قیمت بالاتری دارند، تقویت شود.

همچنین باید تولید محصولاتی را که ارزش افزوده بیشتری دارند، در برنامه قرار دهیم؛ برای نمونه، محصول ریفورمیت با قیمت حدود ۸۰۰ تا ۹۰۰ دلار عرضه می‌شود، در حالی که میانگین سایر محصولات حدود ۷۰۰ دلار است؛ در نتیجه باید تلاش کنیم تولید ریفورمیت را افزایش دهیم.

وی گفت: خوشبختانه توانستیم تامین خوراک مورد نیاز را تأمین کنیم. در حال حاضر، تنها ۴۰ درصد خوراک ما از طریق خط لوله و مناطق نفت‌خیز تأمین می‌شود و ۶۰ درصد بقیه، معادل حدود یک میلیون و دویست تا یک میلیون و پانصد هزار تن در سال، از منابع دیگر تأمین می‌گردد.

همچنین خوراک در مناطقی مانند دمام، بحرین، قطر و دبی شناسایی شده است و در صورت فراهم شدن شرایط، می‌توانیم از این منابع نیز استفاده کنیم. در عراق نیز خوراک وجود دارد و حتی اکنون شرکت‌هایی از اربیل خوراک را به ماهشهر انتقال داده و در مخازن اجاره‌ای ذخیره می‌کنند تا شرکت‌های ایرانی از آن استفاده کنند در حوزه هزینه‌کرد و تأمین خوراک، حتی در شرایط بحرانی نیز با مشکل جدی روبرو نخواهد شد. منابع داخلی نظیر پالایشگاه‌های آبادان، ستاره خلیج فارس و لاوان نیز می‌توانند خوراک مورد نیاز شرکت را تأمین کنند.

احمدزاده  ادامه داد: با ایجاد امکانات مناسب برای تخلیه خوراک به صورت زمینی، یکی از مزیت‌های اصلی شرکت پتروشیمی بوعلی سینا ایجاد شده است؛ این امکان موجب افزایش هزینه‌های لجستیکی و مخزن‌داری شده، اما به ما اجازه می‌دهد کل محصولات را به صورت زمینی به فروش برسانیم. بدین ترتیب، حتی اگر صادرات دریایی محدود یا متوقف شود، می‌توانیم روزانه چهار تا پنج هزار تن محصول را به صورت زمینی حمل و عرضه کنیم، مشروط بر آنکه صرفه اقتصادی داشته باشد.

شاخص‌های مالی شرکت، عمدتاً به دلیل کاهش قیمت سبد محصولات کاهش یافته است؛ دلیل اصلی این امر، افت تولید ریفورمیت بوده و حدود ۲۰ تا ۳۰ درصد نیز ناشی از کاهش قیمت آروماتیک‌ها است در قیمت جهانی هم کاهش تولید ریفرمیت و روند نزولی قیمت در  سه ماهه اخیر تاثیر قابل توجهی بر شاخص های شرکت گذاشته و تولید امسال تا الان به ۱۵۰  هزار تن رسیده است در صورتی که شرایط فعلی ادامه یابد و بتوانیم تولید را حفظ کنیم، پیش‌بینی می‌شود مجموع تولید سالانه ریفورمیت در محدوده ۴۰۰ تا ۴۵۰ هزار تن باشد که رقم قابل قبولی به نظر می‌رسد.

مدیرعامل بوعلی خاطر نشان کرد: در حال حاضر، درصدد هستیم ظرفیت واحد پی‌وای (PY) را به حدود ۳۰۰ تا ۴۰۰ هزار تن افزایش دهیم. با جداسازی ، حدود ۴۰ هزار تن محصول خواهیم داشت که تقریباً ۶۰ درصد آن به بازار منتقل می‌شود. این مقدار امکان تبدیل به بنزین یا عرضه در قالب آروماتیک وجود دارد؛ مشابه فرآیندی که در واحد ۵۰۰ اجرا می‌شود.

همچنین  برای هموار کردن مسیر پروژه تلاش می کنیم رضایت شرکت های ذینفع را جلب کرده و موافقت شرکت NPC را اخذ کنیم گرچه خوراک این واحدها عمدتاً از سوی ما تأمین نمی‌شود، اما بازار بنزن موجود و جذاب است و می‌توانیم با تأمین‌کنندگان دیگر همکاری کنیم.