ترجمه: فاطمه پاکزاد
در ایالات متحده، خریداران خودروهای لوکس، تسلا و سایر خودروهای الکتریکی را خریداری می‌کنند که قیمتی بیش از ۶۰ هزار دلار دارند و حتی مدل‌های نسبتا ارزان آن بیش از ۲۵ هزار دلار قیمت دارند.
اما اینجا در هند، همه اینها برای اکثریت قریب به اتفاق خانواده های هندی که درآمد متوسط آنها سالانه فقط ۲۴۰۰ دلار است، دور از دسترس است. اما حرکت صنعت خودروی الکتریکی نه بر روی چهار چرخ، بلکه بر روی دو و سه چرخ در حال وقوع است.
موتور سیکلت های برقی و تاکسی های سه چرخ ریکشا که به قیمت کمتر از ۱۰۰۰ دلار به فروش می رسند در امتداد معابر شهری شلوغ هند در حال تردد هستند که توسط دوستداران محیط زیست و دولت به عنوان راهی برای پاکسازی مه ظالمانه مورد تشویق قرار می گیرند.
موفقیت هند با وسایل نقلیه ارزان قیمت همچنین الگویی برای دیگر کشورهای در حال توسعه جهان است که چگونه می توانند موتورهای احتراقی را کنار بگذارند و با تغییرات آب و هوایی بدون خودروهای برقی گران قیمت مبارزه کنند.
کولدیپ سینگ را در نظر بگیرید. او دو بار در روز، باتری‌های لیتیوم یون خالی شده را در ریکشا برقی پیاجیو آبی آسمانی خود با باتری‌های کاملاً شارژ شده در ایستگاه‌های تعویض اطراف دهلی نو تعویض می‌کند.
آقای سینگ، که تقریباً نصف مبلغ معمول برای پر کردن مخزن یک ریکشا با سوخت فسیلی می‌پردازد، می‌گوید: «بهترین چیز این است که آلودگی وجود ندارد. من احساس غرور می کنم و هند قوی تر خواهد شد.»
خودروسازان هندی در ۱۲ ماه منتهی به ماه مارس ۴۳۰۰۰۰ خودروی برقی فروختند که بیش از سه برابر سال قبل است. بر اساس داده‌های صنعت، اکثر خودروهای دو و سه چرخ بودند و تنها ۱۸۰۰۰ دستگاه از این خودروها چهارچرخ بوده اند.
در مقابل در بازار آمریکا به گفته Kelley Blue Book، آمریکایی ها در سال ۲۰۲۱ حدود ۴۸۷۰۰۰ خودروی الکتریکی جدید خریداری کردند که نسبت به سال ۲۰۲۰ افزایش ۹۰ درصدی داشته است.
تقریباً ۱۵ سال پیش، صنعتگران هندی و مشاغل کوچک شروع به واردات موتورهای الکتریکی و باتری های سرب اسیدی از چین برای مونتاژ وسایل نقلیه ارزان کردند.
با کمی دستکاری مقررات این وسایل نقلیه محبوب شدند؛ البته این محبوبت بی دردسر هم نبود و مشکلات ایمنی و برخی دیگر از مشکلات را به دنبال داشتند.
اما در مقابل متولیان همچنین فضاهایی را برای استارت‌آپ‌ها ایجاد کردند و همچنین خودروسازانی را تاسیس کردند که به دنبال ساخت وسایل نقلیه ای محکم‌تر هستند.
اکنون، دولت هند و صنعت خودروسازی به شدت روی خودروهای برقی مقرون به صرفه شرط بندی می کنند. رقابت و یارانه ها باعث شده که موپدها و ریکشاهای برقی به همان اندازه یا ارزانتر از مدل های موتور احتراق داخلی باشند.
با چند صد دلار، برخی استارت‌آپ‌ها خودروهای موتور احتراقی را به باتری تبدیل می‌کنند. در عین حال، افزایش اخیر قیمت نفت و گاز طبیعی، کارکرد خودروهای موتور احتراقی را بسیار گران‌تر کرده است.
بهاویش آگاروال، موسس و رئیس ۳۷ ساله Ola Electric که در کارخانه ای در جنوب ایالت تامیل نادو، موتور سیکلت های برقی تولید می کند، گفت: «مناطق زیادی در جهان وجود دارند که ماشین ۶۰ هزار دلاری نمی خرند.»
او افزود: «فناوری لازم برای ارایه خودروهای مناسب جهت آب و هوای گرمتر و پرگرد و غبار یا جاده های پر چاله بسیار متفاوت است. هند مانند یک مدل کوچک و بسیار زیبا از بقیه جهان است.
اگر بتوانیم محصول مناسب را در اینجا بسازیم، بازارهای بسیاری فراتر از آن از مرزهای هند برایمان در دسترس خواهد بود.»
شروع با وسایل نقلیه کوچکتر برای هند اقتصادی و زیست محیطی منطقی است. بیشتر سوخت حمل و نقل این کشور توسط وسایل نقلیه دو و سه چرخ استفاده می شود و مالکیت خودرو به طرز باورنکردنی کم است: در هند به ازای هر ۱۰۰۰ نفر فقط ۲۲ خودرو وجود دارد در حالی که این رقم در هر ۱۰۰۰ آمریکایی ۹۸۰ خودرو است.
منبع: نیویورک تایمز
