جنگ و شیشه دودی خودروها!

وحید حاج سعیدی؛ روزنامه نگار
جنگ ۱۲ روزه علیه مواضع، توهمات و دکترین رژیم غاصب صهیونیستی که به تعبیر رهبر معظم انقلاب باعث له شدن این رژیم شد، نکات و حقایقی مهمی را در برابر چشم جهانیان و ابرقدرت های پوشالی آشکار ساخت.
این جنگ، معادلات راهبردی جدیدی را در خاور میانه و حتی جهان رقم زد. ولی آنچه در این نبرد فراتر از موشکها و پدافندها تعیینکننده شد، وحدت و انسجام همه آحاد مردم در برابر دشمن بود که ایران با اتکا بر آن به ابتکار عمل راهبردی رسید و نتیجه آن شد که دیدیم. اما با وجود دست برتر ایران در بسیاری از موارد نظامی و غیر نظامی که منجر به تحمیل آتش بس به رژیم کودک کش صهیونی شد، نمی توان منکر ضربات و صدمات ستون پنجم دشمن و خائنان به وطن شد.
چه بسا اگر هوشیاری، وطن دوستی و تابآوری اجتماعی، که از باورهای فرهنگی، اعتقادی و هویتی با ریشهای چند هزار ساله نشات گرفته، نبود، شرایط جنگ به گونه ای دیگر پیش می رفت. در این نوشتار قصد بررسی دلایل، ریشه ها، ابعاد و دوز وطن فروشی و علت خوشحالی جماعت وطن فروش از حمله یک رژیم غاصب به کشور را ندارم و در یادداشتی جدا به آن خواهم پرداخت.
همان هایی که از قضا درآمد بالایی دارند؛ خودروی خارجی سوار می شوند؛ مالیات چندانی نمی دهند؛ سفرهای داخلی و خارجی شان به راه است؛ زنان شان خوشبو و خوشگل تر از دیگران در انظار ظاهر می شوند؛ پارتی ها و لعو و لعب شان برقرار است؛ از شهادت سرداران کشور خوشحال شاد می شوند ولی بعد از کشته شدن چند فرانسوی با چاقو در مقابل سفارت پاریس شمع روشن می کنند و …! فعلاً بگذریم…
روی سخن با مسئولانی است که در این سال ها حتی نتوانستند، به عنوان مثال شیشه های دودی با درصد بالا خودرو ها را که بر خلاف مقررات راهنمایی و رانندگی است و در شرایط جنگی، امنیت و مصالح نظام را زیر سوال می برد، کنترل کنند.
ملاک قانونی برای مجاز بودن شیشه دودی، بیشتر بر پایه دید چشمی پلیس است. یعنی اگر پلیس از فاصله ۳ متری قادر به تشخیص سرنشینان داخل خودرو نباشد، آن را غیرمجاز تلقی خواهد کرد. ولی اگر شما در سطح خیابان ها به خودروهای عبوری دقت کنید مشاهده خواهید کرد که اگر نوک بینی تان را هم روی شیشه برخی خودروها قرار دهید، قادر به تشخیص چهره سرنشینان داخل خودرو نیستید!
قصد زیر سوال بردن نیروهای خدوم انتظامی را که در این مدت جان شان را کف دست گرفتند و در برابر دشمن ایستادگی کردند و بسیاری از آنها به شهادت رسیدند، نداریم ولی بپذیریم شکاف و درز امنیتی از بی توجهی به همین شیشه های دودی به ظاهر ساده آغاز می شود تا حضور چندین میلیون تبعه خارجی در کشور و مقولات بی در و پیکری نظیر کولبری و قاچاق و … که در بزنگاه ها، پاشنه آشیل کشور محسوب شده و دشمن به راحتی از آنها علیه ما استفاده می کند.
این دست بی توجهی ها قبلاً هم به کشور آسیب رسانده و همکاری دو کولبر با رژیم صهیونیستی در وارد کردن سلاح مخصوص به کشور، باعث ترور دانشمند بزرگ ایرانی شهید فخری زاده شد و دستگاه قضایی این اشخاص را به اعدام محکوم کرد. بپذیریم و یادمان باشد امنیت در کشور اتفاقی به وجود نیامده است و باید برای حفظ آن جدی تر از گذشته بکوشیم و برنامه ریزی داشته باشیم.