داشتیم نگران میشدیم

راضیه حسینی
فتاحی، رئیس کانون شرکتهای مسافربری: «قرار بود اول تیر افزایش ۳۰درصدی قیمت بلیت اتوبوس اعمال شود، اما به ۱۱ تیر موکول شد. ۱۱ تیر هم به ما گفتند عاشورا و تاسوعاست و کمی صبر کنید؛ در نهایت ۱۶ تیر ابلاغ کردیم. مطالبه رانندگان افزایش ۵۰ تا ۶۰ درصدی است، اما در نهایت بر سر ۳۰ درصد به توافق رسیدیم.»
از شما چه پنهان ما هم دیگر داشتیم نگران میشدیم و میخواستیم پرسوجو کنیم ببینیم چه شد؟ ما که عادت کرده بودیم هر بار، و بعد از چند ماه به سایت خرید بلیت سر بزنیم و افزایش قیمتها را ببینیم. مثلاً وقتی در خردادماه سال گذشته بلیط رشت به تهران را ۱۷۵ هزار تومان میخریدیم، میدانستیم در آبان باید ۲۳۰ هزار تومان بخریم، و این موضوع امری کاملاً طبیعی بود.
در راستای این طبیعت قیمتی، وقتی اسفندماه بلیت را ۳۲۵ هزار تومان خریده بودیم، منتظر بودیم در تیرماه ۴۳۵ هزار تومان بخریم که نظم طبیعت به هم نخورد. اصلاً تا همین امروز ماندیم تا گران کنید بعد برویم بخریم!
بالاخره اتوبوسهای وی آی پی، تخت شو ۲۵ نفره باید با اتوبوسهای دیگر، تومنی هفت صنار توفیر داشته باشند. حالا درست است از وی آی پی بودن فقط خاطرهاش مانده و یک برچسب رنگورورفته روی شیشه گردوغبار گرفته اتوبوس. درست است گاهی دستهی صندلی از جا درآمده، تخت که هیچ، صندلی از زاویهی نود درجه، به نود و دو هم تغییر حالت نمیدهد، کولرها خستهاند و گاهی کار نمیکنند، ولی باز هم وی آی پیاند!
اتوبوسها در مجموع خیلی دوست دارند مخصوص باشند، به سایت خرید بلیت که سر بزنید نود درصدشان یک چیزی از وی آی پی دارند، باقی هم تلاششان را کردهاند، ولی متاسفانه هنوز موفق نشدهاند.
به نظرمان با این افزایش قیمت خوب است که در روند وی آی پیها بازنگری شود و تقسیمبندی شوند. مثلاً اگر اتوبوسی صندلی، کولر و سینی پشت صندلیاش سالم بود و از جا کنده نشده بود، بشود فرست کلاس، بنا به تعداد صندلیها و خرابی امکانات هم درجههای بعدی مشخص شوند.
در هر صورت اصلاً اتوبوس غیر وی آی پی نداشته باشیم. نهایتاً میتوانید دوباره بنزهای قدیمی اتاق تعویض را که در دههی هشتاد حسابی روی بورس بودند سر کار بیاورید و بهعنوان کلاسیک مشخص کنید. همانها که مردم تا برسند به مقصد، چند ساعت سونای خشک میگرفتند و پنج شش کیلو در جا کم میکردند. همانها که اتاق ولو داشتند، بدون شیشهای که باز شود و موتور بنز، بدون کولری که روشن شود.